خدا و آنچه بر ما نهاده و آنچه ما را در حكمرانى فرمان داده است ، نظر كردم و پيروى كردم و در سنّت پيامبر خدا نظر كردم و بدان ، اقتدا نمودم . ^۱

۱۱.امام على عليه السلام ـ از سخنان او به هنگام حركت به سوى ذى قار ـ :با من بيعت كرديد ، در حالى كه بدان، شادمان و خوش حال نبودم . خداوندِ سبحان ، مى دانست كه من حكومت بر امّت محمّد را خوش نمى داشتم ؛ چرا كه شنيده بودم پيامبر خدا مى فرمود : «هيچ فرمانروايى نيست كه كارى از امّت مرا بر عهده گيرد ، جز آن كه روز قيامت، در حضور مردمان آورده شود ، در حالى كه دست هايش به گردنش بسته است . آن گاه پرونده اش گشوده شود . اگر عدالت پيشه باشد ، رهايى يابد و اگر ستمگر باشد ، سقوط كند . ^۲

استقبال امورِ چند پهلو و رنگارنگ مى رويم . دل ها در آن ، بر جا نمى ماند و خِرَدها بر آن ، استوار نمى گردد . گستره زندگى را ابرهاى فتنه پوشانده است و راه روشن دگرگون شده است ؛ و بدانيد اگر من درخواستِ شما را پذيرفتم ، با شما چنان رفتار مى كنم كه [ خود] مى دانم و به سخنِ سخنسرايان و ملامتِ سرزنش كنندگان، گوش نمى دهم ، و اگر مرا واگذاريد ، همچون يكى از شمايم و شايد من براى كسى كه كار خود را بدو مى سپاريد ، بهتر از ديگران ، فرمانبُردار و شنوا باشم . من اگر وزير شما باشم ، بهتر است تا اميرِ شما باشم . ^۱

۹.تاريخ الطبرى ـ به نقل از محمد بن حنفيه ـ :هنگام كشته شدن عثمان ، با پدرم بودم . وى برخاست و به منزل خود رفت . ياران پيامبر خدا نزد او آمدند و گفتند : اين مرد ، كشته شده و مردم را چاره اى از داشتن پيشوا نيست . ما امروز كسى را از تو سزاوارتر بر اين امر نمى دانيم كه سابقه دارتر [ در اسلام] و نزديك تر به پيامبر خدا باشد .
پدرم فرمود : «چنين مكنيد! من [ براى شما] وزير باشم ، بهتر از آن است كه امير باشم» .
مردم گفتند : نه ، به خدا سوگند ، كارى انجام ندهيم ، مگر آن كه با تو بيعت كنيم» .
فرمود : «پس در مسجد ؛ چرا كه بيعت من با شما پنهانى نيست و جز با خشنودى مسلمانان ، صورت نگيرد» . ^۲

۱۰.امام على عليه السلام ـ از سخنان وى در پاسخ طلحه و زبير ـ :به خداوند سوگند كه مرا نه در خلافت رغبتى بود ، و نه به فرمانروايى حاجتى ، امّا شما مرا بدان فرا خوانديد و بر آنْ وادارم ساختيد . پس از آن ، چون حكومت به من رو آورد ، به كتاب