۵۸۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هركس شامگاه عرفه اين دعا را بخواند، تا وقتى كه دعوت به گناه يا قطع رحم نكند دعايش مستجاب است:
«منزّه است خدايى، كه عرش او در آسمان است. منزّه است خدايى، كه قدمگاهش در زمين است. منزّه است، آن كه راهش در درياست. منزّه است خدايى، كه حكم و قضاى او در گورهاست. منزّه است، آن كه رحمتش در بهشت است. منزّه است، آن كه فرمان روايى اش در دوزخ است. منزّه است، آن كه روحش در هواست. منزّه است، آن كه آسمان را برافراشت. منزّه است آن كه زمين را گسترد. منزّه است، آن كه از او جز به سوى او راه نجاتى نيست».
۵۸۵.امام صادق عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در عرفات وقوف كرد . همين كه خورشيد خواست غروب كند ، قبل از غروب ، چنين دعا كرد :
«خدايا! از فقر ، پراكندگى كار و از شرّ آنچه در شب و روز پيش آيد ، به تو پناه مى برم . ظلمم را به پناه عفو تو آورده ام و بيمم را به پناه امان تو . و خواريم را پناهنده عزّت تو ساخته ام و چهره فانى ام را در پناه ذات باقى تو قرار داده ام . اى بهترين كسى كه از او مى خواهند ، اى بهترين كسى كه مى بخشد ، جامه رحمت و عافيتت را بر من بپوشان و شرّ همه آفريده هايت را از من بگردان» .
۵۸۶.امام صادق عليه السلام :هر گاه صبح به طرف عرفات رفتى ، در حال رفتن، بگو:
«خدايا! رو به تو آورده و بر تو اعتماد كرده ام و تو را طلبيده ام ، از تو مى خواهم كه كوچ مرا مبارك گردانى ، حاجتم را بر آورى و مرا از كسانى قرار دهى كه امروز به آن ها ، بر برتر از من مباهات مى كنى» .
سپس لبّيك مى گويى در حالى كه رو به عرفات مى روى .
