امام باقر علیه السلام

إنَّ اللّهَ عز و جل خَلَقَ المُؤمِنينَ مِن طينَةِ الجِنانِ وأجرى فيهِم من ريحِ روحِهِ؛ فَلِذلِكَ المُؤمِنُ أخُو المُؤمِنِ لِأَبيهِ وأُمِّهِ، فَإِذا أصابَ روحا مِن تلكَ الأَرواحِ في بَلَدٍ مِنَ البُلدانِ حُزنٌ حَزِنَت هذِهِ لِأَنَّها مِنها .

خداوند عز و جل مؤمنان را از گِل بهشت آفريد و از نسيم روح خود، در آن روان ساخت. به همين دليل، مؤمن، برادر پدرى و مادرىِ مؤمن است. پس هر گاه در شهرى از شهرها به يكى از آن روح ها اندوهى برسد، ديگر روح ها اندوهگين مى شوند؛ چون او از آنهاست» .