• دريافت حديث روز
  • جستجوگر حديث
  • نقشه پایگاه
  • تماس با ما
  • تقویم حدیثی
  • خبر خوان
حدیث نت

امام مهدی علیه السلام

السَّلامُ عَلى مَن جُعِلَ الشِّفاءُ في تُربَتِهِ ، السَّلامُ عَلى مَنِ الإِجابَةُ تَحتَ قُبَّتِهِ

ـ در زيارت ناحيه ـ: سلام بر آن كسى كه شفا در تربت او قرار داده شد، سلام بر كسى كه اجابت [ دعا ]، زير گنبد اوست.

المزار الكبير : ص497 ح9

ثبت نام حدیث روز
  • العربیة
  • :
  • En
  • العربیة
  • :
  • En
  • احادیث معصومین
  • منابع حدیث شیعه
  • معارف حدیث
  • علوم حديث
  • متون حدیث
  • شرح حدیث
  • خدمات حدیث
  • دارالحدیث
فهرست " تحفة الأولياء ج3 "
  • [۵] كتاب ايمان و كفر
    • ۱ . باب در بيان طينت مؤمن و كافر
    • ۲ . باب ديگر از قبيل باب اول و در اين باب زيادتى وقوع تكليف اول
    • ۳ . باب ديگر از اين قبيل
    • ۴ . باب در بيان اينكه رسول خدا صلى الله عليه و آله اوّل كسى است كه اجابت نمود ، و
    • ۵ . باب در بيان اينكه خلايق چگونه اجابت نمودند و جواب دادند ، و
    • ۶ . باب در بيان فطرت خلايق بر توحيد
    • ۷ . باب در بيان بودن مؤمن در صلب كافر
    • ۸ . باب در بيان اينكه چون خدا اراده فرمايد كه مؤمن را بيافريند
    • ۹ . باب در بيان اينكه صبغة اللّه ، اسلام است
    • ۱۰ . باب در بيان اينكه سكينه ، ايمان است
    • ۱۱ . باب در بيان اخلاص
    • ۱۲ . باب در بيان شريعت ها
    • ۱۳ . باب در بيان ستون هاى دين اسلام
    • ۱۴ . باب در بيان اينكه به اسلام ، خون از ريختن باز داشته مى شود ، و
    • ۱۵ . باب در بيان اينكه ايمان با اسلام شركت دارد، و اسلام با ايمان شركت ندارد
    • ۱۶ . باب ديگر از اين باب ، و در اين باب است كه اسلام پيش از ايمان است
    • ۱۷ . باب
    • ۱۸ . باب در بيان اينكه ايمان پراكنده و متفرق شده است از براى همه اندام بدن
    • ۱۹ . باب در بيان پيشى گرفتن به سوى ايمان
    • ۲۰ . باب در بيان درجه ها و پايه هاى ايمان
    • ۲۱ . باب ديگر از قبيل باب سابق
    • ۲۲ . باب در بيان نسبت اسلام
    • ۲۳ . باب
    • ۲۴ . باب
    • ۲۵ . باب در بيان صفت ايمان
    • ۲۶ . باب در بيان فضيلت و افزونى ايمان بر اسلام و افزونى يقين بر ايمان
    • ۲۷ . باب در بيان حقيقت ايمان و يقين
    • ۲۸ . باب در بيان تفكر و انديشه كردن
    • ۲۹ . باب در بيان مكارم اخلاق
    • ۳۰ . باب در بيان فضل يقين
    • ۳۱ . باب در بيان رضا و خشنودى به قضاى خدا
    • ۳۲ . باب در بيان تفويض و وا گذاشتن امر به سوى خدا و توكّل بر او
    • ۳۳ . باب در بيان خوف و رجا
    • ۳۴ . باب در بيان حسن خلق و گمانِ نيك به خداى عز و جل داشتن
    • ۳۵ . باب در بيان اعتراف به تقصير و كوتاهى كردن خويش ، در عبادت خدا
    • ۳۶ . باب در بيان طاعت و فرمانبردارى و تقوى و پرهيزگارى
    • ۳۷ . باب در بيان ورع و پارسايى
    • ۳۸ . باب در بيان عفّت
    • ۳۹ . باب در بيانِ اجتناب و دورى كردن از محرّماتِ الهى
    • ۴۰ . باب در بيان اداى واجباتِ خدا
    • ۴۱ . باب در بيان يكسان شدن عمل و مداومت بر آن
    • ۴۲ . باب در بيان عبادت و بندگى و پرستش خدا
    • ۴۳ . باب در بيان نيّت
    • ۴۴ . باب
    • ۴۵ . باب در بيان ميانه روى در عبادت
    • ۴۶ . باب در بيان كسى كه ثوابى از جانب خداى عز و جل ، بر عملى به او مى رسد
    • ۴۷ . باب در بيان صبر و شكيبايى
    • ۴۸ . باب در بيان شكر
    • ۴۹ . باب در بيان خوش خلقى
    • ۵۰ . باب در بيان حسن ظاهر و گشاده رويى
    • ۵۱ . باب در بيان راستگويى و اداى امانت
    • ۵۲ . باب در بيان حيا
    • ۵۳ . باب در بيان عفو
    • ۵۴ . باب در بيان فرو خوردن خشم
    • ۵۵ . باب در بيان حلم و بردبارى
    • ۵۶ . باب در بيان خاموشى و نگاه داشتن زبان
    • ۵۷ . باب در بيان مدارات
    • ۵۸ . باب در بيان رَفق
    • ۵۹ . باب در بيان تواضع و فروتنى كردن
    • ۶۰ . باب در بيان حب فى اللّه و بغض فى اللّه
    • ۶۱ . باب در بيان مذمّت دنيا و بى رغبتى در آن
    • ۶۲ . باب
    • ۶۳ . باب در بيان قناعت
    • ۶۴ . باب در بيان كفاف
    • ۶۵ . باب در بيان تعجيل و شتافتن در فعل خير و كردار نيك ، يا كردن آن چه نيكو باشد
    • ۶۶ . باب در بيان انصاف و عدل
    • ۶۷ . باب در بيان بى نيازى جستن از مردمان
    • ۶۸ . باب در بيان صله رحم
    • ۶۹ . باب در بيان نيكى كردن با پدر و مادر
    • ۷۰ . باب در بيان اهتمام كردن به امور مسلمانان و خيرخواهى نمودن از براى ايشان و نفع ايشان
    • ۷۱ . باب در بيان برتر داشتن و بزرگ قدر گردانيدن پير
    • ۷۲ . باب در بيان برادرى مؤمنان با يكديگر
    • ۷۳ . باب در بيان آن چه حق را ثابت مى گرداند از براى آنكه ايمان را بر خود مى بندد
    • ۷۴ . باب در بيان اينكه با يكديگر برادرى كردن بر دين واقع نشده ، و
    • ۷۵ . باب در بيان حقّ مؤمن بر برادرش ، و بيان ادا و رسانيدن حقّ او
    • ۷۶ . باب در بيان رحم كردن بر يكديگر و مهربانى كردن با همديگر
    • ۷۷ . باب در بيان زيارت برادران دينى
    • ۷۸ . باب در بيان مصافحه و دست يكديگر گرفتن
    • ۷۹ . باب در بيان معانقت و دست در گردن همديگر كردن
    • ۸۰ . باب در بيان بوسه دادن
    • ۸۱ . باب در بيان تذاكر برادران
    • ۸۲ . باب در بيان داخل كردن شادى بر مؤمن
    • ۸۳ . باب در بيان قضاى حاجت مؤمن
    • ۸۴ . باب در بيان سعى در حاجت مؤمن
    • ۸۵ . باب در بيان بردن اندوه مؤمن
    • ۸۶ . باب در بيان اطعام مؤمن
    • ۸۷ . باب در بيان ثواب كسى كه مؤمنى را بپوشاند
    • ۸۸ . باب در بيان اِلطاف و اكرام مؤمن
    • ۸۹ . باب در بيان خدمت مؤمن
    • ۹۰ . باب در بيان نصيحت مؤمن
    • ۹۱ . باب در بيان اصلاح ميان مردمان
    • ۹۲ . باب در بيان زنده گردانيدن مؤمن
    • ۹۳ . باب در بيان خواندن خاندان خويش به سوى ايمان
    • ۹۴ . باب در بيان وا گذاشتن خواندن مردمان
    • ۹۵ . باب در بيان اينكه خدا دين خويش را عطا نمى فرمايد ، مگر به كسى كه او را دوست دارد
    • ۹۶ . باب در بيان سلامت و رستگارى دين
    • ۹۷ . باب در بيان تقيّه
    • ۹۸ . باب در بيان كتمان و پوشيدن راز
    • ۹۹ . باب در بيان مؤمن و علامات و صفات او
    • ۱۰۰ . باب در بيان كمى شماره مؤمنان
    • ۱۰۱ . باب در بيان راضى بودن به موهبت و بخشش ايمان ، و صبر كردن بر هر چيزى
    • ۱۰۲ . باب در بيان آرام گرفتن مؤمن به سوى مؤمن
    • ۱۰۳ . باب در بيان آنچه خدا دفع مى كند به واسطه مؤمن
    • ۱۰۴ . باب در بيان اينكه مؤمنان بر دو قسم اند
    • ۱۰۵ . باب در بيان آن چه خدا فرا گرفته بر مؤمن از صبر كردن يا يارى نمودن
    • ۱۰۶ . باب در بيان سختى و شدّت بلا و زحمت مؤمن
    • ۱۰۷ . باب در بيان فضل و افزونى نفرات مسلمانان
    • ۱۰۸ . باب
    • ۱۰۹ . باب در بيان اينكه دل را دو گوش است كه فرشته و شيطان در آنها مى دمند
    • ۱۱۰ . باب در بيان روحى كه خدا مؤمن را به آن تقويت داده
    • ۱۱۱ . باب در بيان گناهان
    • ۱۱۲ . باب در بيان گناهان كبيره
    • ۱۱۳ . باب در بيان كوچك شمردن گناهان
    • ۱۱۴ . باب در بيان اصرار بر گناه
    • ۱۱۵ . باب در بيان اصول كفر و اركان آنها
    • ۱۱۶ . باب در بيان ريا
    • ۱۱۷ . باب در بيان طلب رياست و مهترى
    • ۱۱۸ . باب در بيان طلب دنيا به عمل آخرت(به طور فريب و روباه بازى)
    • ۱۱۹ . باب در بيان آنكه عدل ، يعنى كار حق و درستى را وصف مى كند و
    • ۱۲۰ . باب در بيان ستيزه و گفتگو و جدال و دشمنى كردن با مردم
    • ۱۲۱ . باب در بيان خشم گرفتن
    • ۱۲۲ . باب در بيان حسد و بدخواهى مردمان
    • ۱۲۳ . باب در بيان عصبيّت
    • ۱۲۴ . باب در بيان بزرگى و تكبّر كردن
    • ۱۲۵ . باب در بيان عجب و از خود خوش آمدن
    • ۱۲۶ . باب در بيان دوستى دنيا و حرص داشتن بر آن
    • ۱۲۷ . باب در بيان طمع
    • ۱۲۸ . باب در بيان درشتى نمودن
    • ۱۲۹ . باب در بيان بدخويى
    • ۱۳۰ . باب در بيان سبكى و تنگى
تمامی حقوق مادی و معنوی این پایگاه به مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث تعلق دارد.
درباره پایگاه | تماس با ما | نقشه پایگاه

ارسال بازخورد