سفينه 18
صفحه 2
سخن مدير مسئول
بسم اللّه الرحمن الرحيم
1. قرآن كتابى است بس شگفت و حيرتزا كه اگر در هر بُعد آن ژرف بنگريم، حيرت مىآورد. يكى از ابعاد بسيار مهم قرآن «گستره مخاطبان آن» است.
ـ قرآن براى تمامى مردم است: كتاب أنزلناه إليك لتخرج الناس من الظلمات إلى النور. (ابراهيم (14) / 1) قرآن براى همه زمانهاست: قرآن براى تمام عوالم است و منحصر به عالَم ما و انسانها نيست: تبارك الذي نزّل الفرقان على عبده ليكون للعالمين نذيرا. (فرقان (25) / 1)
در انذار قرآن، سخن از تمامى عوالم است؛ همان گونه كه خداوند، خود «ربّ العالمين» است؛ نه فقط خداوندگار انسانها.
2. پيامبرى كه اين قرآن را آورده، خود از بندگان شگفتِ خداست و يك دنيا فضيلت ـ بلكه دنياها فضيلت ـ در وجودش گرد آمده است. با اين همه، در سادهترين حالات و با عادىترين روشها و منشها ميان مردمى زندگى مىكند كه در «ضلال مبين» (جمعه (62) / 2) به سر مىبرند. او براى هدايت مردم، متواضعانه به آنها مىگويد: «أنا بشر مثلكم» ؛ (كهف (18) / 110) اين در حالى است كه خداوند جليل، با او به سوگند «لعمرك» (حجر (15) / 72) سخن مىگويد و رضاى او را مىجويد: «و لسوف يعطيك ربّك فترضى.» (ضحى (93) / 5)
و چنان قرآنى را چنين پيامبرى بايد كه به ميان مردم آورد.
3. هم عمر پيامبر محدود است و هم كلمات قرآن. شگفتا! كه خداى «أحسن الخالقين» (مؤمنون (23) / 14) چگونه دو درياى ژرفِ پايانناپذير را در دو ظرف، جاى
سفينه 18
صفحه 3
سخن مدير مسئول
بسم اللّه الرحمن الرحيم
1. قرآن كتابى است بس شگفت و حيرتزا كه اگر در هر بُعد آن ژرف بنگريم، حيرت مىآورد. يكى از ابعاد بسيار مهم قرآن «گستره مخاطبان آن» است.
ـ قرآن براى تمامى مردم است: كتاب أنزلناه إليك لتخرج الناس من الظلمات إلى النور. (ابراهيم (14) / 1) قرآن براى همه زمانهاست: قرآن براى تمام عوالم است و منحصر به عالَم ما و انسانها نيست: تبارك الذي نزّل الفرقان على عبده ليكون للعالمين نذيرا. (فرقان (25) / 1)
در انذار قرآن، سخن از تمامى عوالم است؛ همان گونه كه خداوند، خود «ربّ العالمين» است؛ نه فقط خداوندگار انسانها.
2. پيامبرى كه اين قرآن را آورده، خود از بندگان شگفتِ خداست و يك دنيا فضيلت ـ بلكه دنياها فضيلت ـ در وجودش گرد آمده است. با اين همه، در سادهترين حالات و با عادىترين روشها و منشها ميان مردمى زندگى مىكند كه در «ضلال مبين» (جمعه (62) / 2) به سر مىبرند. او براى هدايت مردم، متواضعانه به آنها مىگويد: «أنا بشر مثلكم» ؛ (كهف (18) / 110) اين در حالى است كه خداوند جليل، با او به سوگند «لعمرك» (حجر (15) / 72) سخن مىگويد و رضاى او را مىجويد: «و لسوف يعطيك ربّك فترضى.» (ضحى (93) / 5)
و چنان قرآنى را چنين پيامبرى بايد كه به ميان مردم آورد.
3. هم عمر پيامبر محدود است و هم كلمات قرآن. شگفتا! كه خداى «أحسن الخالقين» (مؤمنون (23) / 14) چگونه دو درياى ژرفِ پايانناپذير را در دو ظرف، جاى