۱۱۴۵.فاطمه عليهاالسلام ـ در سخنرانى براى مسلمانها پس از رحلت پدر ـ: شما بر لب پرتگاه آتش بوديد و جرعه شير به آب آميخته، براى نوشندگان، و فرصتى براى فرصت جويان و شتابزدگان، و لگدمال ديگران بوديد ؛ آبهاى آميخته به سرگين و ادرار شتران مى آشاميديد و پوست برّه غذايتان بود ؛ خوار و پست بوديد و هراس داشتيد كه شما را از اطراف بربايند . پس خداوند تبارك و تعالى، شما را به واسطه پدرم محمد صلى الله عليه و آله نجات داد .

۱۱۴۵.فاطمة عليهاالسلامـ في خِطابِها لِلمُسلِمينَ بَعدَ أبيها ـ: كُنتُم عَلى شَفا حُفرَةٍ مِنَ النّارِ مَذقَةَ الشّارِبِ ، ونُهزَةَ ^۱ الطّامِعِ ، وقَبسَةَ العَجلانِ ، ومَوطِئَ الأَقدامِ ، تَشرَبونَ الطَّرقَ ^۲ ، وتَقتاتونَ القَدَّ ^۳ ، أذِلَّةً خاسِئينَ (صاغِرينَ) ، تَخافونَ أن يَتَخَطَّفَكُمُ النّاسُ مِن حَولِكُم ، فَأَنقَذَكُمُ اللّه ُ تَبارَكَ وتَعالى بِأَبي مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله ^۴ .