اين شيخ طريق خود را به او ذكر مى كند.
نجاشى در رجال خود گويد : صفوان بن يحيى ابو محمّد بجلى بياع سابرى از اهالى كوفه است ، بعد از اين گفته : ثقة ثقة عين ، پدرش از حضرت صادق و خودش از حضرت رضا عليهماالسلام روايت ميكنند ، او را در خدمت حضرت رضا مقامى ارجمند بود ، او از طرف حضرت رضا و ابو جعفر جواد سمت وكالت داشت ، و از مذهب واقفيه سالم ماند ، او در زهد و عبادت مشهور و معروف بود ، جمعيت واقفيه پول زيادى به او پيشنهاد كردند تا وى را در طريقه خود در آورند . او در ورع و تقوى و پرهيز كارى در درجه اى بود كه هيچ يك از معاصرين وى به آن پايه نرسيدند ، و در زندگى خود سى كتاب را تصنيف كرد.
كشى در رجال خود گويد : حضرت رضا عليه السلام فرمود : خداوند رحمت كند اسماعيل بن خطاب ^۱ و صفوان بن يحيى را ، اين دو نفر از حزب پدرم بودند ، و هر كس در حزب ما در آيد خداوند او را داخل بهشت خواهد نمود.
سپس كشى گويد : صفوان بن يحيى در سال 210 از دنيا رفت و در مدينه دفن شد ،
حضرت جواد عليه السلام براى وى حنوط و كفن فرستاد و اسماعيل بن موسى ^۲ را امر فرمود بروى نماز بخواند.

بودند ، و باهم پيمان بسته بودند كه هر گاه يكى از آنها فوت نمود ، دو نفر ديگر كه باقى مانده اند از جاى آن متوفى نماز بخوانند ، روزه بگيرند ، زكات بدهند ، و حج خانه به جا آورند.
پس از اين پيمان چندى گذشت و دو نفر رفيق صفوان يكى بعد از ديگرى در گذشتند ، وى به آن پيمان و عهدى كه با آنها گذاشته بود ، عمل كرد ، و براى آنان نماز ميخواند ، روزه ميگرفت ، زكات ميداد ، و حج خانه خدا به جا مى آورد ، و هر كار نيكى كه براى خودش انجام ميداد ، عين آن عمل را از براى آن دو نفر رفيقش نيز به جا ميآورد.
صفوان از حضرت رضا و ابو جعفر جواد عليهماالسلام روايت مى كند ، و هم چنين از چهل نفر از اصحاب حضرت صادق عليه السلام نقل اخبار كرده ، و او را كتب زيادى است مانند كتب حسين بن سعيد ^۱ واز حضرت موسى بن جعفر عليهماالسلام مسائل و رواياتى دارد بعد از