( 62 )
۰.وَ صَبَرْتُم عَلى ما أصابَكُمْ فى حُبِّهِ . ۱
۰.و در راه محبّت او ، در برابر هر چه [ از سختى و ناگوارى كه ] به شما رسيد ، شكيبايى ورزيديد ...
توضيح واژه ها
صَبَرَ : بردبارى كرد ، شكيبايى كرد ، صبورى ورزيد . ۲
أصابَ : رسيد ، اصابت كرد . ۳
الحُبّ : دوستى ، محبّت .
شرح
در اين عبارت ، به يكى ديگر از برجسته ترين ويژگى هاى اخلاقى اهل بيت عليهم السلام ، يعنى صبر و پايدارى در برابر مصائب و سختى ها ، اشاره شده است . در واقع ، پايدارى در راه رسيدن به هدف و شكيبايى در مواجهه با دشوارى هاى زندگى ، اصلى ترين شرط امامت و رهبرى است . قرآن كريم ، تصريح مى فرمايد :
«وَ جَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُواْ وَ كَانُواْ بِـئايَـتِنَا يُوقِنُونَ .۴و از آنان ، پيشوايانى را قرار داديم كه به فرمان ما ، راه را مى نمودند ، از آن رو كه شكيبايى ورزيدند و آيات ما را بى گمان ، باور داشتند » .
صبر ، كيمياى خودسازى و سازندگى و مبدأ همه كمالات انسانى است :
صد هزاران كيميا ، حق آفريد
كيميايى همچو صبر ، آدم نديد .
1.در بعضى از نسخ ، به جاى «فى حبّه»، «فى جنبه» آمده است كه به معناى «در مسير خدا» است. (ر . ك : كتاب من لا يحضره الفقيه ، ج ۲ ، ص ۶۱۲) .
2.«أصل الصبر : الحبس» (لسان العرب ، ج ۴ ، ص ۴۳۸) . «حبس النفس عند الجزع» (همان جا) .
3.«أصاب الشى ء : وجده» (لسان العرب ، ج ۱ ، ص ۵۳۶) .
4.سوره سجده ، آيه ۲۴ .