آنچه در اين عبارت ، مهم است ، هم ترازى سخن اهل بيت عليهم السلام با سخنان پيامبر خدا صلى الله عليه و آله است كه از يك مبدأ ـ كه همان وحى الهى است ـ ، سرچشمه مى گيرند . در نتيجه ، بايد گفت : همان گونه كه سخنان پيامبر صلى الله عليه و آله پذيرفتنى است ، سخنان خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله نيز پذيرفتنى است و تكذيب هر يك از آنان ، فرو افتادن در قعرِ دوزخ را در پِى خواهد داشت.

وَ اعلَمُوا أنَّ المُنكِرينَ هُمُ المُكَذِّبونَ وَ أنَّ المُكَذِّبِينَ هُمُ المُنافِقُونَ و أنَّ اللّهَ عز و جل قالَ لِلمُنافِقينَ وَ قَولُهُ الحَقُّ :«إِنَّ الْمُنَـفِقِينَ فِى الدَّرْكِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ».^۱ بدانيد كه منكران ، همان تكذيب كنندگان اند و تكذيب كنندگان ، همان منافقان كه خدا به آنان فرموده ـ و سخن خداوند ، حقّ است ـ كه :«همانا منافقان ، در فروترين طبقه دوزخ هستند ».
بنا بر اين ، كسى كه مسلمان باشد ، نمى تواند سخن پيامبر صلى الله عليه و آله در باره اهل بيت عليهم السلام را تكذيب كند ؛ زيرا نخستين شرط مسلمانى، پذيرش نبوّتِ پيامبر صلى الله عليه و آله است و در سخنانِ ايشان ، سفارش اهل بيت عليهم السلام ، فراوان است.
نكته ديگر ، همسانى اهل بيت عليهم السلام است. همه سخنان پيامبر صلى الله عليه و آله و اهل بيت بزرگوار ايشان ، در وجوب فرمان بُردارى ، يكسان اند و نمى توان برخى سخنان ايشان را پذيرفت و از برخى ديگر ، روى برتافت. سعيد اَعرَج ، از شاگردان امام صادق عليه السلام ، در اين باره مى گويد: من و سليمان بن خالد ، بر امام صادق عليهماالسلام در آمديم . امام عليه السلام ، بدون مقدّمه به من فرمود :
يا سُلَيمانُ ! ما جَاءَ عَن أميرِالمُؤمِنينَ عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ عليه السلام يُؤخَذُ بِهِ وَ ما نَهى عَنْهُ يُنتَهى عَنهُ، جَرى لَهُ مِنَ الفَضلِ ما جَرى لِرَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله وَ لِرَسُولِهِ الفَضلُ عَلى جَمِيعِ مَن خَلَقَ اللّهُ ، العائِبُ عَلى أميرِ المُؤمِنينَ فِي شَيءٍ كَالعائِبِ عَلَى اللّهِ وَ عَلى رَسُولِهِ صلى الله عليه و آله وَ الرادُّ عَلَيهِ في صَغِيرٍ أو كَبِيرٍ عَلى حَدِّ الشِّركِ بِاللّهِ .^۲اى سليمان ! آنچه از امير مؤمنان على بن ابى طالب عليه السلام رسيده ، بِدان عمل مى شود و از آنچه نهى كرده ، باز داشته مى شود . على عليه السلام ، همان فضيلتى را دارد كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله دارد ، و پيامبر خدا صلى الله عليه و آله از همه آفريدگانِ خدا ، برتر است . آن كه بر امير مؤمنان عليه السلام عيبى بگيرد ، مانند كسى است كه بر خدا و پيامبرش عيب بگيرد ، و رد كردن [ و انكار ]على عليه السلام ، چه كم و چه بسيار ، در حدّ شرك ورزيدن به خداست .