أبى طالب - صلوات اللّه عليه وسلامه - أخرجها العبد الضعيف المحتاج إلى عفو اللّه و رحمته، محمّد بن أبي الفوارس.
تنظيم دوم ، به دست شاگردان وى انجام شده كه در مجلس سماع وى، احاديث را يادداشت نموده اند . گويا ابن ابى الفوارس ، در املاى خود، ترتيب احاديث را آن چنان كه خود در نسخه اش نوشته بوده ، رعايت نكرده است و بدين جهت، ترتيب و شماره احاديث، در نسخه شاگردان وى با نسخه خود وى تفاوت پيدا مى كند .
همچنين شاگردان وى در اوّل هر حديث، نام وى را با تجليل ذكر نموده اند و در بعضى تاريخ و مكان املاى حديث توسط مؤلف نيز موجود است.
با اين توضيحات، روشن مى شود كه نسخه اى كه ابن طاووس در مدرسه عتيقه نظاميه رؤيت كرده و در كتابش اليقين،بخش هايى از آن را نقل نموده است، نسخه اى بوده كه شاگردان ، پس از املاى وى يادداشت كرده اند. در آغاز يكى از روايات، چنين آمده است:
فيما نذكره من كتاب الأربعين رواية الملقب بمنتجب الدين محمّد بن أبي مسلم بن أبي الفوارس الرازى ، فقال ما هذا لفظه : حدثنى الشيخ الأجل الإمام العالم منتجب الدين مرشد الإسلام كمال العلماء أبو جعفر محمّد بن أبي مسلم بن أبي الفوارس الرازي ـ رحمة اللّه عليه ـ بمدينة السلام في داره بدرب البصريين في منتصف ربيع الأول سنة أحد وثمانين وخمسمئة، قال حدثنا... ^۱