۱۸۹۵.امام على عليه السلام :به خدا سوگند ، گمان مى كنم كه اين قوم بزودى بر شما چيره شوند ؛ زيرا آنان بر باطل خود همداستانند و شما در حقّ خود دچار تفرقه و پراكندگى هستيد.
۱۸۹۶.امام على عليه السلام :هيچ گاه دو دعوت بر خلاف يكديگر نشد مگر اين كه يكى از آن دو [دعوت به] گمراهى بود .
629 ـ معناى «اختلاف امت من رحمت است»
۱۸۹۷.معانى الأخبارـ به نقل از عبد المؤمن انصارى ـ: به امام صادق عليه السلام عرض كردم : عدّه اى روايت مى كنند كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : اختلاف امت من، رحمت است؟ امام پاسخ داد : راست مى گويند. عرض كردم : اگراختلاف آنان رحمت است پس اتّحاد ايشان عذاب است ؟ حضرت فرمود : معناى اين حديث آن گونه كه تو و آنان فهميده ايد نيست، بلكه منظور پيامبر، اين سخن خداوند عز و جل است كه : «چرا از هر گروهى از ايشان جماعتى كوچ نمى كنند تا (جماعتى بمانند و) در دين آگاهى پيدا كنند» . خداوند به آنان فرمان داد كه از هر سو نزد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله بروند و پيش او آمد و شد كنند و آموزش ببينند و سپس، نزد مردم خود برگردند و تعليمات دين را به آنها نيز بياموزند . منظور پيامبر، آمد و شد آنها از شهرهايشان بود نه اختلاف در دين خدا؛ دين، البته يكى است. ۱
630 ـ معناى جماعت و جدايى
۱۸۹۸.امام صادق عليه السلام :از پيامبرخدا صلى الله عليه و آله درباره جماعت امّتش سؤال شد ، فرمود : جماعت امت من، حقگرايانند ؛ هرچند اندك باشند .
631 ـ علّت تفرقه و جدايى
۱۸۹۹.امام على عليه السلام :شما برادر دينى يكديگريد و آنچه ميان شما جدايى انداخته، درون پليد و بدنهادى است ، به اين سبب بارى از دوش همديگر برنمى داريد و براى هم خيرخواهى نمى كنيد و به هم بذل و بخشش نمى كنيد و با هم دوستى نمى ورزيد .
۱۹۰۰.امام على عليه السلام :اگر نادان خاموشى مى گزيد، مردم دچار اختلاف نمى شدند .
