۴۵۴۹.امام على عليه السلام :هر كه خود را پيشواى مردم قرار دهد، بايد پيش از آموزش ديگران به آموزش خود بپردازد و پيش از آن كه به زبان [مردم را ]تربيت كند، با كردار و رفتارش تربيت نمايد آن كه آموزگار و مربّى خويش است، بيشتر سزاوار احترام و تجليل است تا آن كه آموزگار و مربّى مردم است.
۴۵۵۰.امام على عليه السلام :بر دانشمند است كه آنچه رامى داند به كار بندد و سپس در پى ياد گرفتن دانشى رود كه نمى داند.
۴۵۵۱.امام على عليه السلام :علم و عمل همدوشند. پس هر كه بداند عمل كند؛ علم عمل را صدا مى زند اگر پاسخش داد مى ماند وگرنه از پيش او مى رود.
1360 ـ سختگيرى در كيفر عالِم بى عمل
۴۵۵۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر آينه دوزخيان از بوى گند عالم بى عمل، در آزارند.
۴۵۵۳.امام على عليه السلام :كيفر كسانى كه مى دانند و كسانى كه نمى دانند، نزد خداوند يكسان نيست. خداوند ما و شما را از علمى كه داريم بهره مند سازد و آن را براى خود خالص گرداند، همانا او شنوا و پذيرنده [دعا] است.
۴۵۵۴.امام على عليه السلام :لغزش عالم مانند شكسته شدن كشتى است كه سرنشينان خود را غرق مى كند و خودش هم غرق مى شود.
۴۵۵۵.امام صادق عليه السلام :از نادان هفتاد گناه آمرزيده مى شود پيش از آن كه يك گناه از دانا آمرزيده شود.
۴۵۵۶.امام صادق عليه السلام :در ميان مردمان [گنهكار ]سخت ترين عذاب را عالمى دارد، كه از علم خود كمترين سودى نبرد.
۴۵۵۷.بحار الأنوار :خداوند تبارك و تعالى به داوود عليه السلام وحى فرمود كه: كمترين كارى كه با عالم بى عمل مى كنم از هفتاد عقوبت سخت تر است ، و آن اين است كه حلاوتِ مناجات خود را از دلش بَركَنَم.
ر.ك : ايمان ، باب 185 ؛ دوزخ ، باب 403 .
1361 ـ نكوهش عالمان بدكردار
۴۵۵۸.عيسى عليه السلام :چگونه در شمار اهل علم باشدكسى كه دنياى خود را بر آخرتش ترجيح مى دهد و به دنيا روى آورده است و آنچه را به او زيان مى زند دوست تر دارد از آنچه به او سود مى رساند؟
۴۵۵۹.عيسى عليه السلام :دينار، مرض دين است و عالِم،پزشك دين. پس، هر گاه ديديد كه پزشك به اين مرض مبتلا شده است به او بدگمان باشيد و بدانيد كه او خيرخواه ديگران نيست.
۴۵۶۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بدانيد كه بدترين بدها، عالمانِ بد و خوبترين خوب ها، عالمانِ خوبند.
۴۵۶۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه علمش فزونى گيرد و هدايتش افزون نشود، جز بر دورى او از خدا افزوده نگردد.
۴۵۶۲.امام صادق عليه السلام :ملعون است، ملعون است، آن عالمى كه پيشواى سلطانى ستمگر باشد و او را در ستمگريش يارى دهد.
