۵۳۹۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس خودش گوسفندش را بدوشد و جامه اش را وصله كند و كفشش را پينه زند و با خدمتكارش هم غذا شود و كالايش را از بازار [به خانه ]حمل كند، بى گمان از كبر پاك شده است.
۵۳۹۶.كنز العمّال :[روزى] پيامبر به طرف بقيع رهسپارشد. اصحاب حضرت در پى او به راه افتادند. پيامبر ايستاد و به آنها دستور داد جلو بروند و آن گاه خود در پى آنها حركت كرد. علّت را پرسيدند، فرمود: من صداى كفشهاى شما را شنيدم و ترسيدم چيزى از تكبّر، به وجودم راه يابد. ۱
۵۳۹۷.امام على عليه السلام :ليكن خداوند بندگان خود را به انواع سختيها مى آزمايد و از طريق مجاهدتهاى گوناگون آنان رابه عبادت و بندگى مى گيرد و به انواع ناملايمات و ناخوشاينديها امتحانشان مى كند، تا تكبّر را از دلهايشان بيرون بَرد و خاكسارى را در جانهايشان بنشاند و نيز تا اين آزمايشها را درهاى گشوده اى به سوى فضل (احسان) خويش قرار دهد.
۵۳۹۸.امام على عليه السلام :خداوند، ايمان را براى پاك كردن از [آلودگيهاى] شرك واجب فرمود و نماز را براى دور كردن از كِبر.
۵۳۹۹.امام حسن عليه السلام :سزاوار نيست كسى كه بزرگى خدارا مى شناسد، خود بزرگ بين باشد؛ زيرا بزرگى كسانى كه عظمت خدا را مى دانند، در اين است كه افتادگى كنند و عزّت كسانى كه جلال و شكوه خدا را مى شناسند، در اين است كه [در برابر او ]خوارى نمايند .
1572 ـ پيامد تكبّر
۵۴۰۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه استكبارورزد، خداوند او را پست گرداند.
۵۴۰۱.امام على عليه السلام :آزمندى و تكبّر وحسادت، انگيزه هاى فرو رفتن در گناهانند.
۵۴۰۲.امام على عليه السلام :شخص متكبّر، از دوست بى بهره است.
۵۴۰۳.امام على عليه السلام :كسى كه تكبّر داشته باشد، عالم نمى شود.
۵۴۰۴.امام على عليه السلام :هر كه بر مردم بزرگى فروشد،خوار شود.
۵۴۰۵.امام صادق عليه السلام :متكبّر، هرگز نبايد توقّع تعريف و تمجيد [ديگران را] داشته باشد.
۵۴۰۶.امام كاظم عليه السلام :همانا زراعت، در دشت پست مى رويد و روى تخته سنگ نمى رويد. حكمت نيز چنين است: در دل شخص فروتن آباد مى شود و در دل متكبّر گردنفراز آباد نمى شود؛ زيرا كه خداوند فروتنى را ابزار خرد و دانايى قرار داده و تكبّر را از ابزار نادانى. مگر نمى دانى كه هر كس سرش را به سقف سايد، سرش مى شكافد و هر كه سر پايين گيرد در زيرسقف سايه و پناه مى گيرد. بدين سان نيز هر كه براى خدا فروتنى نكند، خداوند او را پست گرداند و هر كه براى خدا فروتنى كند، خداوند او را بالا برد.
1573 ـ جايگاه متكبّران
قرآن:
«پس، از درهاى دوزخ وارد شويد و در آن هميشه بمانيد و حقّا كه چه بد است جايگاه متكبّران».
حديث:
۵۴۰۷.امام صادق عليه السلام :در دوزخ درّه اى است براى متكبّران به نام «سَقَر». اين درّه از شدّت گرماى خود به خداوند عز و جل شكايت كرد و خواهش نمود كه به وى اجازه دهد تا نَفَسى بكشد. پس نَفَس كشيد و [از نفْس خود] دوزخ را سوزاند.
