فرمود:
عِبادَتي عِندَ عِبادةِ جَدّي كَعِبادةِ جَدّي عِندَ عِبادَةِ رَسولِ اللّه صلى الله عليه و آله .^۱عبادت من در برابر عبادت جدّم [ على عليه السلام ] ، مانند عبادت جدّم در برابر عبادت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله است.
و بدين سان ، عبادت پيامبر صلى الله عليه و آله را فراتر از عبادت امير مؤمنان على عليه السلام ، و عبادت على عليه السلام را برتر از عبادت خويش ، معرّفى مى فرمايد ؛ و اين در حالى است كه امام سجّاد عليه السلام ، وقتى كوشش امير مؤمنان عليه السلام را در عبادت ، توصيف مى كرد ، مى فرمود :
مَن يُطِيقُ عِبادَتَهُ ؟^۲چه كسى توان عبادت او را دارد؟
نيز از امام باقر عليه السلام گزارش شده كه از پدرش امام سجّاد عليه السلام نقل مى كند كه يكى از نوشته هاى جدّش امام على عليه السلام ـ در زمينه عبادت ـ را ملاحظه كرد ، آن را بر زمين نهاد و فرمود :
مَن يُطِيقُ هَذَا ؟^۳چه كسى را چنين توانى است ؟
و سپس بر اساس آن عمل مى كرد .

خدمت اهل بيت عليهم السلام

در مكتب اهل بيت عليهم السلام ، رسيدگى به بندگان خدا ، عبادت است و كوشش آنان در اين راه نيز مثال زدنى است. آنان ، نه تنها در نماز و روزه ، بى نظير بودند؛ بلكه در رسيدگى به مظلومان و مستضعفان هم سرآمدِ ديگران بودند. براى نمونه ، امام باقر عليه السلام ، گزارشى

هر چه مى توانيد ، تقوا پيشه كنيد» .
بى ترديد ، هيچ كس مانند اهل بيت عليهم السلام ، همه توان خود را براى خدا و در راه او به كار نگرفته است . بنا بر اين ، عبارت «و جاهدتم فى اللّه حقّ جهاده» ، به بارزترين مصداق آيه ياد شده ، اشاره دارد و پيامبر صلى الله عليه و آله ، نخستين كسى است كه با تمامِ توان ، در راه خدا كوشيد و پس از ايشان ، پيشوايان معصوم عليهم السلام ، در اين راه ، استقامت ورزيده اند.

عرصه هاى جهاد اهل بيت عليهم السلام

اهل بيت عليهم السلام ، در همه عرصه ها جهاد كرده اند و جهاد ايشان ، تنها در برابر دشمن نبوده است ؛ بلكه در عرصه عبادت، سياست، اخلاق و... سرآمدِ همه جهادگران بوده اند . اينك به دو نمونه از عبادتِ بى نظير و خدمتِ بى مانند آنان ، اشاره مى كنيم :

عبادت اهل بيت عليهم السلام

بر پايه روايتى ، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در توصيف امامِ سجّاد عليه السلام مى فرمايد :
إذا كانَ يَومُ القِيامَةِ يُنادي مُنادٍ : أَينَ زَينُ العابِدينَ ؟ فَكَأَنّي أَنظُر إلى وَلَدي عَلىِّ بنِ الحُسَينِ بنِ عَلىِّ بنِ أبي طالِبٍ يَخطو بَينَ الصُّفوفِ .هنگامى كه قيامتْ ، فرا رسد ، منادى ندا مى دهد: «زيور عبادت كنندگان ، كجاست؟» و گويا من [آن روز را ]مى بينم كه فرزندم على بن الحسين بن على بن أبى طالب ، در ميان صفوف [محشر] ، راه مى رود.^۱
اگر چه پيامبر صلى الله عليه و آله لقب «زين العابدين» را براى امام سجّاد عليه السلام به كار برده ؛ امّا توصيف عبادت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله از زبان امام زين العابدين عليه السلام نيز خواندنى است. گزارش شده از ايشان پرسيدند: ميان عبادت تو و عبادت جدّت امير مؤمنان ، چه نسبتى است؟