بيان

در روايات به اعمالى كه با دستور مستقيم خداوند واجب شده اند، فريضه و آن چه را پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله واجب كرده اند، سنّت مى گويند. در مقام عمل و انجام وظيفه، هيچ يك قابل ترك نيستند.
گفتنى است سنّت خود دو معنى دارد و افزون بر سنّت واجب، سنّت مستحبّ نيز داريم .

فصل سوّم: واجبات حجّ

3 / 1

كلّيات واجبات حجّ

۴۳۳.امام على عليه السلام :. . . وامّا حدود حج ، چهار چيز است : احرام ، طواف كعبه ، سعى بين صفا و مروه و وقوف در دو موقف (عرفات و منى) و آنچه كه متّصل و مربوط به اين اعمال است . پس هركس اين حدود را ترك كند ، واجب است كفّاره بدهد و دوباره حج كند .

۴۳۴.امام صادق عليه السلام :واجبات حج عبارت است از : احرام ؛ تلبيه چهارگانه : «لبّيك اللّهم لبّيك ، لبّيك لا شريك لك لبّيك . إنّ الحمد و النعمة لك والملك ، لا شريك لك»؛ طواف خانه خدا براى عمره واجب است؛ دو ركعت نمازطواف، كنار مقام ابراهيم ، واجب است؛ سعى بين صفا و مروه ، واجب است؛ طواف حج، واجب است؛ دو ركعت نماز طواف حج، نزديك مقام ابراهيم، واجب است؛ و پس از آن ، سعى بين صفا و مروه ، واجب است؛ طواف نساء واجب است؛ دو ركعت نماز طواف نساء نزديك مقام ابراهيم، واجب است؛ و پس از آن ، سعى بين صفا و مروه نكند ؛ وقوف در مشعر واجب است؛ قربانى ـ براى آن كه حج تمتّع مى كند ـ واجب است. امّا وقوف در عرفات ، واجب است و سرتراشيدن و رمى جمرات ، سنت است .