340 راز دارى
1580 ـ تأكيد بر رازدارى
۵۴۲۵.امام على عليه السلام :خاموشى حكمت است و سكوت [مايه ]سلامت و راز دارى گوشه اى از خوشبختى.
۵۴۲۶.امام زين العابدين عليه السلام :به خدا سوگند كه حاضرم به جبران دو خصلتِ شيعيانمان مقدارى از گوشت ساعد خود را فديه دهم: شتابزدگى و كمى راز دارى.
۵۴۲۷.امام باقر عليه السلام :به خدا قسم محبوبترين يارانم نزد من، پرهيزگارترين و فقيه ترين آنها و كسى است كه نسبت به سخنان ما رازدارتر باشد.
۵۴۲۸.امام صادق عليه السلام :بر امر (ولايت) ما پيمان گرفته شده كه در پرده و پشت نقاب باشد. پس هر كس به زيان ما پرده درى كند ، خداوند خوارش گرداند.
۵۴۲۹.امام صادق عليه السلام :پوشيده نگه داشتن اسرار ما، جهاد در راه خداست.
۵۴۳۰.امام صادق عليه السلام :كسى كه حديث ما را به زيانمان فاش سازد، به منزله كسى است كه حقّ ما را انكار كند.
۵۴۳۱.امام صادق عليه السلام :كسى كه حديث ما را فاش كند، ما را به خطا نكشته، بلكه عمدا كشته است.
۵۴۳۲.امام صادق عليه السلام :فاش كننده راز [ما] شك كننده [و سست عقيده نسبت به حقانيّت ائمه عليهم السلام ]است و كسى كه آن را نزد نااهل بازگو كند، كافر است.
۵۴۳۳.امام صادق عليه السلامـ درباره آيه «اين بدان سبب است كه به آيات خدا كفر مى ورزيدند و پيامبران را بناحق مى كشتند»۱ـفرمود : به خدا قسم كه آنها را با دستهاى خود نكشتند و با شمشيرهاى خويش نزدند، بلكه سخنان ايشان را شنيدند و آنها را فاش ساختند و در نتيجه، آن پيامبران دستگير و كشته شدند.
۵۴۳۴.المحاسنـ به نقل از ابوبصير ـ: از امام صادق عليه السلام درباره نقل فراوان حديث پرسيدم. فرمود: آيا هرگز چيزى از احاديث مرا كتمان كرده اى؟ من سعى كردم به ياد بياورم و چون حضرت مرا به اين حال ديد، فرمود: آنچه را براى ياران خود گفته اى اشكالى ندارد. افشا كردن ، آن است كه حديث را براى غير يارانت بگويى.
ر.ك : عنوان 412 «تقيّه» .
1581 ـ ستودن بنده راز دار
۵۴۳۵.امام على عليه السلام :خوشا به حال هر بنده بى نام و نشانى كه مردم را مى شناسد و مردم او را نمى شناسند.خداوند او را به خشنودى [از خدا ]مى شناسد؛ اينان چراغهاى هدايتند، خداوند هر گونه فتنه تاريكى را از آنان مى زدايد. به زودى آنان را غرق رحمتى از رحمتهاى خود مى كند. نه سخن پراكن و فاش كننده اسرار هستند و نه نافرهيخته و رياكار.
۵۴۳۶.معانى الأخبار :امام على عليه السلام فرمود : پس از من فتنه هايى تاريك و كور و شك برانگيز پديد خواهد آمد، كه تنها شخص گمنام از آنها جان به سلامت مى برد. عرض كردند: اى اميرمؤمنان! گمنام كيست؟ فرمود: كسى كه مردم نمى دانند در درون او چه مى گذرد.
