يكى از اهل منبر كه روضه ليلا را مى‏خواند شنيدم و من در آنجا چيزى شنيدم كه به عمرم نشنيده بودم . گفت : بعد از اينكه حضرت ليلا رفت در آن خيمه و موهايش را پريشان كرد ، نذر كرد كه اگر خدا على اكبر را سالم به او برگرداند و در كربلا كشته نشود از كربلا تا مدينه را ريحان بكارد . يعنى نذر كرد كه سيصد فرسخ راه را ريحان بكارد! اين را گفت و يك مرتبه زد زير آواز :
نَذرٌ عَلَيَّ لَئِن عادوا وإن رَجَعوالَأَزرَعَنَّ طَريقَ التَّفتِ رَيحاناً
من نذر كردم كه اگر اينها برگردند راه تفت را ريحان بكارم .
اين شعر عربى بيشتر براى من اسباب شد كه اين شعر از كجا پيدا شده ؟ بعد به دنبال آن رفتم و گشتم ، ديدم اين تفتى كه در اين شعر آمده كربلا نيست ، بلكه اين تفت سرزمين مربوط به داستان ليلى و مجنون معروف است كه ليلى در آن سرزمين سكونت مى‏كرده و اين شعر مال مجنون عامرى است براى ليلى ، و اين آدم اين شعر را براى ليلا مادر على اكبر و كربلا مى‏خوانده . تصوّر كنيد كه اگر يك مسيحى يا يك يهودى يا يك آدم لامذهب آنجا باشد و اين قضايا را بشنود ، آيا نخواهد گفت كه تاريخ اينها چه مزخرفاتى دارد ؟ آنها كه نمى‏فهمند كه اين داستان را اين شخص از خودش جعل كرده است ، بلكه مى‏گويند - العياذُ باللَّه - زنهاى اينها چقدر بى‏شعور بوده‏اند كه نذر مى‏كردند از كربلا تا مدينه را ريحان بكارند .^۱

چقدر ما روضه ليلا و على اكبر داريم ، روضه آمدن ليلا به بالين على اكبر .
حتّى من در قم ، در مجلسى كه به نام آيت اللَّه بروجردى تشكيل شده بود كه البته خود ايشان در مجلس نبودند ، همين روضه را شنيدم كه على اكبر به ميدان رفت ، حضرت به ليلا فرمود كه : «از جدّم شنيدم كه دعاى مادر در حقّ فرزند مستجاب است ، برو در فلان خيمه خلوت موهايت را پريشان كن ، در حقّ فرزندت دعا كن شايد خداوند اين فرزند را سالم به ما برگرداند!»
اولاً ليلايى در كربلا نبوده كه چنين كند . ثانياً اصلاً اين منطق ، منطق حسين نيست . منطق حسين در روز عاشورا ، منطق جانبازى است . تمام مورّخين نوشته‏اند كه هر كس اجازه مى‏خواست ، حضرت به هر نحوى كه مى‏شد عذرى برايش ذكر كند ، ذكر مى‏كرد ، به جز براى على اكبر ، فاستأذن في القتال اباه فأذن له . يعنى تا اجازه خواست ، گفت برو . حال چه شعرها كه سروده نشد! از جمله اين شعر كه مى‏گويد :
خيز اى بابا از اين صحرا رويم‏نك بسوى خيمه ليلا رويم‏^۱

2. نذر كردن ليلا براى سلامتى على‏اكبر

نمونه ديگرى در همين مورد را كه خيلى عجيب است من در همين تهران ، در منزل يكى از علماى بزرگ اين شهر ، در چند سال پيش ، از