بخيلِ رازهاى خود باش و رازى را كه به تو سپرده شده است ، افشا مكن كه افشاى راز ، خيانت است .

۴۰۲.كُلَّما كَثُرَ خُزّانُ الأسرارِ كَثُرَ ضِياعُها ؛ (7197)

۰.هر چه بر خزانه داران رازها افزوده شود ، رازها بيشتر ضايع شود .

۴۰۳.كَما تَدينُ تُدانُ ؛ (7208)

۰.از هر دست بدهى ، با همان دست پس مى گيرى .

۴۰۴.كَما تَزرَعُ تَحصُدُ ؛ (7215)

۰.آن گونه كه مى كارى ، مى دروى .

۴۰۵.كُفرانُ النِّعَمِ يُزِلُّ القَدَمَ وَ يَسلُبُ النِّعَمَ ؛ (7239)

۰.كفران نعمت ، پاى را مى لغزانَد و نعمت را مى رُبايد .

۴۰۶.لِكُلِّ ضَيقٍ مَخرَجٌ ؛ (7266)

۰.هر تنگنايى را راه برون شُدى است .

۴۰۷.لِكُلِّ مَقامِ مَقالٌ ؛ (7293)

۰.هر جايگاهى را سخنى است .

۴۰۸.لِكُلِّ شَيءٍ زَكاةٌ وَ زَكاةُ العَقلِ احتِمالُ الجُهّالِ ؛ (7301)

۰.براى هر چيز زكاتى است و زكات خِرَد ، تحمّل نادانان است .

۴۰۹.لِطالِبِ العِلمِ عِزُّ الدُّنيا وَ فَوزُ الآخِرَةِ ؛ (7349)

۰.جوينده دانش را عزّت دنيا و رستگارى آخرت است .

۴۱۰.لِلمُؤمِنِ ثَلاثُ ساعاتٍ : ساعَةٌ يُناجي فيها رَبَّهُ وَ ساعَةٌ يُحاسِبُ فِيها نَفسَهُ ، وَ ساعَةٌ يُخَلِّي بَينَ نَفسِهِ وَ لَذَّتِها فِيما يَحِلُّ وَ يَجمُلُ ؛ (7370)

۰.مؤمن را سه وقت است : وقتى كه با پروردگارش مناجات مى كند ، وقتى

براى آگاهى از آنچه از دنيا مانده ، آنچه از دنيا گذشته ، بسنده است .

۳۹۳.كَفى بِالمَرءِ غَفلَةً أن يَصرِفَ هِمَّتَهُ فيما لا يَعنيهِ ؛ (7074)

۰.غفلت آدمى را همين بس كه همّتش را در آنچه به كارش نمى آيد ، صرف كند .

۳۹۴.كَفاكَ مُؤَدِّبا لِنَفسِكَ تَجَنُّبُ ما كَرِهتَهُ مِن غَيرِكَ ؛ (7077)

۰.براى ادب كردن خود ، همين بس كه دورى كنى از آنچه آن را از ديگران خوش نمى دارى .

۳۹۵.كَثرَةُ المُزاحِ تُسقِطُ الهَيبَةَ ؛ (7101)

۰.شوخى بسيار ، هيبت را از ميان مى برد .

۳۹۶.كَثرَةُ الغَضَبِ تُزرِي بِصاحِبِهِ وَ تُبدِي مَعايِبَهُ ؛ (7107)

۰.خشمِ بسيار ، صاحب خشم را خوار و عيب هاى او را آشكار مى كند .

۳۹۷.كُن سَمِحا وَ لا تَكُن مُبَذِّرا ؛ (7138)

۰.بخشنده باش و اسراف كننده مباش .

۳۹۸.كُن مَشغُولاً بِما أنتَ عَنهُ مَسئُولٌ ؛ (7143)

۰.به كارى مشغول باش كه از آن پرسيده خواهى شد .

۳۹۹.كُن لِلمَظلومِ عَونا ، وَ لِلظّالِمِ خَصما ؛ (7153)

۰.يار ستمديده و دشمن ستمگر باش .

۴۰۰.كُن بَعيدَالهِمَمِ إذا طَلَبتَ ، كَريمَ الظَّفَرِ إذا غَلَبتَ ؛ (7161)

۰.هرگاه در پى چيزى هستى ، بلندْ همّت باش و آن گاه كه چيره شدى ، در پيروزى كريم باش .

۴۰۱.كُن بِأسرارِكَ بَخيلاً ، وَ لا تُذِع سِرّا اُودِعتَهُ فَإنَّ الإذاعَةَ خِيانَةٌ ؛ (7175)

۰.