كه اين سلام از نزديك و دور به او ابلاغ مى‏شود .
همچنين ياد كردن آن حضرت هنگام نوشيدن آب توصيه شده است :
وما مِن عَبدٍ شَرِبَ الماءَ فَذَكَرَ الحُسَينَ عليه السلام وأهلَ بَيتِهِ ولَعَنَ قاتِلَهُ ، إلّا كَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وجَلَّ لَهُ مِئَةَ ألفِ حَسَنَةٍ ، وحَطَّ عَنهُ مِئَةَ ألفِ سَيِّئَةٍ ، ورَفَعَ لَهُ مِئَةَ ألفِ دَرَجَةٍ .^۱
هيچ كس نيست كه آب بنوشد و ياد حسين عليه السلام و خاندانش كند و كشنده‏اش را لعن كند، مگر اين كه خداوند، برايش يك صد هزار حسنه بنويسد، و يك صد هزار گناه را از او بزدايد و يك صد هزار درجه برايش بدهد .^۲
با عنايت به نياز مكرر انسان در شبانه روز به نوشيدن آب ، توصيه به سلام بر آن حضرت و لعن بر قاتلانش هنگام نوشيدن آب ، بدين معنا است كه پيروان اهل بيت عليهم السلام هيچ گاه نبايد ماجراى كربلا را فراموش كنند و خاطره مبارزه با ظلم و ظالم و شهادت جانگداز سلاله پاك رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله در اين راه ، براى هميشه ، بايد در تاريخ زنده بماند .

5 . تأكيد بر تداوم عزادارى‏

تأمل در توصيه اهل بيت عليهم السلام بر اقامه مجالس عزا براى شهداى كربلا و

3. پوشيدن لباس سياه در عزاى سيد الشهدا

نخستين كسانى كه در عزاى امام حسين عليه السلام لباس سياه پوشيدند ، ام سلمه همسر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و زن‏هاى بنى‏هاشم بودند .^۱
اين اقدام ، نشان مى‏دهد كه لباس سياه از زمان‏هاى گذشته علامتِ عزا بوده ، ابو مسلم هم در آغاز قيام خود براى استفاده تبليغاتى عليه حكومت بنى اميه لباس سياه را انتخاب كرد . آنها مى‏گفتند :
هذَا السَّوادُ حِدادُ آلِ مُحَمَّدٍ وشُهداءِ كَربَلا وزَيدٍ ويَحيى‏ .^۲
اين لباس سياه ، عزاى آل محمد و شهيدان كربلا و زيد و يحيى است .
در زمان معاصر نيز در ميان پيروان اهل بيت عليهم السلام لباس سياه نشانه عزادارى است .

4. تأكيد بر زنده نگه داشتن ياد سيد الشهدا

در روايات تأكيد فراوان بر تداوم ياد سيد الشهدا شده است ، در روايتى از امام صادق عليه السلام آمده كه هنگام ياد آن حضرت سه بار بگو :
صَلَّى اللَّهُ عَلَيكَ يا أبا عَبدِ اللَّهِ .^۳
درود بر تو اى ابو عبداللَّه.