۲۰۵.مُجامَلَةُ النّاسِ ثُلثُ العَقلِ؛

۰.خوش رفتارى با مردم ، يك سومِ خرد است.

۲۰۶.لاخَيرَ في صُحبَةِ مَن لَم يَرَ لَكَ مِثلَ الَّذي يَرى لِنَفسِهِ؛

۰.در دوستى با كسى كه تو را همْ مصلحت با خود نبيند ، خيرى نيست.

۲۰۷.مَن غَضِبَ عَلَيكَ مِن اخوانِكَ ثَلاثَ مَرّاتٍ فَلَم يَقُل فيكَ مَكروهاً فَأعِدَّهُ لِنَفسِكَ؛

۰.هر يك از دوستانت كه سه بار بر تو خشم گرفت و ناروايى درباره تو نگفت ، او را براى خويش ، اندوخته اى آماده گير.

۲۰۸.ضَع أمرَ أخيكَ عَلى أحسَنِهِ ولا تَطلُبَنَّ بِكَلِمَةٍ خَرَجَت مِن أخيكَ سُوءا وأنتَ تَجِدُ لَها فِي الخَيرِ مَحمِلاً؛

۰.كار برادر خود را به بهترين صورتِ محتملِ آن حمل كن ، و سخنى را كه از دهان برادرت در مى آيد ، تا وقتى كه مى توانى محمِل خيرى براى آن بيابى ، به بدى تفسير مكن.

۲۰۹.لاتُذهِبِ الحِشمَةَ بَينَكَ وبَينَ أخيكَ وَأبقِ مِنها ، فَإنَّ ذَهابَ الحِشمَةِ ذَهابُ الحَياءِ؛

۰.ملاحظه كردن (و آزرم) را در ميان خود و برادرت به يك سو مَنهِ و چيزى از آن را بر جاى گذار ؛ زيرا از ميان رفتن ملاحظه (و آزرم) ، به منزله از ميان رفتن شرم است.

۲۱۰.طَعمُ الماءِ الحَياةُ وطَعمُ الخُبزِ القُوَّةُ؛

۰.مزه آب ، زندگى است و مزه نان ، نيروست.

۱۹۸.اَلطّاعِمُ الشاكِرُ لَهُ مثلُ أجرِ الصائِمِ المُحتَسِبِ؛

۰.آن كه نعمت خوردن را شكر مى گزارد ، پاداشى مانند روزه دارِ حسابْ شمار مى بَرَد.

۱۹۹.أفضَلُ العِبادَةِ العِلمُ بِاللّه ِ والتَّواضُعُ لَهُ؛

۰.بهترينِ عبادت ها شناخت خدا و فروتنى كردن براى اوست .

۲۰۰.إنَّ لِكُلِّ شَيءٍ زَكاةٌ و زكاةُ العِلمِ أن يُعَلِّمَهُ أهلَهُ؛

۰.هر چيز را زكاتى است و زكات دانش ، آن است كه آن را به شايستگانش بياموزند.

۲۰۱.لِداوودَ الرَّقِّيِّ : تُدخِلُ يَدَكَ في فَمِ التِّنِّينِ إلَى المِرفَقِ خَيرٌ لَكَ مِن طَلَبِ الحَوائِجِ إلى من لَم يَكُن لَهُ وكانَ؛

۰.به داوود رقّى فرمود : «اگر دستت را تا آرنج به كام اژدها فرو كنى براى تو بهتر از آن است كه از نوكيسه اى ، حاجت بخواهى» .

۲۰۲.أنفَعُ الأشياءِ لِلمَرءِ سَبقُهُ النّاسَ إلى عَيبِ نَفسِهِ؛

۰.سودمندترينِ چيز براى مرد ، آن است كه در جستن عيب خويش بر ديگر مردم ، پيشى گيرد.

۲۰۳.أروَحُ الرَّوحِ اليَأسُ مِنَ النّاسِ؛

۰.آسودگىْ بخش ترينِ آسايش ها ، بُريدن اميد از مردم است.

۲۰۴.أحَبُّ إخواني إلَىَّ مَن أهدى إلَىَّ عُيُوبي؛

۰.محبوب ترينِ دوستانم نزد من ، كسى است كه عيب هايم را به من هديه كند.