• دريافت حديث روز
  • جستجوگر حديث
  • نقشه پایگاه
  • تماس با ما
  • تقویم حدیثی
  • خبر خوان
حدیث نت

امام رضا علیه السلام

اللّهُمَّ أصلِح عَبدَكَ وخَليفَتَكَ ... ولا تَجعَل لِأَحَدٍ مِن خَلقِكَ عَلى وَلِيِّكَ سُلطانا، وَائذَن لَهُ في جِهادِ عَدُوِّكَ وعَدُوِّهِ، وَاجعَلني مِن أنصارِهِ، إنَّكَ عَلى كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ.

"بار خدايا! بنده و خليفه‌‏ات (امام زمان عليه‌‏السلام) را به سلامت و محفوظ دار،... و براى هيچ يك از خلقت بر ولىّ خود، سلطه‌‏اى قرار مده، و به او اجازه جهاد با آنان ـ كه دشمن تو و او هستند ـ، عطا فرما، و مرا از ياران او قرار ده. همانا تو بر هر كارى توانايى"».

مصباح المتهجّد : ص366 ح494

ثبت نام حدیث روز
  • العربیة
  • :
  • En
  • العربیة
  • :
  • En
  • احادیث معصومین
  • منابع حدیث شیعه
  • معارف حدیث
  • علوم حديث
  • متون حدیث
  • شرح حدیث
  • خدمات حدیث
  • دارالحدیث
فهرست " بررسي توصيفي ساختار دستوريِ کتاب نقض "
  • يادداشت دبير علمى‏
  • مقدّمه‏
  • پيش‏گفتار
    • عبد الجليل قزوينى رازى و كتاب «نقض»
  • فصل اوّل: ويژگى‏ها و برجستگى‏هاى كتاب «نقض»
    • درآمد
    • ۱. ويژگى‏ها و ارزش‏هاى تاريخى - جغرافيايى‏
      • الف. نام شهرها، آبادى‏ها و مكان‏ها
        • يك. كاربرد شكل قديم اسامى شهرها و آبادى‏ها
        • دو. ذكر نام محلّه‏ها، مساجد، مدارس، كتاب‏خانه‏ها، دروازه‏ها و...
        • سه. ذكر مكان‏هايى خاص‏
        • چهار. توصيف شهرها
        • پنج. ذكر شهرها و مذاهب رايج و غالب در آنها
        • شش. ذكر مشاغل و مشاغل منتسب به برخى شهرها
      • ب. يادكرد اطّلاعاتى از حوادث و مستندات تاريخىِ مهم‏
        • يك. حوادث و وقايع تاريخى‏
        • دو. مستندات و اطّلاعات تاريخى‏
      • ۲. ويژگى‏ها و ارزش‏هاى ادبى‏
        • الف. به كار بردن جمله‏ها و تركيبات عربى‏
          • يك. استفاده از كلمات و تركيبات عربى‏
          • دو. استناد به آيات و اشعار
          • سه. به كاربردن ضرب‏المثل‏هاى عربى‏
        • ب. به كاربردن جمله‏هاى معترضه و دعايى‏
        • ج . نثر موزون‏
        • د. اطناب‏
        • ه . به كاربردن ضرب‏المثل‏ها و اشعار فارسى‏
        • و. ارزش تاريخى و تاريخ ادبيات، شامل زندگى‏نامه و آثار علما و دانشمندان‏
        • ز. تركيبات و اصطلاحات خاص‏
      • ۳. تفاوت سبكى نثر «بعض فضائح الروافض» با نثرِ «نقض»
  • فصل دوم: جمله‏
    • تعريف جمله‏
    • انواع جمله‏
      • ۱. جمله ساده‏
      • انواع جمله‏هاى ساده، از حيث داشتن و نداشتن فعل‏
        • الف. جمله فعلدار
        • ب. جمله بى‏فعل‏
        • جمله‏هاى يك جزيى بى فعل‏
          • يك. صوت‏
          • دو. غير صوت‏
        • انواع جمله‏هاى ساده از حيث اركان‏
          • الف. جمله‏هاى عادى‏
          • ب. جمله‏هاى فشرده يا كوتاه‏
          • ج. جمله‏هاى گسترده‏
        • ترتيب اجزاى جمله‏
          • الف. جايگاه نهاد
            • يك. نهاد، شناسه يا ضمير مستتر
            • دو. نهاد، به شكل ضمير ظاهر
            • سه. نهاد، بعد از قيد
          • ب. جايگاه مفعول‏
            • يك. مفعول، پس از نهاد
            • دو. مفعول، پس از فعل‏
          • ج. حذف اجزا و عناصر جمله‏
            • يك. حذف فعل‏
              • ۱. حذف فعل ربطى‏
              • ۲. حذف شناسه از فعل به قرينه لفظى‏
              • ۳. حذف فعل معين به قرينه لفظى‏
              • ۴. حذف فعل معين به قرينه معنوى‏
            • دو. حذف نهاد
            • سه. حذف مفعول‏
          • ۲. جمله مركّب‏
            • الف. جمله‏هاى مركّب دوبندى‏
              • يك. پايه + وابسته‏
              • دو. وابسته + پايه‏
              • سه. قرار گرفتن وابسته، درون پايه‏
              • چهار. جمله‏هاى هم‏پايه + حرف ربط هم‏پايگى‏
            • ب. جمله‏هاى مركّب سه‏بندى‏
            • ج. جمله‏هاى مركّب چهاربندى‏
            • د. جمله‏هاى مركّب پنج‏بندى‏
  • فصل سوم: فعل‏
    • دسته‏بندى فعل بر اساس زمان‏
      • ۱. فعل ماضى‏
        • الف. ماضى ساده‏
        • ب. ماضى استمرارى‏
          • يك. مى + گذشته ساده‏
          • دو. ماضى استمرارى + «ياىِ» استمرار
        • ج. ماضى نقلى‏
        • د. ماضى بعيد
        • ه. ماضى التزامى‏
      • ۲. فعل مضارع‏
        • الف. مضارع اخبارى‏
          • يك. مضارع اخبارى مجرّد از پيشوند صرفى‏
          • دو. مضارع اخبارى با «مى»
            • ۱. براى بيان امرى كلّى و مسائل حكمى‏
            • ۲. بيان وقوع فعل به صورت تكرار و استمرار
            • ۳. بيان وقوع فعلى در آينده‏
            • ۴. مضارع اخبارى در معنى مضارع التزامى‏
          • ب. مضارع التزامى‏
            • يك. مضارع التزامى مجرّد از پيشوند
            • دو. مضارع التزامى با پيشوند «ب»
              • ۱. در جمله‏هاى وابسته مبيّن غرض‏
              • ۲. در جمله‏هاى شرطى‏
            • سه. بايد + مصدر، در معناى مضارع التزامى‏
          • ج. مضارع ساده‏
          • د. فعل امر
            • يك. با پيشوند «ب»
            • دو. با ساخت بايد + مضارع التزامى‏
          • ه . فعل نهى‏
          • ۳. آينده (مستقبل)
            • الف. صرف مضارع ساده «خواستن» + بن ماضى (مصدر مرخّم)
            • ب. صرف مضارع ساده «خواستن» + مصدر تام‏
            • ج. صرف مضارع ساده «خواستن»
          • وجوه فعل‏
            • ۱. وجه اخبارى‏
            • ۲. وجه التزامى‏
            • ۳. وجه امرى‏
          • گذرا و ناگذر
            • ۱. افعال ناگذر (لازم)
            • ۲. افعال گذرا (متعدّى)
          • افعال معلوم و مجهول‏
          • فعل‏هاى خاص و ربطى‏
            • ۱. بود
              • الف. كاربرد ربطى «بود»
              • ب. كاربرد خاص «بود»
            • ۲. است و مشتقّات آن‏
              • الف. كاربرد مثبت با حروف آغازى «همزه»
                • يك. كاربرد ربطى «است»
                • دو. كاربرد خاص «است»
              • ب. كاربرد مثبت با ابدال همزه به «ه»
              • ج. كاربرد منفى «است» به صورت «نيست»
                • يك. كاربرد ربطى «نيست»
                • دو. كاربرد خاص «نيست»
              • ۳. شد
              • ۴. آمدن‏
              • ۵. گشت‏
                • الف. كاربرد ربطى «گشت»
                • ب. كاربرد خاص «گشت»
              • افعال معين‏
                • ۱. است‏
                • ۲. بود و مشتقّات آن‏
                  • الف. با صرف آن در ماضى ساده، براى ساخت ماضى بعيد
                  • ب. با استفاده از بن مضارع «باش»، براى ساخت ماضى التزامى‏
                • ۳. خواست‏
                • ۴. شد
              • افعال غير شخصى‏
              • نشانه‏هاى نفى در افعال‏
                • ۱. متّصل بودن حرف «ن» به فعل‏
                • ۲. قرار گرفتن علامت نفى بر سر فعل‏هاىِ با پيشوند «مى»
                • ۳. آمدن حرف نفى، پيش از فعل و با فاصله، براى تأكيد بر نفى‏
                • ۴. آمدن حرف نفى بر سر افعال معين، در فعل‏هاى مستقبل و مجهول‏
              • ساختمان افعال‏
                • ۱. فعل ساده‏
                • ۲. فعل پيشوندى‏
                • ۳. فعل مركّب‏
                • ۴. عبارت فعلى‏
                • ۵. پيشوندى مركّب‏
  • فصل چهارم: اسم‏
    • تعريف اسم‏
    • اسم از جهت شمار در كتاب «نقض»
      • ۱. مفرد
      • ۲. جمع‏
        • الف. جمع با «ان»
          • يك. اسامى در زمينه‏هاى گوناگون انسانى‏
          • دو. اسم‏هاى مختوم به «ه» بيان حركت‏
          • سه. آوردن «ى» ميانجى براى جمع بستن كلمات مختوم به مصوّت «ا» يا «و»
          • چهار. جمع بستن كلمات مختوم به «ى»
        • ب. جمع با «ها»
          • يك. اسم‏هاى جمادات‏
          • دو. كلمات مختوم به «ه» بيان حركت‏
          • سه. جمع بسته شدن جمع مكسر
        • ج. جمع با «ات»
        • د. جمع مكسّر
      • ۳. اسم جمع‏
      • ۴. مثنّى‏
      • اسم از جهت ساخت‏
        • ۱. اسم ساده‏
        • ۲. اسم مشتق‏
          • الف. مشتق از اسم‏
          • ب. مشتق از صفت‏
          • ج. مشتق از فعل‏
            • يك. مشتق از بن مضارع‏
            • دو. مشتق از بن ماضى‏
          • ۳. اسم مركّب‏
            • الف. اسم + اسم‏
            • ب. اسم + بن مضارع‏
            • ج. صفت + اسم‏
          • ۴. اسم مشتق - مركّب‏
            • الف. اسم + صفت + وند
            • ب. اسم + بن مضارع + «ى» مصدرى‏
            • ج. صفت + اسم مصدر
            • د. اسم + وند + بن مضارع‏
          • اسم از لحاظ معرفه، نكره، و اسم جنس‏
            • ۱. معرفه (شناس)
              • الف. اسم‏هاى خاص‏
              • ب. اسم‏هاى معرفه به عهد ذهنى يا حضورى‏
              • ج. اسم‏هاى معرفه به عهد ذكرى‏
              • د. اسم‏هاى معرفه به وسيله صفت اشاره‏
              • ه . اسم‏هاى معرفه به وسيله مضافٌ اليه‏
              • و. اسم‏هاى معرفه به وسيله صفت بيانى‏
              • ز. اسمى كه در جمله پيرو همراه «ى» و پيش از «كه» مى‏آيد و...
            • ۲. نكره (ناشناس)
              • الف. «ى» نكره در آخر اسم‏
              • ب. اسم‏هاى همراه با صفات مبهم‏
            • ۳. اسم جنس‏
          • انواع مصدر
            • ۱. مصدر اصلى يا تام (بن ماضى + ن)
              • الف. مصدر ساده‏
              • ب. مصدر مركّب‏
            • ۲. مصدر مرخّم‏
            • ۳. مصدر جعلى عربى با پسوند «يت»
  • فصل پنجم: گروه‏هاى اسمى و وابسته‏هاى آن‏
    • گروه اسمى‏
    • وابسته‏هاى گروه اسمى‏
      • ۱. وابسته‏هاى پيشين‏
        • الف. شاخص‏
        • ب. صفت اشاره‏
        • ج. صفت پرسشى‏
        • د. صفت تعجّبى‏
        • ه . صفت مبهم‏
        • و. صفت شمارشى‏
          • يك. صفت شمارشى اصلى‏
          • دو. صفت شمارشى ترتيبى‏
          • سه. صفت شمارشى كسرى‏
          • چهار. صفت شمارشى توزيعى‏
        • ز. صفت عالى‏
      • ۲. وابسته‏هاى پسين‏
        • الف. «ى» نكره‏
        • ب. نشانه‏هاى جمع‏
        • ج. صفت شمارشى نوع دوم با «-ُ م»
        • د. مضافٌ اليه‏
          • يك. مضافٌ اليه به صورت اسم‏
          • دو. مضافٌ اليه به صورت ضمير
        • ه . جمله ربطى توضيحى‏
        • و. صفت‏هاى بيانى‏
          • يك. صفت بيانى ساده‏
          • دو. صفت بيانى مشتق، مركّب و مشتق - مركّب‏
          • سه. صفت بيانى مفعولى‏
          • چهار. صفت بيانى نسبى‏
          • پنج. صفت بيانى لياقت‏
        • كاربرد صفت بيانى‏
          • ۱. آمدن علامت نكره، همراه موصوف در صورت نكره بودن گروه‏
          • ۲. مطابقت موصوف با صفت‏
          • ۳. يك موصوف، داراى چند صفت‏
            • الف. تعدّد صفت با مكث‏
            • ب. تعدّد صفت با كسره اضافه‏
  • فصل ششم: ضمير
    • تعريف ضمير
      • ۱. ضماير شخصى‏
        • الف. ضميرهاى شخصى منفصل‏
          • يك. مخفّف شدن ضمير «من» هنگام اتصال به «را»
          • دو. مخفّف شدن ضمير «او» و «ايشان» هنگام قرار گرفتن بعد از حرف «به»
          • سه. كاربرد ضمير شخصى منفصل براى غير انسان‏
          • چهار. كاربرد در نقش نهادى‏
          • پنج. كاربرد در نقش متمّمى‏
          • شش. كاربرد در نقش مفعولى‏
          • هفت. كاربرد در نقش مضافٌ اليهى‏
        • ب. ضميرهاى شخصى متّصل‏
          • يك. افزودن «ى» بين كلمه و ضمير هنگام پيوستن ضمير به...
          • دو. حذف شدن شناسه در بعضى موارد
          • سه. در نقش مفعولى‏
          • چهار. در نقش متمّمى‏
          • پنج. در نقش مضافٌ اليهى‏
        • ۲. ضماير مشترك‏
          • الف. مفعول‏
          • ب. متمّم‏
          • ج. بدل‏
          • د. مضافٌ اليه‏
        • ۳. ضماير اشاره‏
          • الف. نهاد
          • ب. مفعول‏
          • ج. متمّم‏
          • د . مضافٌ اليه‏
          • ه . مسند
          • و. جمع بسته شدن ضمير اشاره «اين» با علامت «ان»
          • ز. مخفّف شدن به صورت «بدين» و «بدان» با اضافه شدن حرف «به»
        • ۴. ضماير شمارشى‏
          • الف. ضميرهاى شمارشى اصلى‏
            • يك. نهاد
            • دو. مسندٌ اليه‏
          • ب. ضميرهاى شمارشى ترتيبى‏
        • ۵. ضماير مبهم‏
          • الف. نهاد
          • ب. مفعول‏
          • ج. متمّم‏
          • د. بدل‏
          • ه . مضافٌ اليه‏
          • و. منادا
  • فصل هفتم: قيد
    • تعريف قيد
    • قيد از جهت ساخت‏
      • ۱. تقسيم بندى اوّل‏
        • الف. گروه‏هاى قيدى نشانه‏دار
          • يك. كلمات تنويندار عربى‏
          • دو. واژه‏هاى مكرّر
        • ب. گروه‏هاى قيدى بى‏نشانه‏
          • يك. قيدهاى مختص‏
          • دو. اسم‏هاى مشترك با قيد
          • سه. صفت‏هاى مشترك با قيد
          • چهار. ضمير در نقش قيد
        • ۲. تقسيم‏بندى دوم‏
          • الف. ساده‏
          • ب. مشتق‏
          • ج. مركّب‏
          • د. مشتق - مركّب‏
          • ه . گروه قيدى‏
          • و. قيد مؤوّل يا جمله‏اى‏
        • قيد از جهت مفهوم‏
          • ۱. قيد زمان‏
          • ۲. قيد مكان‏
          • ۳. قيد مقدار (كمّيت)
          • ۴. قيد كيفيت (چگونگى)
          • ۵. قيد تمنّا
          • ۶. قيد حالت‏
          • ۷. قيد تأسّف‏
          • ۸. قيد تعجّب‏
          • ۹. قيد تدريج‏
          • ۱۰. قيد تفسير
          • ۱۱. قيد پرسش‏
          • ۱۲. قيد استثنا
          • ۱۳. قيد نفى‏
          • ۱۴. قيد تصديق‏
          • ۱۵. قيد تشبيه‏
          • ۱۶. قيد تبرّى و ادب‏
          • ۱۷. قيد علّت‏
          • ۱۸. قيد اختصار
  • فصل هشتم: شبه جمله‏
    • تعريف شبه جمله‏
      • ۱. شبه جمله ندا
        • الف. پس از حرف نداى «اى»
        • ب. پس از حرف نداى «يا»
        • ج. شبه جمله ندا با «ا»
      • ۲. شبه جمله اميد و آرزو
      • ۳. شبه جمله مبيّن تنبيه و تحذير
      • ۴. شبه جمله تأسّف‏
      • ۵. شبه جمله تحسين و تشويق‏
      • ۶. شبه جمله تعجّب‏
      • ۷. شبه جمله تكذيب و نفى‏
  • فصل نهم: نقش‏نماها
    • تعريف نقش‏نما(حرف)
    • انواع نقش‏نماها
      • ۱. حروف اضافه‏
        • معانى حروف اضافه ساده‏
          • الف. حرف اضافه «از»
            • يك. ابتدا و غايت در زمان و مكان‏
            • دو. احتوا و تضمّن‏
            • سه. انتساب‏
            • چهار. تبعيض‏
            • پنج. تعليل‏
            • شش. از جانب، از سوى‏
            • هفت. فصل و تميز
            • هشت. مترادف «بر»
            • نُه. تبيين جنس‏
            • ده. توضيح‏
            • يازده. همراه متمّم تفضيلى‏
            • دوازده. استعانت و واسطه‏
          • ب. حرف اضافه «الّا»
            • يك. حرف اضافه براى استثنا، مترادف «جز»
            • دو. حرف اضافه براى استثنا، مترادف «مگر» و «مگر اين كه»
          • ج. حرف اضافه «به»
            • يك. الصاق‏
              • الصاق حقيقى‏
              • الصاق مجازى‏
            • دو. انتهاى غايت‏
            • سه. استعانت و واسطه‏
            • چهار. حال‏
            • پنج. ظرفيت مكانى و زمانى‏
            • شش. سوى و جانب‏
            • هفت. مترادف «با»
            • هشت. مترادف «در»
            • نُه. موافقت و مطابقت‏
            • ده. مترادف «به دليل»
            • يازده. مترادف «از»
          • د. حرف اضافه «با»
            • يك. اختصاص‏
            • دو. مترادف «به»
            • سه. سوى و جانب‏
            • چهار. تعديه‏
            • پنج. معيّت و مصاحبت‏
            • شش. موافقت و مطابقت‏
            • هفت. مترادف «درحق» و «نسبت به»
            • هشت. مترادف «بر»
          • ه . حرف اضافه «بر»
            • يك. استعلا
            • دو. الصاق‏
            • سه. عهد و ذمّه‏
            • چهار. مترادف «در»
            • پنج. مترادف «به»
            • شش. مترادف «براى»
            • هفت. مترادف «نسبت به» و «در حقّ»
            • هشت. مجاوزت‏
          • و. حرف اضافه «تا»
            • يك. در معناى انتهاى غايت‏
            • دو. مترادف «كه»
          • ز. حرف اضافه «جز» براى استثنا
          • ح. حرف اضافه «چون»
            • يك. در معنى مشابهت‏
            • دو. در معناى قيد زمان «زمانى كه»
          • ط. حرف اضافه «در»
            • يك. ظرفيت زمانى و مكانى‏
            • دو. سوى و جانب‏
            • سه. مترادف «به» و «بر»
            • چهار. مترادف «در باره» و «در خصوص»
            • پنج. مترادف «براى»
          • ى. معانى حرف اضافه «اندر»
            • يك. مترادف «به» و «در»
            • دو. مترادف «در باره»
          • ك. حرف اضافه «را»
            • يك. اختصاص‏
            • دو. مترادف «به»
            • سه. نشان مفعولى‏
            • چهار. مترادف «براى»
          • ل. حرف اضافه «مانند» براى مشابهت‏
          • م. حرف اضافه «مگر»، مترادف «جز»
          • ن. حرف اضافه «نزديك»، مترادف «پيش»
          • س. حرف اضافه «براى» به معنى اختصاص و قصد
          • معانى حروف اضافه مركّب‏
            • الف. حرف اضافه «از بهر» در مفهوم اختصاص و مترادف «براى» و «به خاطر»
            • ب. حرف اضافه «از پسِ» مترادف «به دنبال» و «از پى»
            • ج. حرف اضافه «از سرِ» مترادف «از» و «به دليل»
            • د. حرف اضافه «از طريق» مترادف «با»
            • ه . حرف اضافه «از قِبَل» مترادف «از جانب»
            • و. حرف اضافه «از براى» در مفهوم اختصاص و مترادف «براى» و «به خاطر»
            • ز. حرف اضافه «از ميان» مترادف «از»
            • ح. حرف اضافه «از غايتِ» در مفهوم «نهايت»
            • ط. حرف اضافه «به نزديكِ» مترادف «در نظرِ» و «به عقيده»
            • ى. حرف اضافه «به ضرورت» در مفهوم قيدى‏
            • ك. حرف اضافه «بر سبيل» در مفهوم «طريق و روش»
            • ل. حرف اضافه «به اوّل» و «به آخر» در مفهوم قيد، مترادف «در اوّل» و...
            • م. حرف اضافه «به خلافِ» مترادف «على رغم»
            • ن. حرف اضافه «در حق»
            • س. حرف اضافه «به بدلِ» مترادف «به جاىِ» و «مثل»
            • ع. حرف اضافه «به عينه» با مفهوم قيدى «عيناً»
            • ف. حرف اضافه «جز از» در مفهوم استثنا
          • ۲. حروف ربط يا پيوند
            • حرف ربط هم‏پايگى‏
              • الف. حروف ربط هم‏پايگى ساده‏
                • يك. حرف ربط «امّا» براى استدراك، مترادف «ليكن»
                • دو. حرف ربط «بارى» براى تلخيص و وصل‏
                • سه. حرف ربط «نه» براى عطف‏
                • چهار. حرف ربط «نيز» براى عطف‏
                • پنج. حرف ربط «هم» در معناى «نيز» براى عطف‏
                • شش. حرف ربط «واو»
                  • ۱. پيوند جمله‏هاى هم‏پايه‏
                  • ۲. عطف يا پيوند كلمات هم نقش‏
                  • ۳. استيناف‏
                  • ۴. فوريت و عدم تراخى‏
                  • ۵. تخمين و تقريب‏
                • هفت. حرف ربط «يا»
                  • ۱. تخيير
                  • ۲. مترادف «واو» عطف‏
                • ب. حروف ربط هم‏پايگى مركّب‏
                  • يك. حرف ربط «آنگه» براى عطف، مترادف «پس»
                  • دو. حرف ربط «بلكه» براى اضراب‏
                  • سه. حرف ربط «و نيز» در معناى «همچنين»
                • ج. حروف ربط هم‏پايگى مزدوج‏
                  • يك. حرف ربط «هم....هم» براى عطف‏
                  • دو. حرف ربط «نه...نه» براى نفى‏
                • حروف ربط وابستگى‏
                  • الف. حروف ربط وابستگى ساده‏
                    • يك. حرف ربط «اگر»
                      • ۱. در مفهوم «استدراك»
                      • ۲. در مفهوم «شرط»
                      • ۳. در مفهوم «جزم و تحقيق»
                    • دو. حرف ربط «تا»
                      • ۱. براى انتها و غايت‏
                      • ۲. براى ابتداى غايت‏
                      • ۳. براى بيان قصد و غرض از انجام دادن فعل‏
                      • ۴. براى تفسير و شرح‏
                    • سه. حرف ربط «چون»
                      • ۱. براى علّت آورى‏
                      • ۲. براى مقارنت زمانى، مترادف «همين كه» و « هنگامى كه»
                    • چهار. حرف ربط «كه»
                      • ۱. براى علّت آورى‏
                      • ۲. براى تفسير و شرح‏
                      • ۳. مترادف «واو» عطف‏
                      • ۴. براى بيان مقصود
                      • ۵. براى مفاجاة
                    • نكاتى در مورد كاربرد حرف اضافه «كه»
                    • ب. حروف ربط وابستگى مركّب‏
                      • يك. حرف ربط «پيش از آن» براى تقدّم زمانى‏
                      • دو. حرف ربط «اگر چه» براى استدراك‏
                      • سه. حرف ربط «با آن كه» براى استدراك، مترادف «بر سر آنچه»
                      • چهار. حرف ربط «از بهر آن را كه» براى بيان علّت‏
                      • پنج. حرف ربط «از بهر آن كه» براى تعليل‏
                      • شش. حرف ربط «زيرا كه» در معناى تعليل‏
                      • هفت. حرف ربط «و اگرنه» در معناى استثناى منفى‏
                      • هشت. حرف ربط «چنان كه» براى مقايسه‏
                      • نُه. حرف ربط «همچنين» در مفهوم تأكيد
                      • ده. حرف ربط «چندان كه» براى مقايسه، مترادف «به اندازه‏اى كه» و...
                    • ج. حروف ربط وابستگى مزدوج‏
                      • يك. حرف ربط «بهرى...بهرى»، براى بيان تقسيم‏
                      • دو. حرف ربط «هم ... هم»، براى بيان اشتراك‏
                    • ۳. حروف ندا
                      • الف. منادا با «اى»
                      • ب. منادا با نشانه «الف» در پايان «اسم»
                    • ۴. نشانه مفعول‏
                    • ۵. كسره اضافه‏
                      • الف. اضافه مضاف به مضافٌ اليه‏
                      • ب. اتّصاف موصوف به صفت‏
  • فصل دهم: انواع وندها
    • تعريف «وند»
    • ۱. پيشوند
      • الف. پيشوند «بى» + اسم: صفت بيانى‏
      • ب. پيشوند «بى» + اسم+ ى: صفت بيانى‏
      • ج. پيشوند «نا» + صفت فاعلى‏
      • د. پيشوند «فرا» + فعل: فعل پيشوندى‏
      • ه . پيشوند «هم» + اسم‏
      • و. پيشوند «وا» + فعل: فعل پيشوندى‏
      • ز. پيشوند «ها» + فعل: فعل پيشوندى‏
    • ۲. ميانوند
    • ۳. پسوند
      • الف. پسوند «الف»
        • يك. براى مبالغه، تأكيد و كثرت دادن بار عاطفى‏
        • دو. پسوند اتّصاف و صفت‏ساز
      • ب. بن ماضى + پسوند «دار»: اسم مصدر
      • ج. اسم + پسوند «دار»: صفت فاعلى‏
      • د. پسوند «ان»: براى نسبت به مكان و سرزمين‏
      • ه . اسم + پسوند «گاه»: اسم مكان و زمان‏
      • و. اسم + پسوند «باره»: براى نسبت و اتّصاف‏
      • ز. اسم + پسوند «گير»: براى تعيين شغل‏
      • ح. اسم + پسوند «گر»: براى تعيين شغل‏
      • ط. تبديل «ه» بيان حركت به «گ»، هنگام اتصال به «ى»
      • ى. اسم + پسوند «بند»: براى بيان صفت فاعلى و شغل‏
      • ك. اسم + پسوند «ك»
        • يك. براى تحبيب‏
        • دو. براى بيان تصغير
      • ل. پسوند «تر»، و «ترين»: براى ساخت صفت برتر و عالى‏
      • م. بن مضارع + پسوند «نده»: صفت فاعلى‏
      • ن. اسم + پسوند «وار»: براى بيان دارندگى و شايستگى‏
      • س. اسم + پسوند «واره»: براى بيان شباهت‏
      • ع. اسم + پسوند «ناك»: صفت‏
      • ف. پسوند «ه»
        • يك. بن مضارع + پسوند «ه»: اسم‏
        • دو. بن ماضى + پسوند «ه»: صفت فاعلى‏
        • سه. بن ماضى متعدّى + پسوند «ه»: صفت مفعولى‏
  • فصل يازدهم: دگرگونىِ واج‏ها
    • ۱. ابدال واج‏ها
      • نمونه‏هايى از ابدال صامت‏ها
    • ۲. تخفيف واج‏ها
      • الف. تخفيف مصوّت‏ها
        • يك. تخفيف و تبديل مصوّت بلند آ/ a به مصوّت كوتاه اَ/ a
        • دو. تخفيف مصوّت بلند ايى/i به مصوّت كوتاه اِ / e
        • سه. تخفيف مصوّت بلند ايى/i به مصوّت كوتاه اُ/o
        • چهار. تخفيف مصوّت وَ/ W در ميان كلمه‏
        • پنج. تخفيف مصوّت بلند ايى/i
      • ب. تخفيف صامت‏ها
        • يك. تخفيف ميانى‏
        • دو. تخفيف پايانى‏
      • ۳. افزايش واج‏ها
        • الف. افزايش «الف» به اوّل كلمه‏
        • ب. افزايش «واو» به اوّل كلمه‏
        • ج. افزايش «واو» به وسط كلمه‏
      • ۴. قلب واج‏ها
  • گزارش نهايى و نتيجه‏گيرى‏
  • فهرست منابع و مآخذ
  • فهرست تفصيلى مطالب‏
تمامی حقوق مادی و معنوی این پایگاه به مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث تعلق دارد.
درباره پایگاه | تماس با ما | نقشه پایگاه

ارسال بازخورد