۵۸۷.امام صادق عليه السلام :مردم در عرفات وقوف مى كنند ، دعا مى كنند، رغبت نشان مى دهند و تا مى توانند از فضل و رحمت الهى مسألت مى كنند ، تا آن كه خورشيد ، غروب كند .
۵۸۸.ابو بلال مكّى :امام صادق عليه السلام را در عرفات ديدم كه پنجاه هسته ۱ آورده بود و با سوره «قل هو اللّه احد» نماز مى خواند . صد ركعت نماز ، با «قل هو اللّه احد» خواند و با «آية الكرسى» به پايان برد . عرض كردم: فدايت شوم! هيچ يك از شما را نديده ام كه اينجا اين نماز را بخواند . فرمود: در اين مكان ، هيچ پيامبر يا وصىِّ پيامبرى حضور نيافته ، مگر اينكه اين نماز را خوانده است .
۵۸۹.امام صادق عليه السلام :نماز را زود مى خوانى و بين دو نماز جمع مى كنى، تا دلت براى دعا فارغ و آسوده باشد؛ چرا كه آن روز ، روز دعا و خواستن است . با آرامش و وقار ،به موقف مى آيى ، خدا را ستايش و تمجيد كن و «لا اله الاّ اللّه » بگو و لبّيك و ثنايش گو و صد بار اللّه اكبر ، الحمد للّه و سبحان اللّه بگو ، صد بار قل هو اللّه بخوان و هرچه مى خواهى دعا بخوان و بكوش ، كه آن روز ، روز نيايش و دعاست و از شيطان رانده شده به خداوند پناه ببر؛ زيرا محبوبترين جا نزد شيطان براى غافل ساختن تو ، همان مكان است . از اينكه مشغول تماشاى مردم شوى بپرهيز ، به خودت بپرداز و از خواسته هايت اين باشد :
«بارالها! من بنده توام ، مرا از بى بهره ترين مهمانانت قرار مده و بر آمدنم به سوى تو از راهى دراز ، رحم كن» . و نيز در گفته هايت اين باشد : «خدايا! اى پروردگار همه عبادتگاهها! از آتش دوزخ رهايى ام ده ، رزقم را وسعت بخش و شرّ فاسقانِ جنّ و انس را از من دوركن» . و مى گويى : «خدايا با من به مكر و خدعه رفتار مكن و بتدريج مرا كيفر مده» و مى گويى :
«خدايا! تو را به نيرو و بخشش و بزرگوارى و منّت و احسانت مى خوانم ، اى شنواترين شنوندگان و اى بيناترين بينندگان و اى سريعترين حسابگران و اى مهربانترين مهربانان، كه بر پيامبر و دودمان او درود فرستى و با من چنين كنى (حاجتهايت را مى خواهى)» .
و نيز در حالى كه سرت را به آسمان بلند كرده اى مى گويى :
«خدايا ، حاجتم به درگاه تو ، حاجتى كه اگر عطا كنى ، ردّ حاجت هاى ديگرم بى زيان است و اگر روا نكنى ، بر آوردن حاجت هاى ديگرم بى فايده است ، اين است كه از تو رهايى از دوزخ را مى خواهم» .
و در دعاهايت اين باشد:
«خدايا! بنده و برده توام، اختيارم دست تو و اجلم بسته به علم توست، از تو مى خواهم به آنچه موجب خرسندى تو از من است ، توفيقم دهى و عبادتهايم را بپذيرى ، عباداتى كه به دوستت ابراهيم عليه السلام و به پيامبرت محمد صلى الله عليه و آله نشان داده و راهنمايى كرده اى» .
و در دعاهايت اين باشد :
«خدايا مرا از آنان قرار ده كه عملشان را پسنديده ، عمرشان را طولانى كرده و پس از مرگ ، به حيات طيّبه زنده شان ساخته اى» .
ومستحب است شام عرفه را با بنده آزاد كردن و صدقه دادن بجويى .