تلاش و ابتكار بيشترى دارند، از كمالات برترى برخوردارند و مبلّغى كه براى تبليغ، به بلاد شرك و كفر سفر كند و در آن جا ، جان بدهد، به سان ابراهيم خليل، در قيامت به صورت يك امّت محشور مى گردد . ^۱
افزون بر اين ، آنچه در باره حقوق مبلّغ و ثواب تبليغ در روايات اسلامى آمده است ، در جهت تقويت انگيزه مبلّغان و برنامه سازان تبليغى است . ^۲
البته جايگاه رفيع مبلّغ ، مسئوليت بسيار سنگينى را بر دوش او مى گذارد و آيات و رواياتى كه در اين باره و در مورد مبلّغان نمونه وارد شده است، براى مبلّغان، سختْ هشدار دهنده است . ^۳

رسالت مبلّغ

محتواى تبليغ، يكى ديگر از اركان موفّقيت آن است . هر چه محتواى تبليغ با موازين عقلى سازگارتر و پيام مبلّغ از غناى فرهنگى بيشترى برخوردار باشد ، ميزان موفّقيت و تأثيرگذارى تبليغ در مردم ، افزايش خواهد يافت .
آنچه در فصل سوم اين كتاب تحت عنوان «رسالت مبلّغ» آمده است، علاوه بر اين كه مبلّغ را با مهم ترين وظايف تبليغى و جهت گيرى هاى صحيح در پيام رسانى آشنا مى كند، نشان دهنده غناى فرهنگى پيام اسلام و انطباق آن با موازين فطرى و عقلى است.

ويژگى هاى مبلّغ

سومين ركن موفّقيت مبلّغ، ويژگى هاى شخصى اوست. مبلّغ ، در صورتى مى تواند در جايگاه واقعى خود، تداوم بخش راه انبياى الهى باشد و از ارزش هاى دينى دفاع كند كه از نظر علمى، اخلاقى و عملى ، واجد ويژگى هايى باشد كه اسلام براى دعوت كنندگان مردم به خدا و ارزش هاى انسانى و اسلامى ضرورى مى داند. مشروح اين ويژگى ها در

در اين متون، ضرورت تبليغ به عنوان يك تكليف الهى و وظيفه دينى ، اهمّيت و آثار و بركات آن براى مبلّغ از يك سو و براى مردم از سوى ديگر، مورد تأكيد قرار گرفته و تبليغ ، به عنوان پايگاه اِحياى معنوى مردم و يارى رساندن به خدا معرّفى شده است . ^۱
همچنين مبلّغ، نماينده خدا ، نماينده رسول خدا ، نماينده كتاب خدا ، و حجّت خدا بر مردمْ معرّفى شده است . ^۲
مبلّغ، ترجمان حق ، سفير خالق و فرا خواننده مردم به سوى خداست . ^۳
مبلّغ، مجاهدى است كه با سلاح سخن و قلم، به يارى خدا (يعنى دفاع از همه ارزش هاى انسانى و مبارزه و جهاد با همه زشتى ها و ناهنجارى ها) برمى خيزد و جامعه را به مقصد اعلاى انسانى دعوت مى كند . ^۴
و بدين سان، يك مبلّغ ، ارزشمندتر از هزاران عابد است ؛ چرا كه همّت عابد ، در جهت نجات خويش است و همّت مبلّغ در جهت نجات مردم و خدمت به خلق ، و از اين رو ، در قيامت به عابد گفته مى شود :
إنطَلِق إلَى الجَنّة! ^۵
به سوى بهشت برو!
اما به مبلّغ گفته مى شود :
قِفْ! تَشْفَعُ النّاسَ بِحُسنِ تَأديبِكَ لَهُم . ^۶
درنگ كن و به پاداش آن كه مردم را نيكو تربيت كردى، آنها را شفاعت كن!
اين فضايل، براى همه مبلّغانِ واجد شرايط است ؛ اما كسانى كه در هدايت مردمْ