الفصل الثاني [ من الدعاء ]

الدعاء :

۰.بسم اللّه الرحمن الرحيم
إِلى أنِ انْتَهَيْتَ بِالاَْمْرِ إِلى حَبِيْبِكَ وَ نَجِيْبِكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّه ُ عَلَيْهِ وَآلِهِ ، فَكانَ كَمَا انْتَجَبْتَهُ سَيِّدَ مَنْ خَلَقْتَهُ ، وَ صَفْوَةَ مَنِ اصْطَفَيْتَهُ ، وَ أفْضَلَ مَنِ اجْتَبَيْتَهُ ، وَ أكْرَمَ مَنِ اعْتَمَدْتَهُ قَدَّمْتَهُ عَلى أنْبِيَائِكَ ، وَ بَعَثْتَهُ إلَى الثَّقَلَيْنِ مِنْ عِبَادِكَ ، وَ أوْطَأْتَهُ مَشَارِقَكَ وَ مَغَارِبَكَ ، وَ سَخَّرْتَ لَهُ الْبُرَاقَ ، وَ عَرَجْتَ بِرُوْحِهِ إلى سَمَائِكَ ، وَ أَوْدَعْتَهُ عِلْمَ مَا كَانَ وَ مَا يَكُوْنُ إلَى انْقِضَاءِ خَلْقِكَ .
ثُمَّ نَصَرْتَهُ بِالرُّعْبِ ، وَ حَفَفْتَهُ بِجَبْرَئِيْلَ وَ مِيْكائيْلَ وَ الْمُسَوِّمِيْنَ مِنْ مَلاَئِكَتِكَ ، وَ وَعَدْتَهُ أنْ تُظْهِرَ دِيْنَهُ عَلَى الدِّيْنِ كُلِّهِ ، وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكونَ ، وَ ذلِكَ بَعْدَ أنْ بَوَّأتَهُ مُبَوَّأَ صِدْقٍ مِنْ أهْلِهِ ، وَ جَعَلْتَ لَهُ وَ لَهُمْ أوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذي بِبَكَّةَ مُبَارَكا وَ هُدًى لِلْعَالَمِيْنَ ، فِيْهِ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ مَقامُ إبْرَاهِيْمَ ، وَ مَنْ دَخَلَهُ كَانَ آمِنا ، وَ قُلْتَ «إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا»^۱ ، ثُمَّ
جَعَلْتَ أجْرَ مُحَمَّدٍ ـ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَآلِهِ ـ مَوَدَّتَهُمْ فِي كِتَابِكَ ، فَقُلْتَ «قُل لاَّ أَسْئلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى»^۲ ، وَ قُلْتَ « مَا سَأَلْتُكُم مِّنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ »^۳ ، وَ قُلْتَ «قُلْ مَآ أَسْئلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلاَّ مَن شَآءَ أَن يَتَّخِذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلاً » ، فَكانوا هُمُ السَّبِيْلَ إلَيْكَ ، وَ الْمَسْلَكَ إِلى رِضْوَانِكَ .

الترجمة :

حمد براى خداست كه تربيت دهنده عالميان است ، و صلوات فرست ـ خدايا ـ بر آقاى ما محمد « ص » پيغمبرش و بر عترتش ، و سلام فرست سلام فرستادنى .
اى پروردگار من ! براى تو است حمد بر جريان قضاى تو در حق دوستانى كه برگزيده [ اى ] آنها را براى خودت و دينت ، در آن زمان كه اختيار كردى براى ايشان بزرگ ترين آنچه نزد تو است از نعمت پاينده كه زوال و اضمحلال ندارد ، بعد از اين كه التزام گرفتى بر آنها بى ميلى ايشان را در درجات اين دنياى پست و در زينت هاى او .
پس ملتزم شدند براى تو اينها را و دانستى از ايشان وفاى به اين شرط [ را ] ، پس قبول كردى و آنها را مقرَّب نمودى و پيش انداختى ذكر بلند ايشان را و ستايش آشكارشان را ، و نازل كردى بر ايشان ملائكه خود را ، و عزيز گردانيدى ايشان را با وحى خود ، و ياريشان نمودى با علم خود ، و قرار دادى ايشان را وسيله ها براى خود و وسيله براى رضاى خود .
پس بعضشان را جا دادى در بهشت خود تا بالأخره بيرونش كردى ، و بعضشان را سوارش كردى در كشتى خود و نجاتش دادى با كسانى كه ايمان آوردند از هلاك شدن با رحمت خود ، و بعضى را اخذ نمودى براى خودت خليل و خواهش كرد از تو زبان راستگو در ميان آخر امت ها ، پس قبولش كردى و قرار دادى او را على « ع » ، و بعضى را حرف زدى از درخت يك حرف زدنى و قرار دادى ياور و وزير ، برادر او را ، و بعضى را بدون پدر به وجود آوردى و دادى برايش بيّنات و مؤيّد كردى با روح القدس .
و براى هر يك شريعتى گذاشتى و راهى برايش نشان دادى ، و اختيار نمودى وصى ها براى هر يك كه هر يك بعد از ديگرى حفظ كننده دين شود از يك مدتى تا مدت ديگر ، به جهت به پا داشتن دين تو و حجت تمام شدن بر بندگان تو ، و تا اين كه حق از قرارگاه خود زايل نشود در حالتى كه باطل بر اهلش غالب شود ، و تا اين كه نگويد يك نفر : چرا نفرستادى به سوى ما رسولى را كه تخويف كننده است و به پا نداشتى براى ما نشانه [ اى ]كه هدايت كننده شود تا پيروى نماييم آيات تو را پيش از اين كه ذليل و رسوا باشيم .