415 حكومت بر مردم
1894 ـ وجوب فرمانبرى از فرمانروايان الهى
قرآن:
«اى كسانى كه ايمان آورده ايد! خدا را اطاعت كنيد و پيامبر و اولياى امر خود را نيز فرمان بريد. پس، هرگاه در امرى اختلاف نظر يافتيد، اگر به خدا و روز واپسين ايمان داريد، آن را به [كتاب ]خدا و پيامبر او عرضه بداريد، اين بهتر و نيك فرجامتر است».
حديث :
۶۷۷۷.كمال الدينـ به نقل از جابر جعفى ـ: شنيدم جابر بن عبداللّه انصارى مى گفت: چون خداوند عز و جلآيه «خدا را اطاعت كنيد و از پيامبر و اولياى امر خود نيز فرمان بريد» را بر پيامبر خود محمّد صلى الله عليه و آله نازل كرد، عرض كردم: اى رسول خدا! خدا و رسول او براى ما معلوم است، اما اولياى امر كه خداوند اطاعت از آنان را به اطاعت خود بسته است، چه كسانى هستند؟
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: اى جابر! آنان همان جانشينان من و پيشوايان مسلمانان بعد از من هستند.اولين آنها على بن ابى طالب است، سپس حسن، بعد حسين، بعد على بن الحسين ، بعد محمّد بن على كه در تورات به باقر معروف است... بعد جعفر بن محمّد صادق،بعد موسى بن جعفر ، بعد على بن موسى ، بعد محمّد بن على ، بعد على بن محمّد ، بعد حسن بن على ، بعد هم اسم و هم كنيه من ، حجّت خدا در زمين و باقى مانده او در ميان بندگانش فرزند حسن بن على ...
1895 ـ عوامل روى كار آمدن زمامداران نابكار
قرآن:
«در حقيقت، خدا حال قومى را تغيير نمى دهد تا آنان حال خود را تغيير دهند و هرگاه خدا براى قومى آسيبى بخواهد، هيچ برگشتى براى آن نيست و غير از او حمايتگرى براى آنان نخواهد بود».
حديث :
۶۷۷۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عز و جل فرمود: هرگاه از خلق من كسى كه مرا مى شناسد نافرمانيم كند، از ميان خلق خود كسى را كه مرا نمى شناسد بر او مسلّط گردانم.
۶۷۷۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گونه شما باشيد، همان گونه بر شما حكومت مى شود.
۶۷۸۰.امام على عليه السلامـ در توبيخ اصحاب خود ـفرمود : هان! سوگند به آنكه جانم در دست اوست، اين جماعت بى گمان بر شما چيره خواهند شد، نه به خاطر اينكه آنان از شما برحقّ ترند، بلكه بدان سبب كه آنان در حمايت از باطل امير خود مى شتابند و شما در حمايت از حق من كندى مى كنيد.
ر.ك : فساد ، باب 1480 ؛ امر به معروف و نهى از منكر ، باب 1287 .
1896 ـ زمامداران دادگر
۶۷۸۱.امام صادق عليه السلام :هر كس زمام امرى از امور مردم را به دست گيرد و عدالت پيشه كند و درِ خانه خود را به روى مردم بگشايد و شرّ نرساند و به امور مردم رسيدگى كند، بر خداوند عز و جل است كه در روز قيامت او را از ترس و هراس ايمن گرداند و به بهشتش بَرَد.