583 ـ همنشينى با احمق
۱۷۶۱.امام زين العابدين عليه السلامـ در سفارش به فرزند بزرگوار خود حضرت باقر عليه السلام ـفرمود : فرزندم ! از همنشينى يا رفت و آمد با احمق بپرهيز و از او دورى كن و با وى همسخن مشو ؛ زيرا آدم احمق، غايب باشد يا حاضر ، پست و فرومايه است ؛ هرگاه زبان به سخن گشايد حماقتش او را رسوا كند و هرگاه خاموش شود به دليل ناتوانى در سخن گفتن باشد ، اگر كارى كند خرابى به بار آورد و چون مسؤوليتى به عهده گيرد آن را تباه سازد ، نه علم خودش به كار او مى آيد و نه دانش ديگران سودش مى رساند ، به سخن خيرخواه خود گوش نمى دهد، وهمنشينش از دست او آسوده نيست ، مادرش آرزوى مرگ او را دارد و همسرش آرزوى از دست دادن او را و همسايه اش آرزوى رفتن از همسايگى اش را و همنشينش آرزوى خلاصى از همنشينى او را. اگر در مجلسى كمترين فرد مجلس باشد بالاتر از خود را به رنج افكند و اگر بالاترين فرد باشد فرو دستان خود را به فساد و تباهى كشاند .
۱۷۶۲.امام صادق عليه السلام :هركه از دوستى با احمق دورى نكند بزودى خلق و خوى او را به خود گيرد .
584 ـ احمق ترين آدمها
۱۷۶۳.امام على عليه السلام :احمق ترين مردم كسى است كه خود را خردمندترين مردم مى داند .
۱۷۶۴.امام على عليه السلام :احمق ترين آدمها كسى است كه مانع خوبى مى شود و انتظار تشكر دارد و بدى مى كند و توقع پاداش نيك دارد .
۱۷۶۵.امام على عليه السلام :احمق ترين مردم كسى است كه عيب ديگران را زشت مى شمارد، در حالى كه خود آن عيب را داراست .
585 ـ جواب احمق
۱۷۶۶.امام على عليه السلام :سكوت در برابر احمق، بهتر از جواب دادن به اوست .
