( 17 )
۰.السَّلامُ عَلى أئِمَّةِ الْهُدى !
۰.سلام بر پيشوايان هدايت !
توضيح واژه ها
السَّلام : سالم بودن ، بى عيب بودن ، صلح و دوستى ، درود ، آرامش ؛ دور بودن از آفات ظاهرى و باطنى ، دعا براى سلامت . ۱
أئمّة : جمع «امام» ، به معناى پيشوا ، پيشرو ، مرجع ، رهبر ؛ راه نماى انسان ، كتاب و يا هر كارى كه پيروى شود . ۲
الهُدى : ضدّ گم راهى ، به معناى هدايت و راه نمايى كردن ، راه راست . ۳
شرح
يكى از دروس امام شناسى در «زيارت جامعه كبيره» ، پيشواى هدايت بودنِ امامان عليهم السلام است . افزوده شدن هدايت به امامان ، افزون بر آن كه تنها راه رسيدن به هدايت را پيروى از امامانِ شناسانده شده در اين زيارت مى داند ، اشاره به پيشوايانى دارد كه پيروان آنها به گم راهى خواهند رسيد . براى شناخت بهتر اين دو گروه ، به فرهنگ قرآنى مراجعه مى كنيم :
امامانِ هدايت و ضلالت
قرآن ، «هر كس» و «هر چيزى» را كه پيروى شود ، «امام ؛ پيشوا» مى نامد . ۴ فرهنگ
1.«السَّلام بمعنى السَّلامة و قول النّاس : السَّلام عليكم أى : السَّلامة من اللّه عليكم » (العين ، ج ۷ ، ص ۲۶۵) ؛ «السَّلام : العافية ، التَّحية» (لسان العرب ، ج ۱۲ ، ص ۲۸۹) .
2.ر . ك : معجم مقاييس اللّغة ، ج ۱ ، ص ۲۸ ؛ المصباح المنير ، ص ۲۳ ؛ لسان العرب ، ج ۱۲ ، ص ۲۴ ؛ مفردات الفاظ القرآن ، ص ۸۷ .
3.ر . ك : النهاية ، ج ۵ ، ص ۲۵۳ ؛ معجم مقاييس اللّغة ، ج ۶ ، ص ۴۲ .
4.بنا بر اين ، به كتاب نيز امام گفته مى شود : «وَ مِن قَبْلِهِ كِتَـبُ مُوسَى إِمَامًا وَرَحْمَةً ؛ و پيش از آن نيز كتاب ف موسى ، پيشوا و [مايه] رحمت بود» . در اين آيه ، تورات ، امام ناميده شده است ؛ زيرا گروهى از مردم ، تابع تورات هستند و از اين جهت ، انجيل و قرآن را نيز مى توان امام ناميد .