• دريافت حديث روز
  • جستجوگر حديث
  • نقشه پایگاه
  • تماس با ما
  • تقویم حدیثی
  • خبر خوان
حدیث نت

امام کاظم علیه السلام

ثَلاثَةٌ يَجلُونَ البَصَرَ: النَّظَرُ إلَى الخُضرَةِ، و النَّظَرُ إلَى الماءِ الجاري، و النَّظَرُ إلَى الوَجهِ الحَسَنِ.

سه چيز نور چشم را زياد مى‌كند: نگاه كردن به سبزه، نگاه كردن به آب روان، و نگاه كردن به روى زيبا.

المحاسن : ج2 ص461 ح2596.

ثبت نام حدیث روز
  • العربیة
  • :
  • En
  • العربیة
  • :
  • En
  • احادیث معصومین
  • منابع حدیث شیعه
  • معارف حدیث
  • علوم حديث
  • متون حدیث
  • شرح حدیث
  • خدمات حدیث
  • دارالحدیث
فهرست " منتخب نهج الذكر (ع ف) "
  • پيش گفتار
  • فصل يكم : ياد كردن و فراموش كردن خدا
    • واژه شناسى «ذكر»
    • ذِكر ، در قرآن و حديث
    • معناى ذكر
    • دشوارترين فريضه
    • عوامل ذكر
      • ۱ . پيكار با موانع ياد خدا
      • ۲ . تقويت خداشناسى
      • ۳ . ياد مرگ
      • ۴ . دعا براى الهام شدن ذكر
    • آداب ذكر
    • مهم ترين موارد ذكر
    • آثار و بركات ذكر گفتن انفرادى و اجتماعى
    • ۱ / ۱ تشويق به ياد كردن از خدا
      • الف ـ خدا را بسيار ياد كنيد
      • ب ـ ترغيب به ياد خدا در همه احوال
      • ج ـ تشويق به ياد خدا در همه جا
      • د ـ ياد خدا ، در همه حال ، نيكوست
      • ه ـ جايگاه يادكننده خدا
      • و ـ مردانِ ياد خدا
      • ز ـ كليدهاى ياد خدا
      • ح ـ گوناگون
    • ۱ / ۲ ويژگى هاى ياد خدا
      • الف ـ حكمت عبادت
      • ب ـ وظيفه دل و زبان
      • ج ـ وظيفه آسمانيان و زمينيان
      • د ـ برترينِ اعمال
      • ه ـ پُرارج ترين سخن
      • و ـ روشنايى ايمان
      • ز ـ خوى پرهيزگاران
      • ح ـ لذّت عاشقان خدا
    • ۱ / ۳ معناى ياد خدا
      • الف ـ حقيقت ياد خدا
      • ب ـ كسانى كه ياد كننده خدا به شمار مى آيند
      • ج ـ كسانى كه بسيار يادكننده خدا به شمار مى آيند
      • د ـ كسانى كه ياد كردن از آنان ، عبادت است
    • ۱ / ۴ اقسام ياد خدا
      • الف ـ ياد كردن زبانى، ياد كردن در مصيبت، و ياد كردن در مواجهه
      • ب ـ هفت گونه ياد كردن
      • ج ـ ياد كردن نهانى
      • د ـ ياد كردن آشكار
    • ۱ / ۵ عوامل ياد خدا
      • الف ـ شناخت
      • ب ـ دوست داشتن
      • ج ـ الهام
      • د ـ به ياد آوردن قبر
      • ه ـ كار كردن براى خشنودى خدا
      • و ـ چند عامل ديگر
    • ۱ / ۶ آفت هاى ياد خدا
      • الف ـ وسوسه شيطان
      • ب ـ عالِم فريفته دنيا
      • ج ـ دنيا دوستى
      • د ـ بدى كردار
      • ه ـ درازى آرزو
      • و ـ پيروى از هوس
      • ز ـ نگاه بيهوده
      • ح ـ پرداختن به ياد مردم
      • ط ـ ستيزه گرى
      • ى ـ عمل نكردن به علم
      • ك ـ سرگرمى ها
      • ل ـ نادانى
      • م ـ پُرخورى و غرور
    • ۱ / ۷ آداب ياد خدا
      • الف ـ پاك بودن
      • ب ـ خشوع
      • ج ـ خلوص
      • د ـ پرهيزگارى
      • ه ـ بزرگداشت
      • و ـ نشاط
      • ز ـ فراموش كردن خود
      • ح ـ شوق داشتن به ديدار
      • ط ـ گوناگون
    • ۱ / ۸ مهم ترين اوقات ياد خدا
      • الف ـ بامدادان و شامگاهان
      • ب ـ از اوّل تا سيزدهم ذى حجّه
      • ج ـ ماه رمضان
      • د ـ روز جمعه
      • ه ـ هنگام جنگ
      • و ـ هنگام آهنگ كارى كردن و داورى و قسمت كردن
      • ز ـ هنگام رعد و برق
      • ح ـ هنگام غافل بودن مردم
      • ط ـ در تنهايى
      • ى ـ هنگام گفتن
      • ك ـ هنگام خوردن
      • ل ـ هنگام خوابيدن
      • م ـ دل شب
      • ن ـ هنگام برخاستن
      • س ـ در مسجد
      • ع ـ در مكّه
      • ف ـ در خانه
      • ص ـ در بازار
      • ق ـ در سفر
      • ر ـ هنگام گذر از كوه يا دشت
      • ش ـ با هر ياد كننده خدا
    • ۱ / ۹ بركت هاى ياد خدا
      • الف ـ ياد كردن خدا از ياد كننده اش
      • ب ـ راندن شيطان
      • ج ـ آرامش دل
      • د ـ گشايش سينه
      • ه ـ جلاى دل
      • و ـ شفاى دل
      • ز ـ بهبود دل
      • ح ـ زنده شدن دل
      • ط ـ آبادى دل
      • ى ـ روشنايىِ دل
      • ك ـ حكمت دل
      • ل ـ راه نماى خِرَدها
      • م ـ موفّقيت در كارها
      • ن ـ روزىِ بدون سرمايه
      • س ـ رهيدن از سختى ها و گرفتارى ها
      • ع ـ نيك نامى
      • ف ـ نيك كردارى
      • ص ـ زدودن گناهان
      • ق ـ تقويت ايمان
      • ر ـ نزديك شدن به خدا
      • ش ـ همدمى با خدا
      • ت ـ محبوبيت در نزد خداوند
      • ث ـ ديدار خدا
      • خ ـ مصونيت از اشتباه
      • ذ ـ فرود آمدن فرشتگان
      • ض ـ فرود آمدن رحمت
      • ظ ـ فرود آمدن آرامش
      • غ ـ آمرزش خداوند
      • يا ـ تبديل شدن بدى ها به خوبى ها
      • يب ـ مُباهات كردن خداوند
      • يج ـ درآمدن به باغ هاى بهشت
      • يد ـ روشنايى در روز قيامت
      • يه ـ پيشتازى در روز قيامت
      • يو ـ خير دنيا و آخرت
    • ۱ / ۱۰ زيان هاى فراموش كردن خدا
      • الف ـ فراموش شدن از جانب خدا
      • ب ـ خود فراموشى
      • ج ـ مسلّط شدن شيطان
      • د ـ سنگ دلى
      • ه ـ مردن دل
      • و ـ زندگى فلاكت بار
      • ز ـ بدى دنيا و آخرت
    • تحليلى در باره بركات ياد خدا و زيان هاى فراموش كردن او
      • ۱ . جامع ترين بركات ياد خدا
      • ۲ . نقش ياد خدا در آفت زدايى از زندگى
      • ۳ . نقش ياد خدا در سازندگى جان
      • ۴ . نقش ياد خدا در پيدايى علم و حكمت و عصمت روانى
      • ۵ . نقش ذكر در نيكوكارى و خوش نامى
      • ۶ . نقش ذكر در تأمين رفاه مادّى و حلّ مشكلات زندگى
      • ۷ . نقش ذكر در محبّت
      • ۸ . نقش ذكر در تأمين خير دنيا و آخرت
      • ۹ . زيان هاى فراموش كردن خدا
  • فصل دوم : بسمله (گفتنِ «بسم اللّه »)
    • واژه شناسى «بَسْمَله»
      • ۱ . معناى «اسم»
      • ۲ . فرق اسم و صفت
      • ۳ . اتّحاد اسم و صفت در باره خداوند
      • ۴ . معناى اَسما و صفات الهى
      • ۵ . معناى ذكر «بسم اللّه »
      • ۶ . عظمتِ ذكر «بسم اللّه »
      • ۷ . فضيلت تعليم «بسم اللّه »
      • ۸ . بركات ذكر «بسم اللّه »
      • ۹ . چه كارى را بايد با «بسم اللّه » آغاز كرد؟
    • ۲ / ۱ تفسير «بسم اللّه الرحمن الرحيم»
      • الف ـ معناى «اسم»
      • ب ـ معناى اللّه
      • ج ـ معناى «بسم اللّه الرحمن الرحيم»
    • ۲ / ۲ ويژگى هاى «بسم اللّه الرحمن الرحيم»
      • الف ـ نزديك ترين چيز به اسم اعظم است
      • ب ـ سرآغاز هر كتاب آسمانى است
      • ج ـ نخستين چيزى كه بر پيامبر ، نازل شد
      • د ـ با عظمت ترين آيه در كتاب خدا
      • ه ـ تاجِ سوره ها
      • و ـ آغازِ نماز
    • ۲ / ۳ جايگاه هاى ذكر «بسم اللّه »
      • الف ـ نگارش
      • ب ـ بامداد و شامگاه
      • ج ـ هنگام خارج شدن از منزل ، يا وارد شدن به آن
      • د ـ هنگام وضو گرفتن
      • ه ـ هنگام وارد شدن به مسجد و خارج شدن از آن
      • و ـ هنگام ذبح كردن حيوان
      • ز ـ هنگام خوردن و آشاميدن
      • ح ـ هنگام خوابيدن
      • ط ـ هنگام پوشيدن
      • ى ـ هنگام قضاى حاجت
      • ك ـ هنگام هم بستر شدن
      • ل ـ هنگام گرفتن سبيل
      • م ـ هنگام نشستن بر مركب
      • ن ـ هنگام سفر
      • س ـ در هر كارى
    • ۲ / ۴ آثار «بسم اللّه »
      • الف ـ بركت يافتن
      • ب ـ قرار گرفتن در پناه خدا
      • ج ـ شفا يافتن
      • د ـ مستجاب شدن دعا
      • ه ـ تسبيحگويىِ كوه ها همراه كسى كه «بسم اللّه » مى گويد
      • و ـ كوچك شدن شيطان
      • ز ـ محفوظ ماندن از اشرار
      • ح ـ در امان ماندن از غرق شدن
      • ط ـ گرداندنِ بلا
      • ى ـ برطرف شدن وحشت
      • ك ـ سنگين شدن ترازوى اعمال
      • ل ـ رهيدن از آتش دوزخ
    • ۲ / ۵ آداب «بسم اللّه » گفتن
      • الف ـ بلند گفتن
      • ب ـ نيكو نوشتن «بسم اللّه »
      • ج ـ احترام نهادن به نوشته «بسم اللّه »
  • فصل سوم : تسبيح (گفتن سبحان اللّه )
    • واژه شناسى «تسبيح»
    • تسبيح ، در قرآن و حديث
    • تسبيحگوى حقيقى
    • راز همراهى «تسبيح» و «تحميد»
    • اهمّيت ذكر «تسبيح»
    • ۳ / ۱ تفسير تسبيح
    • ۳ / ۲ ويژگى هاى تسبيح
      • الف ـ نامى از نام هاى خدا
      • ب ـ گوهر نماز
      • ج ـ نماز هر چيزى
      • د ـ خوراك فرشتگان
      • ه ـ نيايش بهشتيان
      • و ـ لذّت بردن بهشتيان از تسبيح زيوَرهايشان
      • ز ـ آواز بهشت
    • ۳ / ۳ تشويق به تسبيحگويى
      • الف ـ فضيلت تسبيحگويى
      • ب ـ بسيار تسبيح گفتن
      • ج ـ تسبيح همراه با تحميد
      • د ـ تشويق به خواندن مسبِّحات
    • ۳ / ۴ بركات تسبيح گفتن
      • الف ـ رفع اندوه
      • ب ـ رفع نادارى
      • ج ـ آمرزش گناهان
      • د ـ بهشت
    • ۳ / ۵ اوقات تسبيح گفتن
      • الف ـ بامداد و شامگاه
      • ب ـ در اوقات شب و كرانه هاى روز
      • ج ـ پس از فرو شدن ستارگان
      • د ـ در ركوع و سجود
      • ه ـ در پىِ سجود
      • و ـ هنگام برخاستن از مجلس
      • ز ـ هنگام پايين رفتن از سرازيرى
      • ح ـ هنگام در آمدن به بازار
      • ط ـ هنگام شنيدن رعد
    • ۳ / ۶ تسبيحات چهارگانه
      • الف ـ تشويق به گفتن تسبيحات چهارگانه
      • ب ـ فضيلت تسبيحات چهارگانه
      • ج ـ بركات تسبيحات چهارگانه
      • د ـ ماندگارىِ تسبيحات چهارگانه
    • ۳ / ۷ تسبيحات فاطمه عليهاالسلام
      • الف ـ فضيلت تسبيحات فاطمه عليهاالسلام
      • ب ـ آغاز تشريع تسبيحات فاطمه عليهاالسلام
      • ج ـ چگونگى تسبيحات فاطمه عليهاالسلام
    • ۳ / ۸ تسبيحگويى موجودات
      • الف ـ تسبيحگويى فرشتگان
      • ب ـ تسبيحگويى هر موجود زنده اى
      • ج ـ تسبيحگويى هر موجودى
      • د ـ تسبيحگويى موجودات ، هم نوا با انسان
      • ه ـ معناى تسبيحگويى موجودات
    • پژوهشى در باره تسبيح عمومى آفريده ها
      • دسته اوّل : آيات و احاديثى كه بر تسبيح فرشتگان دلالت دارند
      • دسته دوم : احاديثى كه بر تسبيح موجودات زنده دلالت دارند
      • دسته سوم : آيات و احاديثى كه دلالت دارند كه همه آفريده ها ، اعم . . .
      • دسته چهارم : آيات و احاديثى كه دلالت دارند كه جمادات و برخى . . .
      • دسته پنجم : احاديثى كه در آنها تسبيحِ شمارى از موجودات، تفسير . . .
      • ديدگاه ها در باره تسبيح و تحميد عمومى موجودات
        • ۱ . زبان حال بودنِ آيات و احاديث تسبيح
        • ۲ . حقيقى بودن آيات و احاديث تسبيح
      • دوام يا انقطاع تسبيح موجودات
    • ۳ / ۹ تسبيح
      • الف ـ استفاده از تسبيح در گفتن تسبيحات
      • ب ـ فضيلت تسبيحِ ساخته شده از تربت امام حسين عليه السلام
    • ۳ / ۱۰ چيزهايى كه ثواب تسبيحگويى دارند
      • الف ـ گفتگوى علمى
      • ب ـ نفس كشيدن روزه دار
      • ج ـ نَفس كشيدن شخص اندوهگين براى اهل بيت عليهم السلام
      • د ـ نَفس كشيدن كسى كه نيّت خواندن نماز شب داشته ، امّا خوابش برده است
      • ه ـ دغدغه كسى كه خواستش خشنودى خداست
      • و ـ ناله مؤمن
  • فصل چهارم : تحميد (گفتنِ «الحمد للّه »)
    • واژه شناسى «حمد» و «تحميد»
    • حمد و تحميد ، در قرآن و حديث
    • نكاتى در باره معناى حمد
    • مرز ميان انسان و حيوان
    • راز محبوبيت حمد در نزد خدا
    • ۴ / ۱ تفسير حمد
      • الف ـ سپاس گفتنِ نعمت ها
      • ب ـ اصل سپاس گزارى
      • ج ـ حقّ سپاس گزارى
      • د ـ به جا آوردن سپاس گزارى كامل
      • ه ـ آغاز و فرجام سپاس گزارى
    • ۴ / ۲ تشويق به حمدگويى
      • الف ـ بهترين ستاينده و بهترين ستوده
      • ب ـ سزاوارترين كس به ستايش
      • ج ـ محبوب ترين چيزها نزد خدا
      • د ـ سزاوارترين چيز به آغاز كردن با آن
      • ه ـ آغاز قرآن
      • و ـ آغازِ ياد خدا
      • ز ـ داراى ثوابِ ويژه
      • ح ـ پُركننده ترازوى اعمال
      • ط ـ نيايش بهشتيان
      • ى ـ برترين دعا
      • ك ـ بهاى هر نعمتى
      • ل ـ برتر از نعمت
      • م ـ ستايشِ بسيار گفتن
      • ن ـ ويژگى امّت محمّد صلى الله عليه و آله
    • ۴ / ۳ بركت هاى حمد گفتن
      • الف ـ پايدارى نعمت
      • ب ـ كامل شدن نعمت
      • ج ـ پذيرفته شدن دعا
      • د ـ درختكارى در بهشت
    • ۴ / ۴ زمان هايى كه پناه بردن به خدا در آنها شايسته است
      • الف ـ پيش از طلوع و غروب خورشيد
      • ب ـ بامداد و شامگاه
      • ج ـ هنگام برخوردار شدن از نعمتى
      • د ـ بر خوى ها و كردارهاى نيك
      • ه ـ بر دوست داشتن اهل بيت عليهم السلام
      • و ـ بر سلامت نوزاد
      • ز ـ هنگام گرفتارى و بيمارى
      • ح ـ هنگام مشاهده آسيب ديده
      • ط ـ هنگام ديدن جنازه
      • ى ـ در خوشى و ناخوشى
      • ك ـ هنگام وارد شدن به مسجد
      • ل ـ در پى نمازها
      • م ـ در سجده
      • ن ـ پس از خواندن «حا ميم»ها
      • س ـ هنگام ختم قرآن
      • ع ـ آغاز سخن
      • ف ـ پس از خوردن و آشاميدن
      • ص ـ هنگام خوابيدن و بيدار شدن
      • ق ـ هنگام ديدن خواب خوش
      • ر ـ پس از عطسه زدن
      • ش ـ هنگام پوشيدن جامه نو
      • ت ـ هنگام نگاه كردن در آينه
      • ث ـ هنگام قضاى حاجت
      • خ ـ هنگام سفر و هنگام سوار شدن
      • ذ ـ هنگام ديدن هلال ماه
      • ض ـ هنگام افطار كردن
      • ظ ـ در عرفات
      • غ ـ هنگام اجابت شدن دعا
      • يا ـ هنگام سخنرانى
      • يب ـ هنگام خطبه ازدواج
      • يج ـ در هر كار مهم
      • يد ـ بر هر حال و وضعى
  • فصل پنجم : تهليل (گفتن «لا إله إلّا اللّه »)
    • واژه شناسى «تهليل»
    • تهليل ، در قرآن و حديث
    • اهمّيت ذكر «تهليل»
    • شرط بهره گيرى از بركات تهليل
    • ۵ / ۱ ترغيب به گفتن «لا إله إلّا اللّه »
      • الف ـ آغاز ايمان
      • ب ـ نو كردن ايمان
      • ج ـ نامى از نام هاى خدا
      • د ـ گفتار پرهيزگارى
      • ه ـ سرور اذكار
      • و ـ برترين اعمال
      • ز ـ برترين علم
      • ح ـ برترين سخن
      • ط ـ راست ترين سخن
      • ى ـ بهترين عبادت
      • ك ـ همدم مؤمن
      • ل ـ كليد آسمان ها
      • م ـ شعار مسلمانان در هنگام گذشتن از صراط
      • ن ـ همتا ندارد
      • س ـ گوناگون
    • ۵ / ۲ شرط هاى گفتن «لا إله إلّا اللّه »
      • الف ـ اخلاص
      • ب ـ ولايت
      • ج ـ كردار نيك
      • د ـ دورى كردن از حرام ها
    • ۵ / ۳ بركت هاى «لا إله إلّا اللّه »
      • الف ـ نابود كردن گناهان
      • ب ـ مصون ماندن از شيطان
      • ج ـ دفع بلا
      • د ـ رهيدن از آتش
      • ه ـ رفتن به بهشت
      • و ـ عزّت
      • ز ـ رستگارى
      • ح ـ خير دنيا و آخرت
  • فصل ششم : تكبير (گفتنِ «اللّه أكبر»)
    • واژه شناسى «تكبير»
    • تكبير در قرآن و حديث
    • تفسير «تكبير»
    • اهميّت ذكر «تكبير»
    • جايگاه «تكبير»
    • ۶ / ۱ تفسير «اللّه أكبر»
    • ۶ / ۲ فضيلت «اللّه أكبر» گفتن و تشويق به آن
    • ۶ / ۳ جايگاه هاى گفتن «اللّه أكبر»
      • الف ـ اذان
      • ب ـ نماز
      • ج ـ جهاد
      • د ـ كسب پيروزى
      • ه ـ شب عروسى
      • و ـ اعياد
      • ز ـ ديدن ماه نو
      • ح ـ هنگام سوار شدن
      • ط ـ هنگام بالا رفتن بر بلندى
      • ى ـ هنگام رَمْى جَمَرات
      • ك ـ هنگام ديدن جنازه
      • ل ـ هنگام ترس
      • م ـ هنگام به چشم آمدن چيزى
      • ن ـ هنگام نگريستن در آينه
      • س ـ هنگام خريد كالا
      • ع ـ هنگام خارج شدن از خانه
    • ۶ / ۴ آداب تكبير گفتن در نماز
  • فصل هفتم : حوقله و استثناء (گفتنِ «لا حول و لا قوة إلّا باللّه » و «إن شاء اللّه »)
    • واژه شناسى «حوقله»
    • حوقله در قرآن و حديث
      • ۱ . معانى «حوقله»
      • ۲ . استثنا به مشيّت الهى
      • ۳ . نقش ذكر «حوقله» در زندگى
      • ۴ . خطر برائت از حول و قوّه الهى
    • ۷ / ۱ تفسير «لا حول ولا قوّة الّا باللّه »
      • الف ـ خوددارى از معصيت و توانايى برطاعت ، جز با يارى خودِ خدا نيست
      • ب ـ تنها مالك چيزى هستيم كه خداوند ، ما را مالك آن كرده است
      • ج ـ وا گذاشتن كار به خدا
    • ۷ / ۲ ويژگى هاى «لا حول ولا قوّة إلاّ باللّه »
      • الف ـ گنج سخن
      • ب ـ سخن اهل آسمان ها
      • ج ـ درى از درهاى بهشت
      • د ـ نهالى از نهال هاى بهشت
      • ه ـ گنجى از گنج هاى بهشت
      • و ـ گنجى از گنج هاى عرش
      • ز ـ تسبيح حاملان عرش
      • ح ـ گوناگون
    • ۷ / ۳ بركت هاى «لا حول ولا قوّة إلّا باللّه »
      • الف ـ پايندگى نعمت ها
      • ب ـ آمرزش گناهان
      • ج ـ برآوردن حوايج
      • د ـ از بين بردن وسوسه و خيالات
      • ه ـ ايمن ماندن از اندوه و نگرانى
      • و ـ از بين بردن فقر
      • ز ـ دفع چشم زخم
      • ح ـ گرداندن انواع بلا
    • ۷ / ۴ مهم ترين اوقات گفتن «لا حول ولا قوّة إلّا باللّه »
      • الف ـ هنگام اذان
      • ب ـ پس از نماز صبح
      • ج ـ هنگام بيرون رفتن از خانه
      • د ـ هنگام وارد شدن به مسجد
      • ه ـ در بازار
    • ۷ / ۵ تشويق به گفتن (ان شاء اللّه «اگر خدا بخواهد»)
      • الف ـ گفتن «اگر خدا بخواهد» در گفتار
      • ب ـ نوشتن «اگر خدا بخواهد» ، در نوشتار
      • ج ـ نكوهش ترك «اگر خدا بخواهد»
    • ۷ / ۶ فراموش كردن «اگر خدا بخواهد» و با تأخير گفتن آن
  • فصل هشتم : استعاذه (گفتنِ «أعوذ باللّه »)
    • واژه شناسى «استعاذه»
    • استعاذه در قرآن و حديث
      • ۱ . حقيقت استعاذه
      • ۲ . نقش استعاذه در زندگى
      • ۳ . مهم ترين ادب استعاذه
    • ۸ / ۱ تشويق به پناه بردن به خدا و متوسّل شدن به او
      • الف ـ پناه خواستن براى خود
      • ب ـ پناه خواستن براى ديگران
    • ۸ / ۲ آداب پناه بردن
      • الف ـ شناخت كسى كه به او پناه بُرده مى شود
      • ب ـ خواستن و كوشيدن
      • ج ـ ترك شهوت
      • د ـ متوسّل شدن به اين نام ها
      • ه ـ گرد هم آمدن
      • و ـ عبارت پناه خواهى
    • ۸ / ۳ بركت هاى پناه بردن به خدا
      • الف ـ جاى گرفتن در دژ خداوند
      • ب ـ بهره مند شدن از رحمت خدا
      • ج ـ ايمن ماندن از شيطان
      • د ـ بستن درهاى گناه و نافرمانى خدا
      • ه ـ مصون ماندن از توطئه دشمنان
      • و ـ فرو نشاندن خشم
      • ز ـ رفع غم و اندوه
      • ح ـ درمان بيمارى ها
      • ط ـ دفع گزند گزندگان و جنبندگان و درندگان
      • ى ـ رفع ترس و بى خوابى
      • ك ـ دفع گزند هر گزندرسانى
      • ل ـ رهيدن از آتش
    • ۸ / ۴ چيزهايى كه بايد از آنها به خدا پناه برد
      • الف ـ شيطان
      • ب ـ شيطان هاى اِنس و جِن
      • ج ـ نفس بد فرما
      • د ـ پيشوايان ستم و كجروى
      • ه ـ نادانى
      • و ـ دانش بى سود
      • ز ـ فتنه هاى گم راه كننده
      • ح ـ گم راهى پس از ره يافتن
      • ط ـ خوى هاى زشت
      • ى ـ كردارهاى زشت
      • ك ـ بهره مند نشدن از كارهاى نيك
      • ل ـ گزند هر گزند رسانى
      • م ـ ناخشنودى خدا
      • ن ـ مرگ بد
      • س ـ عذاب قبر
      • ع ـ عذاب آتش
    • ۸ / ۵ عبادت هايى كه پناه بردن به خدا در آنها شايسته است
      • الف ـ هنگام خواندن قرآن
      • ب ـ هنگام خواندن آيات عذاب
      • ج ـ آغاز نماز
      • د ـ پس از هر نماز
      • ه ـ دعاى قنوتِ نماز وَتر
      • و ـ دعاى قنوتِ نماز عيد فطر و قربان
      • ز ـ پس از زيارت اهل بيت عليهم السلام
    • ۸ / ۶ كارهايى كه پناه بردن به خدا در آنها شايسته است
      • الف ـ سخنرانى
      • ب ـ وارد شدن به بازار
      • ج ـ شستن دست ها
      • د ـ روغن زدن
      • ه ـ ازدواج
      • و ـ آميزش
      • ز ـ زادن فرزند
      • ح ـ عقيقه كردن
      • ط ـ پوشيدن جامه نو
      • ى ـ بيرون رفتن از خانه
      • ك ـ رفتن به سفر
      • ل ـ فرود آمدن مسافر
      • م ـ وارد شدن مسافر به شهر يا روستا
      • ن ـ ديدن ماه نو
      • س ـ خاكسپارى مرده
    • ۸ / ۷ حالت هايى كه پناه بردن به خدا در آنها شايسته است
      • الف ـ حالت خشم
      • ب ـ حالت خفتن و بيدار شدن
      • ج ـ ديدن خواب ناخوش
      • د ـ ترس و دلهره
      • ه ـ بيمارى
    • ۸ / ۸ زمان هايى كه پناه بردن به خدا در آنها شايسته است
      • الف ـ پيش از طلوع و غروب خورشيد
      • ب ـ هر بام و شام
      • ج ـ هر روز
      • د ـ روز جنگ
      • ه ـ هنگام وزيدن تندبادها
    • ۸ / ۹ مكان هايى كه پناه بردن به خدا در آنها شايسته است
      • الف ـ عرفات
      • ب ـ كعبه
      • ج ـ مسجد
      • د ـ گرمابه
      • ه ـ بازار
      • و ـ مستراح
  • فصل نهم : استغفار (آمرزش خواهى از خدا)
    • واژه شناسى «استغفار»
    • استغفار ، در قرآن و حديث
      • ۱ . روح استغفار
      • ۲ . معناى غفران الهى
      • ۳ . نقش استغفار در زندگى مادّى و معنوى
    • ۹ / ۱ حقيقت آمرزش خواهى
      • الف ـ معناى آمرزش خواهى
      • ب ـ نكوهش آمرزش خواهى غير حقيقى
    • ۹ / ۲ تشويق به آمرزش خواهى و برحذر داشتن از وا نهادن آن
      • الف ـ تشويق به آمرزش خواهى
      • ب ـ بسيار آمرزش خواستن پيامبر صلى الله عليه و آله
      • ج ـ بسيار آمرزش خواستن امام كاظم عليه السلام
      • د ـ فضيلت شخص آمرزش خواه
      • ه ـ بر حذر داشتن از ترك آمرزش خواهى
    • ۹ / ۳ ويژگى هاى آمرزش خواهى
      • الف ـ بهترين پرستش
      • ب ـ بهترين نيايش
      • ج ـ جامع ترين نيايش
      • د ـ برترين توسّل
      • ه ـ حربه گنهكار
      • و ـ ميانجى گنهكار
    • ۹ / ۴ بركت هاى آمرزش خواهى
      • الف ـ آمرزش خدا
      • ب ـ ننوشتن گناهان
      • ج ـ پاك كردن گناهان
      • د ـ صيقل دادن دل ها
      • ه ـ دور كردن شيطان
      • و ـ ايمنى از عذاب و بلاها
      • ز ـ زدودن غم و اندوه
      • ح ـ برطرف ساختن سختى ها
      • ط ـ گشايش روزى
      • ى ـ پرداخته شدن بدهى ها
      • ك ـ روزى شدن فرزند
      • ل ـ همراه بودن با اهل بيت عليهم السلام
    • ۹ / ۵ اوقات مناسب براى آمرزش خواهى
      • الف ـ سحرگاهان
      • ب ـ دعاى قنوت نماز وَتْر
      • ج ـ هنگام سپرى شدن يكْ سوم شب
      • د ـ يكْ سومِ آخر هر شب
      • ه ـ شب جمعه
      • و ـ روز جمعه
      • ز ـ پيش از غروب در عرفات
      • ح ـ روز قربان
      • ط ـ بامدادان و شامگاهان
      • ى ـ ماه رجب
      • ك ـ ماه شعبان ، بويژه شب نيمه آن
      • ل ـ ماه رمضان
    • ۹ / ۶ مواقع مناسب براى آمرزش خواهى
      • الف ـ پيش از خواب
      • ب ـ بعد از بيدار شدن
      • ج ـ آغاز سخنرانى
      • د ـ در محل مُلتزَم
      • ه ـ هنگام بالا رفتن از صفا
      • و ـ در پايان مجلس
      • ز ـ هنگام ستايش مردم
      • ح ـ حسادت
      • ط ـ به هم رسيدن
      • ى ـ خداحافظى
      • ك ـ بيرون رفتن براى سفر
    • ۹ / ۷ عبادت هايى كه سزاوار است در آنها طلب آمرزش كرد
      • الف ـ وضو
      • ب ـ بيرون رفتن براى نماز
      • ج ـ وارد شدن به مسجد و خارج شدن از آن
      • د ـ آغاز كردن نماز
      • ه ـ در ميان نماز
      • و ـ در سجده
      • ز ـ ميان دو سجده
      • ح ـ هنگام قنوت
      • ط ـ در پىِ نمازها
      • ى ـ در پى تسبيح گفتن
      • ك ـ حج و عمره
      • ل ـ نماز باران
      • م ـ زيارت قبر پيامبر صلى الله عليه و آله
      • ن ـ طواف خانه خدا
      • س ـ كوچيدن از عرفات به مشعر
      • ع ـ كوچيدن از مشعر به مِنا
    • ۹ / ۸ كسانى كه بايد برايشان ، آمرزش خواست
      • الف ـ پدر و مادر
      • ب ـ مردان و زنان مؤمن
      • ج ـ گنهكار
      • د ـ غيبت شونده
      • ه ـ شخصِ در حال مرگ و مُرده
    • ۹ / ۹ كسانى كه نبايد برايشان ، آمرزش خواست
      • الف ـ مشرك و كافر
      • ب ـ منافق
    • ۹ / ۱۰ كسانى كه بايد از آنان ، درخواست آمرزش خواهى كرد
      • الف ـ پيامبر صلى الله عليه و آله
      • ب ـ پدر
      • ج ـ مؤمن پرهيزگار گم نام
      • د ـ حاجى
  • فصل دهم : صلوات فرستادن بر پيامبر و خاندان او و بر ديگر پيامبران
    • واژه شناسى «صَلاة»
    • صلاة ، در قرآن و حديث
      • ۱ . معناى صلوات بر پيامبر صلى الله عليه و آله
      • ۲ . پيام سياسىِ درود فرستادن بر پيامبر صلى الله عليه و آله
      • ۳ . حكمت درود فرستادن بر همه انبيا عليهم السلام
      • ۴ . مهم ترين بركات درود فرستادن بر پيامبر صلى الله عليه و آله
    • ۱۰ / ۱ تفسير صلوات بر پيامبر صلى الله عليه و آله
    • ۱۰ / ۲ فضيلت صلوات فرستادن بر پيامبر صلى الله عليه و آله و خاندان او و تشويق به آن
      • الف ـ ارزش درود فرستادن بر پيامبر صلى الله عليه و آله و خاندان او
      • ب ـ ارزش درود فرستادن بر پيامبر صلى الله عليه و آله و خاندان او در روز و شب جمعه
      • ج ـ ارزش صلوات فرستادن بر پيامبر صلى الله عليه و آله و خاندان او در هنگام دعا
      • د ـ ارزش صلوات فرستادن بر پيامبر صلى الله عليه و آله و خاندان او در نوشتار
      • ه ـ رسيدن صلوات مؤمنان به پيامبر صلى الله عليه و آله
      • و ـ نكوهش صلوات نفرستادن در هنگام برده شدن نام پيامبر صلى الله عليه و آله
      • ز ـ پذيرفته نشدن نماز كسى كه بر پيامبر صلى الله عليه و آله و خاندان او صلوات نفرستد
    • ۱۰ / ۳ آداب صلوات فرستادن بر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله
      • الف ـ ضميمه كردن خاندان پيامبر به پيامبر در صلوات
      • ب ـ نهى از صلوات فرستادن به طور ناقص
      • ج ـ صلوات فرستادن با صداى بلند
    • ۱۰ / ۴ بركت هاى صلوات فرستادن بر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و اهل بيت او عليهم السلام
      • الف ـ درود فرستادن خدا بر فرستنده صلوات
      • ب ـ درود پيامبر صلى الله عليه و آله
      • ج ـ درود فرستادن فرشتگان و همه خلايق
      • د ـ آمرزش گناهان
      • ه ـ رشد يافتن فرستنده صلوات
      • و ـ پذيرفته شدن دعا
      • ز ـ بر آورده شدن حاجت
      • ح ـ كارسازى در دنيا و آخرت
      • ط ـ زدوده شدن نفاق
      • ى ـ روشنايى روز رستاخيز
      • ك ـ رهايى از هراس هاىِ رستاخيز
      • ل ـ سنگين كردن ترازوى اعمال
      • م ـ شفاعت پيامبر صلى الله عليه و آله
      • ن ـ رفتن به بهشت
    • ۱۰ / ۵ صلوات فرستادن بر پيامبران عليهم السلام
تمامی حقوق مادی و معنوی این پایگاه به مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث تعلق دارد.
درباره پایگاه | تماس با ما | نقشه پایگاه

ارسال بازخورد