۴۴۷.مَن أعمَلَ اجتِهادَهُ بَلَغَ مُرادَهُ ؛ (8058)
۰.هر كس تلاشش را به كار گيرد ، به خواسته اش مى رسد .
۴۴۸.مَن ظَنَّ بِكَ خَيرا فَصَدِّق ظَنَّهُ ؛ (8066)
۰.هر كس به تو گمان نيكو بُرد ، [با رفتار خود] گمانش را راست گردان .
۴۴۹.مَن رَجاكَ فَلا تُخَيِّب أمَلَهُ ؛ (8067)
۰.اميد آن كس را كه به تو اميد بست ، نااميد مكن .
۴۵۰.مَن عَلِمَ أنَّهُ مُؤاخَذٌ بِقَولِهِ فَليُقَصِّر فِى المَقالِ ؛ (8124)
۰.آن كه مى داند براى سخن گفتن خود بازخواست مى شود ، بايد سخن كوتاه كند .
۴۵۱.مَن خَلا بِالعِلمِ لَم تُوحِشهُ خَلوَةٌ ؛ (8125)
۰.هر كس با دانش خلوت كند ، هيچ خلوتى او را به وحشت نمى اندازد .
۴۵۲.مَن تَسَلّى بِالكُتُبِ لَم تَفُتهُ سَلَوةٌ ؛ (8126)
۰.هركه با كتاب آرامش يابد ، هيچ آرامشْ بخشى را از دست نداده است .
۴۵۳.مَن أُعطِىَ الدُّعاءَ لَم يُحرَمِ الإجِابَةَ ؛ (8143)
۰.هركه را توفيق دعا داده شود ، از پذيرش آن محروم نشود .
۴۵۴.مَن جانَبَ الإخوانَ عَلى كُلِّ ذَنبِ قَلَّ أصدِقاؤُهُ ؛ (8166)
۰.هر كس به دليل هر خطايى كه از دوستانش سر مى زند ، از آنان كناره گيرد ، دوستانش اندك مى شوند .
۴۵۵.مَن أبانَ لَكَ عَيبَكَ فَهُوَ وَدُودُكَ ؛ (8210)
۰.هر كس عيب تو را برايت آشكار كند ، همو دوستدار توست .
۴۵۶.مَن عَرَفَ النّاسَ لَم يَعتَمِد عَلَيهِم ؛ (8232)
۰.
