279 عشق
1304 ـ نكوهش عشق
۴۲۶۶.امام على عليه السلام :هجران، كيفر عشق است.
۴۲۶۷.امام على عليه السلام :هركه شيفته چيزى شود آن چيز ديده اش را كور و دلش را بيمار گرداند؛ چنين كسى با ديده اى ناسالم مى نگرد و با گوشى ناشنوا مى شنود؛ شهوتها خرد او را از هم گسيخته و دنيا دلش را ميرانده است.
۴۲۶۸.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به سؤال از عشق ـفرمود : دلهايى از ياد خدا تهى مى گردد و خداوند محبت غير خود را به آنها مى چشاند.
1305 ـ پاداش عاشق پاكدامن
۴۲۶۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه عاشق شود و عشق خويش را كتمان كند و پاكدامنى ورزد و با اين حال بميرد، او شهيد است.
۴۲۷۰.امام على عليه السلام :كسى كه در راه خدا جهاد كند و به شهادت رسد، اجرش بيشتر از آن كسى نيست كه بتواند گناه كند و عفّت ورزد.
1306 ـ عشق به خدا
۴۲۷۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عز و جل مى فرمايد: هرگاه اشتغالِ به من بر جان بنده غالب آيد، خواهش و لذّت او را در ياد خودم قرار دهم و چون خواهش و لذّتش را در ياد خودم قرار دهم عاشق من گردد و من نيز عاشق او. و چون عاشق يكديگر شديم پرده ميان خود و او را بالا زنم و آن [مشاهده جلال و جمال خود ]را بر جان او مسلّط گردانم، به طورى كه وقتى مردم دچار سهو و اشتباه مى شوند، او دستخوش سهو نمى شود.
ر . ك : محبّت ، باب 422 .
