استوار بود قدم عقل كامل آن حضرت و هرگز نلغزيد و ميل نكرد از نهج استقامت.

۱۸.(وعلى آله الأخيار ^۱ المصطفين الأبرار ^۲ )

۰.«آل رسول» اهل بيت اوست و «اخيار» جمع خير است و خير نيكى و «مصطفين» جمع مصطفى است و مصطفى برگزيده و «ابرار» جمع برّ است و برّ نيكوكار. معناى كلام اين است كه: رحمت كن خداوندا، بر اهل بيت او كه نيكان و برگزيدگان و نيكوكاران اند.

۱۹.(وافتح اللّهمّ لنا مصاريع الصّباح بمفاتيح الرّحمة والفلاح)

۰.«فتح» گشادن است و «مصاريع» جمع مصراع است و مصراع درى دو لخت ^۳ است و «مفاتيح» جمع مفتاح است و مفتاح كليد و «فلاح» فيروزى است. و معناى كلام اين است كه: بگشاى خداوندا، از براى ما درهاى صباح را، به كليدهاى رحمت و فيروزى.

۲۰.(وألبسنى اللّهمّ من أفضل خلع الهداية والصلاح)

۰.«الباس» جامه پوشيدن است و «خلع» جمع خلعه است و خلعه جامه فاخر و «صلاح» ضد فساد است. معناى كلام اين است كه: بپوشان مرا، از فاضل ترين خلعت هاى هدايت و صلاح نفس.

۲۱.(وأغرس اللّهمّ بعظمتك في شرب جناني ينابيع الخشوع)

۰.«غرس» درخت نشانيدن است و «شرب» به كسر شين، زمين آب خورده و «جنان» به فتح جيم، دل است و «ينابيع» جمع ينبوع است و ينبوع چشمه و «خشوع» فروتنى است. و معناى كلام اين است كه: بنشان خداوندا، درخت عظمت و بزرگى خود را در زمين آب خورده دل من، در حالى كه آن زمين دل من، چشمه هاى خشوع و خضوع است. و در نسخه غير اصل چنين است كه: نيابيع الخشوع (به تقدم نون بر ياء) و نيابيع از نيع است و نيع نهال.