1315 ـ ترغيب به عفّت از شكم بارگى و شهوترانى
۴۳۰۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بيشتر امت من به سبب دو ميان تهى به آتش مى روند : شكم و شرمگاه.
۴۳۰۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :موسى عليه السلام در قبال پاك نگه داشتن شرمگاه و غذاى شكمش، خود را به مدت هشت يا ده سال به مزدورى درآورد.
۴۳۰۹.امام باقر عليه السلام :خداوند به چيزى برتر از عفّت شكم و شرمگاه، عبادت نشده است.
1316 ـ ريشه عفّت
۴۳۱۰.امام على عليه السلام :ريشه عفّت قناعت است و ميوه اش كم شدن اندوهها.
۴۳۱۱.امام على عليه السلام :خرسند بودن به كفاف، منجرّ به عفاف (عفّت از مال حرام) مى شود.
۴۳۱۲.امام على عليه السلام :ارزش و اندازه مرد به اندازه همّت اوست... و پاكدامنى او به اندازه غيرتش.
۴۳۱۳.امام على عليه السلام :هر كه خردمند باشد، خويشتندار گردد.
1317 ـ ميوه عفّت
۴۳۱۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آنچه از عفّت منشعب مى شود خشنودى است و خضوع و بهره مندى و آسايش و دلجويى و فروتنى و تذكّر و تفكّر و بخشندگى و سخاوت. اينها خصالى است كه به سبب پارسايى براى خردمندى كه از خدا و قسمت او خشنود است، حاصل مى شود.
۴۳۱۵.امام على عليه السلام :عفّت، شهوت را ناتوان مى كند.
۴۳۱۶.امام على عليه السلام :ميوه عفّت، قناعت است.
۴۳۱۷.امام على عليه السلام :ميوه پاكدامنى، مصونيّت يافتن است.
۴۳۱۸.امام على عليه السلام :هر كه عفّت ورزد، بار گناهانش سبك شود و منزلتش نزد خداوند، بالا رود.
۴۳۱۹.امام على عليه السلام :با عفت است كه اعمال پاكيزه مى شود (رشد مى يابد و پاداش آنها زياد مى گردد).
