1110 ـ صدقه و دفع بلا
۳۵۱۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :صدقه ، هفتاد نوع بلا را دفع مى كند كه ساده ترين آنها جذام و پيسى است .
۳۵۱۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :صدقه ، هفتاد دَرِ بلا را مى بندد .
۳۵۱۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :صدقه، از مردنِ بد و دلخراش جلوگيرى مى كند .
۳۵۲۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :صدقه بدهيد و بيماران خود را با صدقه درمان كنيد ؛ زيرا صدقه از پيشامدهاى ناگوار و بيماريها جلوگيرى مى كند و بر عمر و حسنات شما مى افزايد .
۳۵۲۱.امام على عليه السلام :صدقه ، دارويى مؤثر است .
1111 ـ صدقه كليد روزى است
۳۵۲۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :زياد صدقه بدهيد تا روزى داده شويد .
۳۵۲۳.امام على عليه السلام :روزى را ، با صدقه فرود آوريد .
۳۵۲۴.امام على عليه السلام :هرگاه نادار شديد ، با صدقه با خدا سودا كنيد .
۳۵۲۵.امام صادق عليه السلام :گاهى اوقات من تنگدست مى شوم و به وسيله صدقه ، با خدا سودا مى كنم .
۳۵۲۶.امام صادق عليه السلام :صدقه دادن قرض را ادا مى كند و بركت بر جاى مى گذارد .
1112 ـ هر كار نيكى صدقه است
۳۵۲۷.بحار الأنوار :روايت شده كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : بر هر مسلمانى است كه هر روزصدقه بدهد . عرض شد : چه كسى توان اين كار را دارد؟ حضرت فرمود : برداشتن چيزهاى آسيب رسان از سر راه صدقه است ؛ نشان دادن راه به كسى صدقه است ، عيادت از بيمار صدقه است ، امر به معروف صدقه است ، نهى از منكر صدقه است و سلام را جواب دادن صدقه است .
۳۵۲۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كار نيكى ، صدقه است .
۳۵۲۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :زبانت را نگهدار ؛ زيرا اين كار صدقه اى است كه براى خودت مى دهى .
۳۵۳۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خوددارى از بدى ، صدقه است .
۳۵۳۱.امام صادق عليه السلام :صدقه اى كه خدا آن را دوست دارد عبارت است از : اصلاح ميان مردم هرگاه رابطه شان تيره شد، و نزديك كردن آنها به يكديگر هرگاه از هم دور شدند .
۳۵۳۲.امام صادق عليه السلام :فهماندن سخن به ناشنوا ، بى آن كه از اين كار اظهار ناراحتى كنى ، صدقه اى گواراست .
1113 ـ برترين صدقه
۳۵۳۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در پاسخ به سؤال از برترين صدقه ـفرمود : اين كه وقتى سالم وتنگ چشم هستى، [يعنى ]به زندگى اميدوارى و مى ترسى به فقر دچار شوى ، صدقه بدهى و نگذارى تا وقتى كه جانت به لب رسيد (در آستانه مرگ قرار گرفتى) بگويى : اين قدر، مال فلان باشد و آن قدر، مال بهمان . چون در آن هنگام [خواهى نخواهى] مال ديگرى خواهد بود .
