۵۶۹.امام صادق عليه السلام :روز ترويه كه شد، به خواست خدا غسل كن، سپس جامه هاى احرامت را بپوش و پابرهنه وارد مسجدالحرام شو ، با آرامش و وقار . سپس كنار مقام ابراهيم عليه السلام يا در حِجر اسماعيل ، دو ركعت نماز بخوان و بنشين تا ظهرشود . نماز واجب را بخوان ، بعد از نمازت همان را بگو كه هنگام احرام از مسجد شجره گفتى ، پس با آرامش و وقار ، احرام حج ببند و سپس روانه شو . پس چون به قبل از «ردم» ۱ رسيدى ، لبّيك بگو و چون به «ردم» رسيدى و به دشت مكّه روى آور شدى ، صدايت را به لبّيك بلند كن ، تا به منى برسى .
۵۷۰.امام صادق عليه السلام :هرگاه روى به منى نهادى بگو:
«پروردگارا! تنها به تو اميد دارم و تنها تو را مى خوانم. پس مرا به آرزويم برسان و كارم را اصلاح كن».
۵۷۱.امام صادق عليه السلام :چون به منى رسيدى، بگو :
«خدايا! اين مناست و اين از جمله عباداتى است كه با آن بر ما منّت نهاده اى . از تو مى خواهم كه با آنچه بر پيامبرانت منّت نهاده اى ، بر من منّت نهى . همانا من بنده تو و در اختيار توام . . .»
(تا آن جا كه فرمود :) حدّ منى از عقبه تا وادى محسّر است .
علّت نامگذارى به «عرفات»
۵۷۲.معاوية بن عمّار :از امام صادق عليه السلام درباره علت نامگذارى عرفات ، پرسيدم . حضرت فرمود : جبرئيل عليه السلام ، حضرت ابراهيم عليه السلام را روز عرفه بيرون آورد . چون ظهر شد ، به وى گفت : اى ابراهيم! به گناهت اعتراف كن و عبادتهايت را بشناس ۲ . از اين رو به «عرفات» ناميده شد ، چون كه جبرئيل گفت : اعتراف كن ، او هم اعتراف كرد .
