385 نور
1768 ـ نور بصيرت
قرآن:
«آيا كسى كه مرده [دل] بود و زنده اش گردانيديم و براى او نورى پديد آورديم تا در پرتو آن در ميان مردم راه برود، چون كسى است كه گويى در تاريكى هاست و از آن بيرون آمدنى نيست؟ اين گونه كار كافران برايشان تزيين شده است».
«اى كسانى كه ايمان آورده ايد! از خدا پروا داريد و به پيامبر او بگرويد تا از رحمت خويش شما را دو بهره عطا كند و براى شما نورى قرار دهد كه به وسيله آن راه سپريد و بر شما ببخشايد و خدا آمرزنده مهربان است».
حديث :
۶۲۶۰.امام زين العابدين عليه السلامـ در دعا ـگفت : و مرانورى بخش تا با آن در ميان مردم گام بردارم و به واسطه آن در تاريكى ها راه يابم و در پرتو آن از شكّ و شبهات به درآيم.
۶۲۶۱.امام صادق عليه السلام :علمْ به آموختن نيست، بلكه آن، در حقيقت، نورى است كه خداوند تبارك و تعالى در دل هر كس كه خواهان هدايتش باشد، مى نهد.
1769 ـ نور دل و نور چهره
۶۲۶۲.امام على عليه السلام :بسيار خموشى گزين تا انديشه ات بارور شود و دلت روشنايى گيرد و مردم از دست تو در امان مانند.
۶۲۶۳.امام زين العابدين عليه السلامـ در پاسخ به اين سؤال كه : چرا شب زنده داران نيكوروى ترين مردمان هستند؟ ـفرمود : چون آنان با خدا خلوت كرده اند و خداوند از نور خود بر [قامت ]آنان پوشانده است.
۶۲۶۴.امام صادق عليه السلام :روشنايى دل را جستم و آن رادر انديشيدن و گريستن يافتم، و گذر از صراط را جستم و آن را در صدقه دادن يافتم، و نورانيت چهره را جستم و آن را در نماز شب يافتم.
1770 ـ با هر امر درستى نورى است
۶۲۶۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :نماز، نور و روشنايى است.
۶۲۶۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هركه يك تير در راه خدابيندازد، آن تير در روز قيامت براى او نورى باشد.
۶۲۶۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :تلاوت قرآن كن كه آن در زمين براى تو نور است و در آسمان برايت اندوخته.
۶۲۶۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس شهادت حقّى بدهد تابا آن حقّ مسلمانى را زنده كند، روز قيامت در حالى بيايد كه چهره اش نورانى است و تا چشم كار مى كند نورش مى درخشد و خلايق او را به نام و نسب بشناسند.
۶۲۶۹.امام على عليه السلام :با هر امر حقّى، حقيقتى است و با هر امر درستى، نورى.
1771 ـ نور مؤمنان در قيامت
قرآن:
«آن روز كه مردان و زنان مؤمن را مى بينى كه نورشان پيشاپيش آنها و به جانب راستشان دوان است. [به آنان گويند : ]امروز مژدگانى شما باغ هايى است كه از زير [درختان] آن نهرها روان است؛ در آنها جاويدانيد. اين است همان كاميابى بزرگ».