4 ـ تدبّر
قرآن:
«كتابى است فرخنده كه آن را سوى تو فرو فرستاديم، تا در آياتش تدبّر كنند و خردمندان پند گيرند».
حديث :
۵۱۹۲.امام على عليه السلام :بدانيد كه در قرآن خواندنى كه باتدبّر همراه نباشد، خيرى نيست؛ بدانيد كه در عبادتى كه با فهم و انديشه توأم نباشد، خيرى نيست.
۵۱۹۳.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به سؤال از ختم كردن قرآن در يك شب ـفرمود : خوش ندارم كه آن را در كمتر از يك ماه بخوانى.
5 ـ خشوع
قرآن:
«آيا براى كسانى كه ايمان آورده اند زمان آن نرسيده است كه دلهايشان براى ياد خدا و آنچه از حق نازل شده است خاشع شود و چونان كسانى نباشند كه پيش از اين به آنها كتاب [آسمانى ]داده شد و روزگار درازى بر آنها گذشت و پس دلهايشان سخت شد و بسيارى از آنان فاسقانند؟».
حديث :
۵۱۹۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در پاسخ به اين سؤال كه چه كسى قرآن را از همه خوشتر مى خواند ـفرمود : كسى كه هر گاه قرآن خواندن او را بشنوى، ترس و خشيت از خدا را در او ببينى.
۵۱۹۵.عيون أخبار الرضاـ به نقل از رجاء بن ابى ضحاك در بيان سيره امام رضا عليه السلام در سفر به خراسان ـ: شبها در بسترش بسيار قرآن مى خواند و هرگاه به آيه اى كه در آن از بهشت يا آتش ياد شده بود مى رسيد، مى گريست و بهشت را از خدا مسئلت مى كرد و از آتش به او پناه مى برد.
1519 ـ كسى كه قرآن لعنتش مى كند
۵۱۹۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى بسا قرآن خوانى كه قرآن لعنتش مى كند .
۵۱۹۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :تا زمانى كه قرآن تو را [ازگناهان ]باز مى دارد، قرآن بخوان؛ زيرا اگر تو را باز نداشت [در حقيقت ]آن را نخوانده اى.
۵۱۹۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در دوزخ آسيابى آهنى است كه با آن سرهاى قاريان و علماى گنهكار آرد مى شود.
1520 ـ گوش دادن به قرآن
قرآن:
«هرگاه قرآن خوانده شود، به آن گوش دهيد و خاموش بمانيد، شايد كه مورد رحمت قرار گيريد».
حديث :
۵۱۹۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هان! هر كه مشتاق خداست، پس، به كلام خدا گوش دهد.
۵۲۰۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هركه به يك آيه از كتاب خداگوش دهد، برايش ثوابى دو چندان نوشته شود و هر كه يك آيه از كتاب خدا تلاوت كند، روز قيامت آن آيه نورى براى او باشد.