مطالعه ما قرار بگيرد ؟ چرا شعارهايى كه به نام حسين بن على مى‏دهيم و مى‏نويسيم ، از صفحه تاريك عاشورا گرفته شود ؟ چرا ما صفحه نورانى اين داستان را كمتر مطالعه مى‏كنيم ، در حالى كه جنبه حماسى اين داستان صد برابر جنبه جنائى آن مى‏چربد و نورانيت اين حادثه بر تاريكى آن خيلى مى‏چربد ، پس بايد اعتراف كنيم كه يكى از جانى‏هاى بر حسين بن على عليهما السلام ما هستيم كه از اين تاريخچه فقط يك صفحه‏اش را مى‏خوانيم و صفحه ديگرش را نمى‏خوانيم .^۱

2 . استناد به منابع غير معتبر

يكى از آسيب‏هايى كه خصوصاً در قرن‏هاى اخير عزادارى امام حسين عليه السلام را تهديد مى‏كند ، استناد و استفاده اهل منبر و مرثيه‏سرايان از منابع غير معتبر و غير قابل استناد^۲ است .
نكته قابل توجه اين كه تاريخ عاشورا بيش از هر موضوع ديگر ، داراى منابع معتبر و قابل استناد است ، و مرثيه‏سرايان متعهد و آگاه اصولاً نيازى به استفاده از منابع غير قابل استناد ندارند . به گفته شهيد مطهرى :
اگر كسى تاريخ عاشورا را بخواند مى‏بيند از زنده‏ترين و مستندترين و

صفحه ، ديگر جنايت نيست ، تراژدى نيست ، بلكه حماسه است ، افتخار و نورانيّت است ، تجلّى حقيقت و انسانيّت است ، تجلّى حقّ‏پرستى است . آن صفحه را كه نگاه كنيم ، مى‏گوييم بشريّت حقّ دارد به خودش ببالد . امّا وقتى صفحه سياهش را مطالعه مى‏كنيم مى‏بينيم كه بشريّت سرافكنده است و خودش را مصداق آن آيه مى‏بيند كه مى‏فرمايد : (قَالُواْ أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَ يَسْفِكُ الدِّمَآءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَ نُقَدِّسُ لَكَ)^۱ .
مسلّماً جبرئيل امين در مقابل اعلام خدا كه فرمود : (إِنِّى جَاعِلٌ فِى الْأَرْضِ خَلِيفَةً)^۲ سؤالى نمى‏كند ، بلكه آن دسته از فرشتگان كه فقط صفحه سياه بشريّت را مى‏ديدند و صفحه ديگر آن را نمى‏ديدند ، از خدا اين سؤال را كردند كه آيا مى‏خواهى كسانى را در زمين قرار دهى كه فساد كنند و خون‏ها بريزند ؟ و خدا در جواب آنها فرمود : (إِنِّى أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ) .^۳
آن صفحه ، صفحه‏اى است كه ملك اعتراض مى‏كند ؛ بشر سرافكنده است و اين صفحه ، صفحه‏اى است كه بشريّت به آن افتخار مى‏كند . چرا بايد حادثه كربلا را هميشه از نظر صفحه سياهش مطالعه كنيم ؟ و چرا بايد هميشه جنايتهاى كربلا گفته شود ؟ چرا هميشه بايد حسين بن على از آن جنبه‏اى كه مورد جنايت جانيان است مورد