217
حج و عمره در قرآن و حديث

1 / 5

پاداش حج

۳۲۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :پاداش حج نيكو ، جز بهشت نيست .

۳۲۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرعمره تا عمره ديگر ، كفّاره (گناهان) ميان آن دو مى باشد و پاداش حج مقبول ، بهشت است .

۳۲۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :حج گزار هيچ تسبيح و تهليل و تكبيرى نمى گويد، مگر آن كه به سبب آن بشارتى به او داده مى شود.

۳۲۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به كاروان شترهاى حجّاج نگاه كرد و فرمود: هيچ گامى بر نمى دارند، مگرآن كه برايشان حسنه نوشته مى شود وهيچ گامى نمى گذارند، مگر آن كه گناهى از آنان محو مى شود و هرگاه اعمال حج خود را به پايان برند ، به آنان گفته مى شود : بنايى ساختيد ، پس ويرانش نكنيد ، گناهان گذشته شما بخشوده شد ، براى آينده كار نيك انجام دهيد ۱ .

۳۲۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :حاجيان سه گونه اند ، بيشترين بهره از آنِ كسى است كه گناهان گذشته و آينده اش بخشوده شود و خداوند، از عذاب قبر نگاهش دارد . پس از او كسى است كه گناهان گذشته اش آمرزيده شود و بايد براى باقى مانده عمرش عمل از سرگيرد . امّا پس از او ، كسى است كه تنها خانواده و مالش حفظ شود .

۳۲۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس براى حج و عمره از خانه اش بيرون آيد، با هر گامى كه بر مى دارد و مى گذارد، گناهان از بدنش مى ريزد، آنگونه كه برگ از درخت فرو مى ريزد. و چون وارد مدينه شود و با سلام با من مصافحه كند، فرشتگان با سلام با او مصافحه مى كنند و چون به «ذو الحليفه» وارد شود و غسل كند، خداوند او را از گناهان پاك مى كند و چون دو جامه نو بپوشد، خداوند حسنات را براى او تازه مى كند و چون بگويد «لبّيك اللّهم لبّيك» خداى متعال هم با «لبّيك و سعديك» در پاسخ گويد: كلامت را مى شنوم و به تو مى نگرم. و چون وارد مكه شود و طواف و سعى ميان صفا و مروه كند، خداوند خيرات را براى او پيوسته مى دارد.
و چون در عرفات وقوف كنند و صداى ناله ها به نيازها برآيد، خداوند به آنان بر فرشتگانِ هفت آسمان مباهات كرده، مى گويد: اى فرشتگانم و ساكنان آسمانهايم! آيا به بندگانم نمى نگريد كه از هر دره عميق (و راه دورى) ژوليده و غبارآلود نزد من آمده اند، پولها خرج كرده و بدنها به رنج افكنده اند! به عزت و شكوهم سوگند، بدكارشان را به خاطر نيكوكارشان خواهم بخشيد و از گناهان مانند روزى كه مادرانشان آنان را زادند، بيرونشان خواهم آورد. و چون رمى جمره كنند و سرها بتراشند و كعبه را زيارت كنند، يك منادى از دل عرش ندا مى دهد: باز گرديد كه بخشوده شده ايد و كار، از سر گيريد.

1.در نقل ديگر است « . . . پس براى آينده ، خشيت داشته باشيد» .


حج و عمره در قرآن و حديث
216

1 / 4

ثَوابُ الحَجِّ

۳۲۰.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :لَيسَ لِلحَجَّةِ المَبرورَةِ ثَوابٌ إلاَّ الجَنَّةَ ۱ .

۳۲۱.عنه صلى الله عليه و آله :العُمرَةُ إلَى العُمرَةِ كَفّارَةُ ما بَينَهُما ، والحَجَّةُ المُتَقَبَّلَةُ ثَوابُهَا الجَنَّةُ ۲ .

۳۲۲.عنه صلى الله عليه و آله :ما سَبَّحَ الحاجُّ مِن تَسبيحَةٍ ولا هَلَّلَ مِن تَهليلَةٍ ولا كَبَّرَ مِن تَكبيرَةٍ إِلاّ بُشِّرَ بِها تَبشيرَةً ۳ .

۳۲۳.عنه صلى الله عليه و آلهـ عِندَما نَظَرَ إلى قِطارِ جِمالِ الحَجيجِ ـ: لا تَرفَعُ خُفًّا إلاّ كُتِبَت لَهُم حَسَنَةٌ ، ولا تَضَعُ إلاّ مُحِيَت عَنهُم سَيِّئَةٌ ، وإذا قَضَوا مَناسِكَهُم قيلَ لَهُم : بَنَيتُم بِناءً فَلا تَهدِموهُ ، كُفيتُم ما مَضى فَأَحسِنوا فيما تَستَقبِلونَ ۴ .

۳۲۴.عنه صلى الله عليه و آله :الحاجُّ ثَلاثَةٌ : فَأَفضَلُهُم نَصيبًا رَجُلٌ غُفِرَ لَهُ ذَنبُهُ ما تَقَدَّمَ مِنهُ وما تَأَخَّرَ ، ووَقاهُ اللّهُ عَذابَ القَبرِ، وأمَّا الَّذي يَليهِ فَرَجُلٌ غُفِرَ لَهُ ذَنبُهُ ما تَقَدَّمَ مِنهُ، ويَستَأنِفُ العَمَلَ فيما بَقِيَ مِن عُمُرِهِ، وأمَّا الَّذي يَليهِ فَرَجُلٌ حُفِظَ في أهلِهِ ومالِهِ ۵ .

۳۲۵.عنه صلى الله عليه و آله :أيُّ رَجـُلٍ خَرَجَ مِن مَنزِلِهِ حاجًّا أو مُعتَمِرًا ، فَكُلَّما رَفَعَ قَدَمًا ووَضَعَ قَدَمًا تَناثَرَتِ الذُّنوبُ مِن بَدَنِهِ كَما يَتَناثَرُ الوَرَقُ مِنَ الشَّجَرِ ، فَإِذا وَرَدَ المَدينَةَ وصافَحَنيبِالسَّلامِ صافَحَتهُ المَلائِكَةُ بِالسَّلامِ، فَإِذا وَرَدَ ذَا الحُلَيفَةِ، واغتَسَلَ طَهَّرَهُ اللّهُ مِنَ الذُّنوبِ ، وإذا لَبِسَ ثَوبَينِ جَديدَينِ جَدَّدَ اللّهُ لَهُ الحَسَناتِ ، وإذا قالَ : لَبَّيكَ اللَّهُمَّ لَبَّيكَ أجابَهُ الرَّبُّ عَزَّوجَلَّ : بـ : لَبَّيكَ وسَعدَيكَ ، أسمَعُ كَلامَكَ ، وأنظُرُ إلَيكَ . فَإِذا دَخَلَ مَكَّةَ وطافَ وسَعى بَينَ الصَّفا والمَروَةِ وَصَلَ اللّهُ لَهُ الخَيراتِ .
فإِذا وَقَفوا في عَرَفاتٍ ، وضَجَّتِ الأَصواتُ بِالحاجاتِ ، باهَى اللّهُ بِهِم مَلائِكةَ سَبعِ سَماواتٍ ، ويَقولُ : مَلائِكَتي وسُكّانَ سَماواتي ، أما تَرَونَ إلى عِبادي ، أتَوني مِن كُلِّ فَجٍّ عَميقٍ شُعثًا غُبرًا ، قد أنفَقُوا الأَموالَ ، وأتعَبُوا الأَبدانَ ؟ ! فَوَعِزَّتي وجَلالي لَأَهَبَنَّ مُسيئَهُم بِمُحسِنِهِم ، ولاَُخرِجَنَّهُم مِنَ الذُّنوبِ كَيَومِ وَلَدَتهُم اُمَّهاتُهُم ، فَإِذا رَمَوُا الجِمارَ ، وحَلَقُوا الرُّؤوسَ ، وزارُوا البَيتَ ، نادى مُنادٍ مِن بُطنانِ العَرشِ : اِرجِعوا مَغفورًا لَكُم ، واستَأنِفُوا العَمَلَ ۶ .

1.سنن الترمذيّ : ۳ / ۱۷۵ / ۸۱۰ عن عبداللّه بن مسعود ، التاريخ الكبير : ۱ / ۱۳۳ / ۳۹۹ ، سنن الدارميّ : ۱ / ۴۵۸ / ۱۷۴۱ نحوه وكلاهما عن أبي هريرة ، مسند أبي يعلى : ۵ / ۸ / ۴۹۵۵ عن عبداللّه ؛ عوالي اللآلي : ۱ / ۴۲۷ / ۱۱۴ .

2.دعائم الإسلام : ۱ / ۲۹۴ عن الإمام عليّ عليه السلام .

3.الترغيب والترهيب : ۲ / ۱۶۳ / ۳ عن أبي هريرة .

4.دعائم الإسلام : ۱ / ۲۹۴ ، الجعفريّات : ۶۶ بطريقه عنه صلى الله عليه و آله نحوه .

5.الكافي : ۴ / ۲۶۲ / ۳۹ ، الخصال : ۱۴۷ / ۱۷۷ كلاهما عن جابر عن الإمام الباقر عليه السلام .

6.تنبيه الغافلين : ۴۸۹ / ۷۶۰ عن عبداللّه بن عبّاس .

  • نام منبع :
    حج و عمره در قرآن و حديث
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1382
    نوبت چاپ :
    دوم
    پیوند معرفی کتاب :
    http://www.hadith.net/post/49394
عدد المشاهدين : 271126
الصفحه من 655
طباعه  ارسل الي