332 قضا و قدر
1531 ـ قضا و قدر
قرآن:
«بگو: جز آنچه خدا براى ما مقرّر كرده است، هرگز چيزى به ما نمى رسد. او سرپرست ماست و مؤمنان بايد تنها بر خدا توكّل كنند».
«ولى [چنين شد] تا خداوند كارى را كه انجام شدنى بود، به انجام رساند».
«هر آينه ما هر چيزى را به اندازه آفريده ايم» .
حديث :
۵۲۴۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :همه چيز مقدّر است ، حتّى ناتوانى و زيركى .
۵۲۴۷.پيامبرخدا صلى الله عليه و آله :اگر اسرافيل و جبرئيل و ميكائيل و فرشتگان حامل عرش و من ، همگى با هم براى تو دعا كنيم ، جز با زنى كه برايت نوشته و مقدّر شده است ازدواج نخواهى كرد .
۵۲۴۸.امام على عليه السلام :در ستايش خـداى سبحان ،مى فرمايد : خدا را آن گونه سپاس مى گزارم كه از آفريدگان خويش خواسته است و براى هر چيزى مقدار و اندازه اى معيّن فرموده و براى هراندازه اى ، اجلى و براى هر اجلى ، نوشته اى (كه در آن ثبت و ضبط است) .
۵۲۴۹.امام على عليه السلام :قَدَر (و سرنوشت) رازى از رازهاى خدا و نهانى از نهانى هاى خداودژى از دژهاى دست نيافتنى خداست ، كه در پس حجاب خداست و از خلق خدا پنهان است .
۵۲۵۰.امام على عليه السلامـ در پاسخ مردى كه از تقديرپرسيد ـ: دريايى ژرف است ، در آن فرو مرو . عرض كرد : اى امير مؤمنان ! مرا از تقدير ، آگاه كن . فرمود : راز خداست ، خود را (براى دانستن آن) به زحمت مينداز . (سه باره) پرسيد : اى امير مؤمنان ! مرا از تقدير آگاه فرما . فرمود : حال كه اصرار دارى ، بدان كه تقدير ، امرى است ميان دو امر ؛ نه جبر است و نه تفويض (واگذارى امور) .
۵۲۵۱.امام على عليه السلام :تقدير ، بر حسابگرى (ما) بدان گونه چيره است ، كه تدبير مايه آفت و گزند مى شود .
۵۲۵۲.امام على عليه السلام :كارها رام مقدّراتند ، چندان كه تدبير ، به مرگ مى انجامد .
۵۲۵۳.امام صادق عليه السلام :قضا و قدر دو آفريده از آفريدگان خدا هستند و خدا بر آفريده خود آنچه بخواهد مى افزايد.
۵۲۵۴.امام صادق عليه السلام :چون روز قيامت شود و خداوندخلايق را گرد آورد، از آنچه به آنها سفارش كرده وفرمان داده است بازخواستشان كند و از آنچه برايشان مقدّر و حكم فرموده است، نپرسدشان.
۵۲۵۵.امام صادق عليه السلام :خداوند هرگاه چيزى را اراده كند، آن را مقدّر مى نمايد و چون مقدّرش سازد حكم آن را صادر مى كند و چون حكمش را داد به اجرايش در مى آورد.
۵۲۵۶.امام هادى عليه السلام :مقدّرات چيزهايى را كه به ذهنت خطور نمى كند ، نشانت مى دهد.
1532 ـ نوشتن قضا و قدر بر انسان در رَحِم
۵۲۵۷.امام باقر عليه السلامـ درباره خلقت انسان در رحم ـفرمود : چون چهار ماه كامل شود، خداوند دو فرشته آفريننده مى فرستد و آن دو عرض مى كنند: پروردگارا! چه مى آفرينى، پسر يا دختر؟ دستور لازم به آن دو داده مى شود. سپس عرض مى كنند: پروردگارا! بدبخت است يا خوشبخت؟ در اين باره هم دستور لازم داده مى شود. آن گاه عرض مى كنند: پروردگارا! مدت عمر و روزيش چه مقدار؟ همه احوال او ـ كه حضرت شمارى از آنها را نام برد ـ نوشته مى شود و آن دو فرشته اين ميثاق را مابين دو چشمش (در پيشانى او) مى نويسند.
