۳۲۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به مردى از انصار فرمود: بدان! و قتى كه تو ، روى به راه حج نهادى و بر مركب خويش سوار شدى و «بسم اللّه » گفتى و مركبت تو را به حركت آورد ، هرگامى كه مركب تو بر مى دارد و هرقدمى كه مى گذارد ، خداوند براى تو حسنه اى مى نويسد و گناهى مى زدايد .
پس چون احرام بسته ، «لبّيك» گفتى ، با هرلبّيك ، خداوند براى تو ده حسنه مى نويسد و ده گناه محو مى كند .
وقتى خانه خدا را هفت بار طواف كردى ، نزد خداوند ، پيمان و يادى خواهى داشت كه از آن پس ، خدا شرم مى كند تو را عذاب كند .
وقتى كنار «مقام ابراهيم» نماز خواندى ، خداوند به پاداش آن ، ثواب دو هزار ركعت نماز مقبول برايت مى نويسد . و چون ميان صفا و مروه هفت بار سعى كردى ، پاداش تو نزد خدا مثل پاداش كسى است كه از ديار خود، پياده به حج آمده وهمچون پاداش كسى كه هفتاد برده مؤمن آزادكرده است . و چون تا غروب آفتاب در عرفات ، وقوف كردى ، اگر گناهانت به اندازه ريگ هاى صحرا وكف هاى دريا باشد، خداوند مى بخشايد.
وقتى سنگريزه بر جمرات زدى ، خداوند به پاداش هر سنگ ، در باقى مانده عمرت ده حسنه مى نويسد . و چون سر را تراشيدى ، خداوند در مقابل هرمو ، حسنه اى در باقى مانده عمرت مى نويسد ، و چون قربانى ات را سربريدى يا شترت را نحر كردى ، براى هرقطره خون آن ، در بازمانده عمرت حسنه اى دارى . و چون هفت بار گرد خانه خدا طواف كردى و دو ركعت نماز نزد «مقام ابراهيم» خواندى ، فرشته اى بزرگوار بر دوش تو مى زند و مى گويد : امّا گناهان گذشته ات آمرزيده شد ، از هم اكنون تا صد و بيست روز آينده ، اعمالت را از سرگير .
