حضرت بر عدالت و صفاى باطن او.
محقق داماد گفته : عداه اى از رجال و حديث روايت صفوان بن يحيى را از حضرت صادق عليه السلام انكار كرده و به اين موضوع اشكال دارند ، زيرا اين راوى آن حضرت را درك نكرده و در زمان زندگى او در اين جهان نبوده ، در بعضى از روايت هاى شيخ در كتب حديث اخبارى نقل شده كه راوى آن صفوان بن يحيى از امام صادق عليه السلام است و قطعا در اين گونه اسناد واسطه حذف شده ، زيرا كه ما قبلاً از شيخ نقل كرديم كه وى در فهرست و رجال صفوان را از اصحاب حضرت كاظم و رضا و جواد عليه السلام ذكر نموده نجاشى نيز تصريح كرده كه پدر صفوان از روات حضرت صادق است.

27 ـ عبداللّه بن محمد عجلى

از اين شخص به اين عنوان در كتب رجال ذكرى نشده و حالات و زندگانى او كاملاً مجهول است ، از اين محدث مجهول در طريق صدوق در امالى ذكرى شده و يكى از روايات حضرت عبدالعظيم از طريق اين شخص نقل شده است.
راوى عبد اللّه بن محمّد هم كه مردى به نام محمّد بن فرج رويانى است نيز مجهول است و از وى هم در هيچ يك از مصادر و مآخذ عنوانى نشده ، وما به همين جهت نتوانستيم از اين راوى و مروى عنه اطلاعى بدست آوريم.
روايت عبد اللّه بن محمّد از حضرت عبدالعظيم در امالى شيخ صدوق مجلس 51 نقل شده است.

از على بن حسين بن داود قمى ^۱ روايت كرده كه او گفت ، شنيدم از حضرت أبو جعفر جواد عليه السلام كه صفوان بن يحيى را به نيكى ياد ميكرد و ميفرمود : خداوند از وى راضى شود همان طور كه من از وى راضى هستم و او هر گز با من در امرى مخالفت نكرد . و نيز از معمر بن خلاد روايتى نقل كرده و در پايان آن حضرت رضا عليه السلام فرمود : صفوان بن يحيى هيچ وقت جاه طلب نبوده و به طرف رياست نرفته است.
علامه نيز در خلاصه ، سخنان شيخ طوسى و نجاشى را ذكر نموده ، و از كشى نقل كرده كه وى گفته : صفوان بن يحيى از اصحاب اجماع است ، و فقهاى اماميه اتفاق كرده اند
به تصحيح اخبار و رواياتى كه از او رسيده و در نزد او به صحت پيوسته است ، وهمگان او را به فضل و علم و تقوى و صحت و درستى در عقيده ، و زهد و ورع شناخته اند.
بالنتيجه وثاقت و عدالت او مورد اتفاق كليه علماى رجال است و تمام مؤلفين در كتب خود از او به پاكى نفس و شرافت و عظمت ياد ميكنند . شيخ در تهذيب حديثى نقل كرده كه در آن مقام ارجمند وى روشن و واضح است ، محمّد بن عيسى يقطينى ^۲ در ضمن حديث مفصلى گويد : حضرت رضا عليه السلام به من امر فرمود زنى را طلاق گويم و صفوان بن يحيى را براى آن شاهد بگيرم ، اين حديث نمونه ايست از اعتماد آن