خواهد بياشامد از آن آب؟

۴۲.(كلاّ)؛ چنين نيست و نخواهد بود كه برانى از درگاه خود مسكينى را كه پناه آورده باشد به حضرت تو و نوميد گردانى كسى را كه گرسنه آمده باشد به درگاه تو و بازگردانى و آب ندهى تشنه را كه آمده باشد به سوى حوض هاى پر آب رحمت تو.

۴۳.(وحياضك مترعة في ضنك المحول)

۰.و حال آن كه حوض هاى رحمت تو، پر آب است در وقت كمال قحطى آب؛ يعنى هميشه پر آب است و هر چند از آن حوض ها آب بر مى دارند كم نمى شود.

۴۴.(وبابك مفتوح للطّلب والوغول)

۰.و در رحمت تو گشاده است از براى آن كه بطلبند از آنجا هر چه خواهند و درآيد در آنجا هر كه خواهد.

۴۵.(وأنت غاية السّؤل ^۱ ونهاية المأمول)

۰.و تويى غايت مطلوبات و نهايت مقصودات.

۴۶.(إلهي هذه أزمّة نفسي عقلتها بعقال مشيّتك)

۰.خداوندا، اين زمام هاى نفس خود را بستم به زانوى بند اراده تو؛ يعنى نفس خود را تابع اراده تو كردم.

۴۷.(وهذه أعبآء ذنوبي درأتها برأفتك ^۲ ورحمتك)

۰.و اين بارهاى گران گناهان خود را دفع كردم به واسطه رحمت تو.

۴۸.(وهذه أهوائي المضلّة وكلتها إلى جناب لطفك ورأفتك)

۰.واين هواهاى نفس خود را كه به راهى مى برند مرا، كه رضاى تو در آن نيست واگذاشتم به لطف تو، وظاهر است كه لطف و عنايت تو آن خواهد كرد كه بهبود دنيا و آخرت من باشد.