۲۳۲۶.امام على عليه السلامـ در مناجات شعبانيه ـگفت : الهى! مرا با ياد خود، شيفته و سرگشته ياد خودت فرما و همّت مرا متوجّه نسيم پيروز نام هايت و جايگاه قدست گردان .
۲۳۲۷.امام على عليه السلام :از تو مسئلت دارم كه بر محمّدو آل محمّد درود فرستى و مرا از آنان قرار دهى كه پيوسته به ياد تو هستند و عهد تو را نمى شكنند .
755 ـ ياد خدا در همه حال نيكوست
قرآن :
«هر آينه در آفرينش آسمانها و زمين و گردش شب و روز خردمندان را عبرتهاست ؛ آنان كه خدا را ايستاده و نشسته و به پهلو خفته ، ياد مى كنند» .
حديث :
۲۳۲۸.امام على عليه السلامـ در سفارشهاى خويش به فرزندش حسن عليه السلام در هنگام وفات ـفرمود : در همه حال به ياد خدا باش .
۲۳۲۹.امام صادق عليه السلام :موسى عليه السلام عرض كرد : پروردگارا! [گاه ]من در حالى هستم كه شأن تو را بالاتر از آن مى دانم كه يادت كنم . خداوند فرمود : اى موسى! مرا در همه حال ياد كن .
756 ـ ياد كنندگان [خدا]
۲۳۳۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه در ميان غافلانْ به ياد خدا باشد مانند كسى است كه در ميان فراريان [از جنگ ]مى جنگد .
۲۳۳۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :همه تشنه مى ميرند ، مگر ذاكر خدا .
۲۳۳۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :موسى بن عمران عليه السلام چون با پروردگار خويش به راز و نياز پرداخت عرض كرد : پروردگارا! آيا تو از من دورى تا آوازت دهم يا به من نزديكى تا با تو نجوا كنم؟ خداوند جلّ جلاله وحى فرمود : من همنشين كسى هستم كه مرا ياد كند .
۲۳۳۳.امام على عليه السلام :هر كه به ياد خدا مشغول باشد خداوند او را خوشنام گرداند .
۲۳۳۴.امام على عليه السلام :كسى كه به ياد خداى سبحان باشد همنشين اوست .
۲۳۳۵.امام باقر عليه السلام :مؤمن تا زمانى كه به ياد خدا باشد ، ايستاده يا نشسته يا خفته ؛ پيوسته در نماز است ؛ خداوند متعال مى فرمايد : «آنان كه خدا را ايستاده و نشسته و به پهلو خفته ، ياد مى كنند» .
۲۳۳۶.امام صادق عليه السلام :صاعقه به ياد كننده خداوند عز و جلگزند نمى رساند .
757 ـ خدا را ياد كنيد تا او شما را ياد كند
قرآن :
«مرا ياد كنيد تا شمارا ياد كنم ، و سپاسگزار من باشيد و به من كفر و ناسپاسى نورزيد» .
حديث :
۲۳۳۷.امام صادق عليه السلام :خداوند متعال فرمود : اى پسرآدم! در درون خود به ياد من باش تا من نيز در جانم به ياد تو باشم ؛ اى پسر آدم! در خلوت به ياد من باش تا در خلوت به ياد تو باشم ؛ اى پسر آدم! در ميان جمع مرا ياد كن تا تو را در ميان جمعى بهتر از جمع تو ياد كنم .
