۶۸۲.حذيفه:پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به مؤذّنان دستور داد كه در ميان مردم منطقه پايين وبالا اعلام كردند: آگاه باشيد، پيامبرخدا صلى الله عليه و آله امسال آهنگ حج دارد، تا به مردم، حج آنان را تفهيم كند ومناسكشان را به آنان بياموزد، تا براى هميشه برايشان سنّت باشد. پس هيچ كس از آنان كه مسلمان شده بودند باقى نماند، مگر آن كه در سال دهم با پيامبر خدا صلى الله عليه و آله حج گزارد، تا شاهد منافعشان باشند و پيامبر حجّشان را به آنان بياموزد و مناسكشان را به آنان بشناساند. و پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مردم را بيرون آورد ـ همسران خود را نيز با خود آورد ـ وآن حجة الوداع (واپسين حج) بود. پس چون حجّشان پايان يافت و مناسك خود را به پايان بردند و مردم همه آنچه را بدان نيازمندبودند شناختند وآن حضرت به آنان اعلام كرد كه آيين ابراهيم عليه السلام را برايشان بر پا داشته و همه آنچه را مشركان پس از او پديد آورده بودند از آنان زدوده و حج را به حالتِ نخستين آن باز گردانده است.

۶۸۳.امام صادق عليه السلام :پيامبر صلى الله عليه و آله از اين رو در صحرا (بيداء) ^۱ «لبّيك» گفت، چون كه مردم لبّيك گويى را نمى دانستند، دوست داشت كه چگونگى لبيك گويى و احرام را به آنان بياموزد.

۶۸۴. شيعه پيش از ابا جعفر (امام باقر) عليه السلام مناسك حج و حلال و حرامشان را نمى دانستند، تا آن كه ابا جعفر عليه السلام به وجود آمد و (در علم و دانش را) به رويشان گشود و مناسك حج و حلال و حرامشان را براى آنان بيان كرد.

۶۸۵.شيخ صدوق:از ابو حنيفه، نعمان بن ثابت نقل شده كه گفت: اگر جعفر بن محمّد نبود، مردم مناسك حج خود را نمى دانستند.

۶۸۶.امام صادق عليه السلام :در عرفات مى گويى: خدايا! من بنده و غلام توام، موهاى جلو سر (و اختيار) من در دست توست و اجل من وابسته به علم توست. از تو مى خواهم مرا به آنچه تو را از من خشنود مى سازد، توفيق دهى و مناسك مرا آن چنان كه به دوستت، ابراهيم، نشان دادى و محبوبت محمّد صلى الله عليه و آله را بر آن ره نمودى، از من بپذيرى.

۶۸۲.حُذَيفَة :أمَرَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله المُؤَذِّنينَ ، فَأَذَّنوا في أهلِ السّافِلَةِ والعالِيَةِ : ألا إنَّ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله قَد عَزَمَ عَلَى الحَجِّ في عامِهِ هذا لِيُفهِمَ النّاسَ حَجَّهُم ويُعَلِّمَهُم مَناسِكَهُم ، فَيَكونَ سُنَّةً لَهُم إلى آخِرِ الدَّهرِ ، فَلَم يَبقَ أحَدٌ مِمَّن دَخَلَ فِي الإِسلامِ إلاّ حَجَّ مَعَ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله لِسَنَةِ عَشرٍ لِيَشهَدوا مَنافِعَ لَهُم ، ويُعَلِّمَهُم حَجَّهُم ، ويُعَرِّفَهُم مَناسِكَهُم وخَرَجَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله بِالنّاسِ ـ وخَرَجَ بِنِسائِهِ مَعَهُ ـ وهِيَ حَجَّةُ الوَداعِ ، فَلَمَّا استَتَمَّ حَجُّهُم وقَضَوا مَناسِكَهُم ، وعَرَّفَ النّاسَ جَميعَ مَا احتاجوا إلَيهِ ، وأعلَمَهُم أنَّهُ قَد أقامَ لَهُم مِلَّةَ إبراهيمَ عليه السلام ، وقَد أزالَ عَنهُم جَميعَ ما أحدَثَهُ المُشرِكونَ بَعدَهُ ، ورَدَّ الحَجَّ إلى حالَتِهِ الاُولى. ^۱

۶۸۳.الإمام الصادق عليه السلام :إنَّما لَبَّى النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله عَلَى البَيداءِ لِأَنَّ النّاسَ لَم يَكونوا يَعرِفونَ التَّلبِيَةَ ، فَأَحَبَّ أن يُعَلِّمَهُم كَيفَ التَّلبِيَةُ ^۲ .

۶۸۴.عنه عليه السلام :كانَتِ الشّيعَةُ قَبلَ أن يَكونَ أبو جَعفَرٍ ، وهُم لا يَعرِفونَ مَناسِكَ حَجِّهِم وحَلالَهُم وحَرامَهُم حَتّى كانَ أبو جَعفَرٍ ، فَفَتَحَ لَهُم ، وبَيَّنَ لَهُم مَناسِكَ حَجِّهِم وحَلالَهُم وحَرامَهُم ^۳ .

۶۸۵.الشَّيخُ الصَّدوق :رُوِيَ عَن أبي حَنيفَةَ النُّعمانِ بنِ ثابِتٍ أنَّهُ قالَ : لَولا جَعفَرُ بنُ مُحَمَّدٍ ما عَلِمَ النّاسُ مَناسِكَ حَجِّهِم ^۴ .

۶۸۶.الإمام الصادق عليه السلام :تَقولُ في عَرَفاتٍ : «اللّهُمَّ إنّي عَبدُكَ ومِلكُ يَدِكَ وناصِيَتي بِيَدِكَ وأجَلي بِعِلمِكَ ، أسأَلُكَ أن تُوَفِّقَني لِما يُرضيكَ عَنّي ، وأن تَسَلَّمَ مِنّي مَناسِكِيَ الَّتي أرَيتَها إبراهيمَ خَليلَكَ ، ودَلَلتَ عَلَيها حَبيبَكَ مُحَمَّدًا صلى الله عليه و آله» ^۵ .