465
تفسير قرآن ناطق

كُراتِ آسمان ، نشانه هاى خداوند هستند و به ديگر سخن ، جهان ، جامِ خدانماست :

هر گياهى كه از زمين رويد
«وَحْدَهُ لا شَريْكَ لَه» گويد .

اينك به برخى از آيات الهى در قرآن ، اشاره مى كنيم :
الف) آفرينش از خاك :
«وَمِنْ ءَايَـتِهِ أَنْ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ إِذَآ أَنتُم بَشَرٌ تَنتَشِرُونَ . 1 و از نشانه هاى او ، آن است كه شما را از خاك بيافريد . سپس انسان هايى شديد كه [در زمين ]پراكنده مى شويد» .
ب) وزش باد :
«وَ مِنْ ءَايَـتِهِ أَن يُرْسِلَ الرِّيَاحَ مُبَشِّرَ تٍ . 2 و از نشانه هاى او ، آن است كه بادها را مژده دهنده مى فرستد» .
ج) شب و روز و ماه و خورشيد :
«وَ مِنْ ءَايَـتِهِ الَّيْلُ وَ النَّهَارُ وَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ . 3 و از نشانه هاى او ، شب و روز و خورشيد و ماه است» .
د) آفرينش آسمان و زمين :
«وَ مِنْ ءَايَـتِهِ خَلْقُ السَّمَـوَ تِ وَ الْأَرْضِ وَاخْتِلَـفُ أَلْسِنَتِكُمْ وَ أَلْوَ نِكُمْ إِنَّ فِى ذَ لِكَ لَاياتٍ لِلْعَالَمِينَ . 4 و از نشانه هاى او ، آفرينشِ آسمان ها و زمين و گوناگونىِ زبان ها و رنگ هاى شماست . هر آينه ، در اين [ دگرگونى ها ] براى جهانيان ، نشانه هايى است» .
ه ) استراحت و تلاش :
«وَ مِنْ ءَايَـتِهِ مَنَامُكُم بِالَّيْلِ وَ النَّهَارِ وَ ابْتِغَآؤُكُم مِّن فَضْلِهِ إِنَّ فِى ذَ لِكَ لَأَيَـتٍ

1.. سوره روم ، آيه ۲۰ .

2.. سوره روم ، آيه ۴۶ .

3.. سوره فصلت ، آيه ۳۷ .

4.. سوره روم ، آيه ۲۲ .


تفسير قرآن ناطق
464

( 76 )

۰.وَ آياتُ اللّهِ لَدَيْكُمْ .

۰.و نشانه هاى روشن خدا ، در نزد شماست ...

توضيح واژه ها

آيات : جمع «آيه» به معناى نشانه روشن . ۱
لَدَيكُم : نزد شما . ۲

شرح

يكى از برجستگى هاى خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله ، بودن «آيات خداوند» در نزد ايشان است . آيه ، در لغت به معناى نشانه روشن است و هر آنچه كه چيز ديگرى را آشكارا نشان دهد ، آيه ناميده مى شود . براى نمونه ، علائم راه نمايى و رانندگى كه هشدارها را به صورتى آشكار نشان مى دهند ، نوعى آيه هستند . آنچه در ذيل اين عبارت از زيارت ، بررسى مى گردد ، مفهومِ آيات خداست و پس از آن ، چگونگى قرار گرفتن آيات الهى در نزد اهل بيت عليهم السلام .

مفهوم آيات خدا

بهترين منبع براى بررسى آيات خدا ، قرآن كريم است . آيه در قرآن ، كاربردهاى گوناگونى دارد كه به برخى از آنها اشاره مى كنيم :

1 . آفريده هاى الهى

نخستين مفهوم آيه خدا ، آفريده هاى او در جهان هستند . قرآن ، بارها از مخلوقات خداوند با عنوان «آيه» ياد كرده است ؛ زيرا تمامِ اشيا ، از خُردترين ذرّات تا بزرگ ترين

1.«الآية : العلامة» (لسان العرب ، ج ۱۴ ، ص ۶۱) . «العلامة الظاهرة» (مفردات الفاظ القرآن ، ص ۳۳) .

2.«لدى معناها معنى عِند» (لسان العرب ، ج ۱۵ ، ص ۲۴۵) .

  • نام منبع :
    تفسير قرآن ناطق
    المساعدون :
    غلامعلي، احمد
    المجلدات :
    1
    الناشر :
    دارالحدیث للطباعة و النشر
    مکان النشر :
    قم المقدسة
    تاریخ النشر :
    1429 ق/1387 ش
    الطبعة :
    الاولي
عدد المشاهدين : 115426
الصفحه من 684
طباعه  ارسل الي