۳۳۲.بِحَقٍّ أقولُ لَكُم : إنَّ الزَّرعَ يَنبُتُ فِي السَّهلِ ولايَنبُتُ فِي الصَّفا وكَذلِكَ الحِكمَةُ تَعمُرُ في قَلبِ المُتَواضِعِ و لاتَعمُرُ في قَلبِ المُتَكَبِّرِ الجَبّارِ؛
۰.راست مى گويمتان : به راستى كه زراعت ، در دشت خاكىِ هموار مى رويد ، نه بر سنگلاخ . همچنين حكمت در دلِ فروتن پرورش مى يابد و در دلِ متكبّرِ زورگو پرورش نمى يابد.
۳۳۳.مَن لَم يَتَواضَع خَفَضَهُ اللّه ُ ومَن تَواضَعَ للّه ِِ رَفَعَهُ؛
۰.هر كه فروتنى نكند ، خدايش پست كند ، و هر كه براى خدا فروتنى كند ، خدايش برافرازد.
۳۳۴.مَن نَظَرَ إلى أخيهِ يَعمَلُ الخَطيئَةَ ولَم يُحَذِّرهُ عاقِبَتَها حَتّى أحاطَت بِهِ فَلايَأمَن أن يَكونَ قَد شَرِكَ في إثمِهِ؛
۰.هر كه ببيند برادرش خطايى مى كند و او را از سرانجامش برحذر ندارد تا گناه او را فرا گيرد ، از شركت در گناه او برى (و ايمن) نيست.
۳۳۵.مَن قَدَرَ عَلى أن يُغَيِّرَ الظّالِمَ ثُمَّ لَم يُغَيِّرهُ فَهُوَ كَفاعِلِهِ؛
۰.هر كه بتواند ستمكارى را از ستم منصرف كند و چنين نكند ، خود نيز چون همان ستمگر است.
۳۳۶.بِحَقٍّ أقولُ لَكُم : إنَّ كُلَّ النّاسِ يُبصِرُ النُّجومَ ولكِن لايَهتَدي بِها إلاّ مَن يَعرِفَ مَجارِيَها ومنازِلَها و كَذلِكَ تَدرُسونَ الحِكمَةَ ولِكن لايَهتَدي لَها مِنكُم إلاّ مَن عَمِلَ بِها؛
۰.راست مى گويمتان : همه مردم ، ستارگان را مى نگرند ، ولى كسى به وسيله آنها راه نمى يابد ، مگر آن كس كه گذرگاه ها و منازلشان را بداند . همچنين شما حكمت را مى آموزيد ؛ ولى از ميان شما ، جز آن كس كه به حكمت
عمل كند ، از آن هدايت نمى پذيرد.