«و [اهل ايمان ] چون به خشم آيند، مى بخشند».
حديث :
۴۸۰۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :همانا دوزخ را درى است كه ازآن وارد نشود مگر كسى كه از طريق معصيت خداوند متعال خشم خود را فرو بنشاند.
۴۸۰۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه جلو خشم خود را بگيرد، خداوند جلو عذاب خود را از او بگيرد.
۴۸۰۲.امام باقر عليه السلام :كسى كه خشمى را فرو خورد در حالى كه مى تواند آن را اعمال كند، خداوند در روز قيامت دلش را از ايمنى و ايمان بياكَنَد.
۴۸۰۳.امام صادق عليه السلام :نيكو جرعه اى است خشم، براى كسى كه بر آن شكيبايى ورزد.
1428 ـ داروى خشم
۴۸۰۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى على! خشمگين مشو و هرگاه به خشم آمدى بنشين و درباره قدرتى كه پروردگار بر بندگان دارد و گذشتى كه از آنها مى كند، بينديش. و هرگاه به تو گفته شد : از خدا بترس، خشمت را دور افكن و به گذشت و بردبارى خويش مراجعه كن.
۴۸۰۵.امام على عليه السلام :خشم را با خاموشى درمان كنيدو خواهش نفس را با خرد.
1429 ـ ستايش خشم براى خدا
۴۸۰۶.امام زين العابدين عليه السلام :موسى بن عمران عليه السلام به خداوند عرض كرد : پروردگارا! كيستند آن كسان تو كه در آن روزى كه هيچ سايه اى جز سايه تو نيست آنها در سايه عرش تو هستند؟ خداوند به او وحى فرمود : ... و كسانى كه هرگاه حرامهاى من حلال شمرده شوند، مانند پلنگ زخم خورده خشمناك مى شوند!
۴۸۰۷.امام على عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله براى دنيا به خشم نمى آمد اما هرگاه حق او را به خشم مى آورد، هيچ كس او را نمى شناخت و هيچ چيز نمى توانست جلو خشم او را بگيرد تا آن گاه كه انتقام [حق را ]مى گرفت.
۴۸۰۸.امام على عليه السلام :هر كه با نابكاران دشمنى ورزد و براى خدا خشم گيرد، خداوند به خاطر او خشم گيرد و روز قيامت خشنودش گرداند.
