12 . سخنان امام عسكرى عليه السلام

۲۷۱.لاتُمارِ فَيَذهَبَ بَهاؤُكَ ، ولاتُمازِح فَيُجتَرَأَ عَلَيكَ؛

۰.جدال مكن ، كه هيبتت برود ، و شوخى مكن ، كه بر تو گستاخ شوند.

۲۷۲.مَن رَضِىَ بِدونِ الشَّرَفِ مِنَ المَجلِسِ لَم يَزَلِ اللّه ُ ومَلائِكَتُهُ يُصَلُّونَ عَلَيهِ حَتّى يَقُومَ؛

۰.هر كه به پايين نشستن در مجلس خرسند باشد ، خدا و فرشتگان ، همچنان بر او رحمت فرستند تا برخيزد.

۲۷۳.إيّاكَ وَالإذاعَةَ وطَلَبَ الرِّئاسَةِ فَإنَّهُما يَدعُوانِ إلَى الهَلَكَةِ؛

۰.از افشاى اسرار و رياست جويى بپرهيز ؛ زيرا اين دو به هلاكت كشانند.

۲۷۴.اَلإشراكُ فِي النّاسِ أخفى مِن دَبيبِ النَّملِ عَلَى المِسحِ الأسوَدِ في اللَّيلَهِ المُظلِمَةِ؛

۰.شرك آورى در ميان مردم ، از جنبش مور بر پلاس سياه در شب تار ، پنهان تر است.

۲۷۵.حُبُّ الأبرارِ لِلأبرارِ ثَوابٌ لِلأبرارِ وحُبُّ الفُجّارِ لِلأبرارِ فَضيلَةٌ لِلأبرارِ؛

۰.محبّت نيكان به نيكان ، ثوابى براى نيكان است و محبّت بَدان به نيكان ، فضيلتى براى نيكان است.

۰.شكرگزار را ، به جهت شكرگزارى ، سعادتى است بزرگ تر از نعمتى كه شكرگزارى را بر او واجب كرده است ؛ زيرا نعمت ، كالايى است و شكر ، نعمتى همراه با آخرت .

۲۶۷.إنَّ الظّالِمَ الحالِمَ يَكادُ أن يُعفى عَلى ظُلمِهِ بِحِلمِهِ ، وإنَّ المُحِقَّ السَّفيهَ يَكادُأن يُطفِئَنُورَ حَقِّهِ بِسَفَهِهِ؛

۰.دور نيست كه ستمِ ستمگرِ بردبار ، به سبب بردبارى اش بخشوده شود ، و حق به جانبِ نابخرد ، نزديك است كه به سبب نابخردى اش ، نور حقّانيت خود را خاموش كند .

۲۶۸.مَن جَمَعَ لَكَ وُدَّهُ ورَأيَهُ فَاجمَع لَهُ طاعَتَكَ؛

۰.هر كه تمامت دوستى خود را براى تو فراهم آورْد ، تو نيز تمامت طاعت خود را برايش فرآهم آور .

۲۶۹.مَن هانَت عَلَيهِ نَفسُهُ فَلا تَأمَن شَرَّهُ؛

۰.هر كه خود را سبُك شمارَد ، از گزند او ايمن مباش.

۲۷۰.اَلدُّنيا سُوقٌ رَبِحَ فيها قَومٌ وخَسِرَ آخَرونَ؛

۰.دنيا بازارى است ؛ گروهى در آن سود بَرَند و گروهى ديگر ، زيان ببينند.