1.ابن ابى الحديد مى نويسد: اخبار اين گونه، به تواتر از آن حضرت عليه السلام رسيده است. از جمله: ـ از زمانى كه خداوند جان پيامبر خود را ستاند، تا روزگار اين مردم، همواره مظلوم بوده ام. ـ بار خدايا! قريش را خوار و ذليل گردان، كه آنان مرا از حقّم محروم كردند و امر (خلافت) مرا غصب نمودند . ـ خدا قريش را كيفرى سخت دهاد كه حقّ مرا پايمال كردند و حكومت فرزند مادرم (پيامبر) را از من غصب كردند. ـ و نيز شنيد كسى فرياد مى زند: من مظلومم! حضرت فرمود: بيا تا با هم فرياد زنيم؛ زيرا من نيز همواره مظلوم بوده ام. ـ و او مى داند كه جايگاه من نسبت به آن (خلافت) همچون محور آسياب است نسبت به سنگ آسياب. ـ ميراث خود را تاراج رفته مى بينم. ـ آن دو ، ظرفهاى ما را [براى خود] كج كردند و مردم را بر گرده ما سوار نمودند. ـ ما را حقّى است كه اگر بدهند آن را مى گيريم و اگر ندهند، بر پشت شتر مى نشينيم هر چند سفر شبانه به درازا كشد. ـ همواره حقّ من غصب شده و از آنچه سزاوار و شايسته آن هستم، محروم مانده ام.

1.تاريخ دمشق : ۴۲ / ۳۱۳ / ۸۸۶۲ .

2.الكافي : ۱ / ۲۹۴ / ۱ .

3.الكافي : ۱ / ۲۹۴ / ۱ .

4.بحار الأنوار : ۵ / ۶۹ / ۱ .

5.تاريخ دمشق : ۴۲ / ۳۰۴ / ۸۸۳۸ .

6.بحار الأنوار : ۳۶ / ۵ / ۱ .

7.تاريخ دمشق : ۴۲ / ۳۱۷ / ۸۸۷۲

8.تاريخ دمشق : ۴۲ / ۳۳۳ / ۸۹۰۰

9.تاريخ دمشق : ۴۲ / ۳۵۶ / ۸۹۴۹

10.تاريخ دمشق : ۴۲ / ۳۶۹ / ۸۹۶۳

11.الإرشاد : ۱ / ۳۵ .

12.نهج البلاغة : الخطبة ۵ .

13.خصائص الأئمّة عليهم السلام : ۹۹ .

14.شرح نهج البلاغة : ۴ / ۱۰۳ .

15.كنز العمّال : ۳۶۵۴۱ .

16.نهج البلاغة : الخطبة ۱۷۲ .

17.قال ابن أبي الحديد : اعلمْ أنّه قد تواتَرت الأخبارُ عنه عليه السلام بنحوٍ من هذا القول ، نحو : قوله : ما زِلتُ مظلوما مُنذُ قَبضَ اللّه ُ رسولَهُ حتّى يومِ النّاسِ هذا . وقوله : اللّهُمّ أخْزِ قُرَيشا فإنّها مَنَعَتني حقّي ، وغَصَبَتني أمري . وقوله : فجزى قريشا عنّي الجَوازي ؛ فإنّهُم ظَلمُوني حقّي ، واغْتَصَبوني سُلطانَ ابنِ اُمّي . وقوله ـ وقد سَمِعَ صارخا يُنادي : أنا مظلومٌ فقالَ ـ : هَلُمَّ فَلْنَصرُخْ معا ، فإنّي ما زِلتُ مظلوما . وقوله : وإنّه لَيعلمُ أنّ مَحَلّي منها مَحَلّ القُطبِ من الرَّحى . وقوله : أرى تُراثيَ نَهْبا . وقوله : أصْغَيا بإنائنا ، وحَمَلا النّاسَ على رقابِنا . وقوله : إنّ لنا حقّا إن نُعْطَهُ نأخُذْهُ ، وإن نُمْنَعهُ نَركَبْ أعجازَ الإبلِ وإنْ طالَ السُّرى . وقوله : ما زلتُ مُسْتأثَرا عليّ ، مدفوعا عمّا أستَحِقُّه وأستَوجِبُه . (شرح نهج البلاغة : ۹ / ۳۰۶ .)