۱۲.امام صادق عليه السلام :درباره اين گفته خداوند «و غذا را به پاس دوستى [خدا] به مسكين و يتيم و اسير مى دهند» : فاطمه عليهاالسلام مقدارى جو در خانه داشت و از آن كاچى تهيه كردند . چون آماده شد و آن را در برابر خود نهادند [تا تناول كنند ]بينوايى از راه رسيد و گفت : خداوند شما را رحمت كند . از آنچه خدا روزيتان كرده ، به ما هم بخورانيد پس ، على برخاست و يك سوم غذا را به او داد . ديرى نپاييد كه يتيمى آمد و گفت : خدايتان رحمت كناد ، از آنچه خدا روزيتان كرده ، به ما هم بخورانيد . پس ، على عليه السلام برخاست و يك سوم ديگر را به او داد . سپس اسيرى از راه رسيد و گفت : رحمت خدا بر شما باد ، از آنچه خدا روزيتان كرده به ما هم بخورانيد . على عليه السلام يك سوم باقيمانده را نيز بدو داد و خود هيچ از آن نچشيدند . پس ، خداوند سبحان اين آيات را تا «و تلاشتان مشكور باد» درباره ايشان فروفرستاد .
2 اجاره
3 ـ اجاره و معاش
قرآن:
«آيا آنان رحمت پروردگارت را قسمت مى كنند؟ روزىِ آنان در زندگى دنيا را ما ميان ايشان قسمت مى كنيم. و درجات ومراتب برخى را بر برخى ديگر بالا برده ايم تا يكديگر را به خدمت گيرند. و رحمت پروردگارت از آنچه آنها گرد مى آورند، بهتر است».
«يكى از آن دو گفت: اى پدر! او را اجير كن؛ همانا بهترين كسى كه مى توانى اجير كنى ، كسى است كه هم نيرومند باشد و هم درستكار».
حديث:
۱۳.امام على عليه السلامـ درباره آيه«ما روزى ايشان را ميانشان قسمت مى كنيم»ـفرمود: خداوند سبحان [با اين آيه ]به ما خبر داده كه اجاره و اجيرى يكى از راههاى معيشت مردمان است؛ زيرا به حكمت خود، همّتها وخواستها و ديگر احوال مردم را متفاوت قرار داد و اين امر را مايه قوام معيشت آنها ساخت. از اين رو ، مردى مرد ديگر را اجير مى كند ... اگر هر كس ناچار مى شد كار بنّايى يا نجّارى و يا هركار ديگرى را خودش براى خودش انجام دهد ، نه كارهاى دنيا سامان مى گرفت و نه مردم فرصت و توانايى انجام همه اين كارها را داشتند ؛ اما خداوند با متفاوت ساختن خواسته هاى مردم، تدبيرى استوار كرد تا انسان هر چه را بخواهد، ديگران برايش انجام دهند و بدين سان هر كدام با كمك ديگرى آن طور كه مصلحت حالش اقتضا دارد، امور زندگانى اش را پيش ببرد.